Andrzej Ziemiański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Ziemiański
Patrick Shoughnessy
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1960
Wrocław

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

fantastyka naukowa
fantasy

Ważne dzieła
Nagrody
Strona internetowa

Andrzej Ziemiański (ur. 17 lutego 1960 we Wrocławiu) – polski pisarz science fiction i fantasy, z zawodu architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. W latach 1984–1985 pracował w Instytucie Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej, zaś od 1985 do 2005 w Instytucie Budownictwa Rolniczego Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Oprócz pisania, prowadzi zajęcia dla studentów z creative writing w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Jako autor fantastyki naukowej Ziemiański debiutował na łamach „Sigmy” (Magazynu problemowo-informacyjnego Politechniki Wrocławskiej) w 1979 opowiadaniem Zakład zamknięty. W 1981 jego słuchowisko Człowiek, który nie potrafi umrzeć zostało wyróżnione w konkursie zorganizowanym przez teatr Polskiego Radia. Słuchowisko nie zostało jednak zrealizowane, jako że data jego emisji przypadła na początek stanu wojennego. Jego debiutem książkowym był zbiór opowiadań Daimonion wydany w 1985, potem opublikował kilka kolejnych powieści, z czego dwie wspólnie z Andrzejem Drzewińskim. Z powodu boomu zachodniej literatury fantastycznej i małego popytu na polską fantastykę na początku lat 90., swoją powieść Przesiadka w przedpieklu Ziemiański wydał pod pseudonimem Patrick Shoughnessy (w 2004 wznowił ją pod własnym nazwiskiem).

Na ponad dekadę Andrzej Ziemiański zamilkł jako pisarz, by powrócić w 2000 jako autor opowiadania Bomba Heisenberga i serii kolejnych opowiadań, publikowanych na łamach „Nowej Fantastyki” i „Science Fiction”. W przeciwieństwie do swoich utworów z lat 80., w których dominowały z angielska brzmiące nazwy i nieokreślone miejsca akcji, nowsze teksty Ziemiański osadza zwykle w polskich realiach (najczęściej we Wrocławiu, swym ojczystym mieście), wzorując często bohaterów na znanych sobie ludziach. Dużą popularność przyniosła mu powieść Achaja – często klasyfikowana jako fantasy, choć autor zdecydowanie uważa ją za science fiction – której trzy tomy ukazywały się w latach 2002-2004. Obecnie jest jednym z najpopularniejszych polskich autorów fantastyki. W utworach Ziemiańskiego dość często pojawia się tematyka militarna. Bywa krytykowany za częste używanie wulgaryzmów w dialogach postaci.

W latach od 2010 do 2012 prowadził blog dotyczący remontu Dworca Głównego we Wrocławiu i związanej z nim historii miłosnej. Blog podpięty został pod stronę główną dworca – Wrocław Nowy Główny.

W roku 2022 z rąk Rady Miasta otrzymał Nagrodę Wrocławia. [1]

Fahrenheit[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Eugeniuszem Dębskim założył w 1997 „Fahrenheita”, pierwsze polskie czasopismo internetowe poświęcone fantastyce. W 2004 zaś, jak sam twierdzi, został przez Dębskiego wyrzucony z redakcji. Według innych członków redakcji Ziemiański sam z niej odszedł.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Jacek Dukaj, Jadwiga Zajdel i Andrzej Ziemiański na ceremonii wręczenia Nagrody Zajdla 2001
  • 2001 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Bombę Heisenberga
  • 2002 Nagroda im. Janusza A. Zajdla za Autobahn nach Poznań
  • 2002 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Waniliowe plantacje Wrocławia (trzy pierwsze miejsca w plebiscycie SFinksa zajęły wtedy opowiadania Ziemiańskiego)
  • Puchar Bachusa za Autobahn nach Poznań
  • 2003 Nautilus za Zapach szkła
  • 2003 Nautilus za Achaja tom 2
  • 2003 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Legenda, czyli pijąc wódkę we Wrocławiu w 1999 roku
  • 2003 Nagroda Sfinks w kategorii „Polska powieść roku” za Achaja
  • 2004 Nagroda im. Janusza A. Zajdla za Zapach szkła
  • 2004 Nagroda Sfinks w kategorii „Polskie opowiadanie roku” za Zapach szkła
  • 2010 Social media, Poland, za blog firmowy wroclawnowyglowny.pl/blog
  • trzykrotnie zajęte pierwsze miejsce w plebiscycie Nowej Fantastyki za najlepsze opowiadanie roku (za lata 2000, 2001, 2002)
  • 2022 Nagroda Wrocławia

Wykaz twórczości[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

Achaja[edytuj | edytuj kod]


Zbiory opowiadań[edytuj | edytuj kod]

  • Daimonion (Iskry 1985, ISBN 83-207-0762-5, opowiadania: Blisko granicy, Czekając na barbarzyńców, Daimonion, Koloryt lokalny, Port, Reguły gry, Twarze, Zakład zamknięty)
  • Zapach szkła (Fabryka Słów 2004, ISBN 83-89011-48-4, opowiadania: Autobahn nach Poznań, Bomba Heisenberga, Zapach szkła, Waniliowe plantacje Wrocławia, Legenda, czyli pijąc wódkę we Wrocławiu w 1999 roku, Lodowa opowieść, Czasy, które nadejdą)
  • Toy Wars (Fabryka Słów 2008, opowiadania: Toy Toy Song, Toy Trek, minipowieść Toy Wars – Wojownik Ostatecznej Zagłady)
  • Pułapka Tesli (Fabryka Słów 2013, opowiadania: A jeśli to ja jestem Bogiem, Polski dom, Wypasacz, Chłopaki, wszyscy idziecie do piekła, Pułapka Tesli)

Opowiadania[edytuj | edytuj kod]

  • Zakład zamknięty („Sigma” 101, 1978/1979, „Fantastyka” 2/1982, zbiór Daimonion, Iskry 1985, antologia „Spotkanie w przestworzach 4”, KAW 1985)
  • Twarze (antologia Bunt robotów Gorzowski Klub Miłośników Fantastyki i Fantastyki Naukowej 1980, zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Koloryt lokalny („Sigma” 120/121, 1980/1981, zbiór Daimonion, Iskry 1985, antologia Spotkanie w przestworzach 4, KAW 1985)
  • Blisko granicy (fanzin „No Wave” 01-02 (01) 1982, zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Poziom zerowy (fanzin „No Wave” 01-02 (01) 1982)
  • Martwa fala (fanzin „No Wave” 01 (03) 1983)
  • Gra (fanzin „No Wave” 02 (04) 1983)
  • Ghost (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim, „Młody Technik” 4/1983, „Science Fiction” 4/2003)
  • Czekając na barbarzyńców (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Daimonion (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Port (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Reguły gry (zbiór Daimonion, Iskry 1985)
  • Precedens (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim, „Młody Technik” 11/1985, fanzin „Phantasma” 01 (01) 1986)
  • Czasy, które nadejdą (Informator konwentowy World Science Fiction Meeting, Polcon-Krakon. Tom 2, KAW 1991, „Science Fiction” 6/2001, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Bomba Heisenberga („Nowa Fantastyka” 9/2000, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Toy Toy Song („Science Fiction” 1/2001, zbiór Toy, Fabryka Słów, 2008)
  • Autobahn nach Poznań („Science Fiction” 2/2001, antologia Zajdel 2001, Fabryka Słów 2002, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Toy Trek („Science Fiction” 4/2001, zbiór Toy, Fabryka Słów, 2008)
  • Waniliowe plantacje Wrocławia („Nowa Fantastyka” 9/2001, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Lodowa opowieść („Science Fiction” 5/2002, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Czarownice (antologia „Strefa mroku – jedenastu apostołów grozy” – dodatek do czasopisma „Click! Fantasy”, grudzień 2002)
  • Legenda, czyli pijąc wódkę we Wrocławiu w 1999 roku („Nowa Fantastyka” 10-12/2002, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Spadek (antologia „Wizje alternatywne 4” Wydawnictwo Solaris 2002)
  • Ghost II – dwadzieścia lat później (wspólnie z Andrzejem Drzewińskim, „Science Fiction” 4/2003)
  • Zapach szkła („Nowa Fantastyka” 10-12/2003, zbiór Zapach szkła, Fabryka Słów 2004)
  • Ciężka sprawa (antologia „Wizje alternatywne 5” Wydawnictwo Solaris 2004)
  • Chłopaki, wszyscy idziecie do piekła (antologia „PL+50. Historie przyszłości”, Wydawnictwo Literackie 2004)
  • Achaja – zaginiony rozdział („Science Fiction” 5/2004)
  • Wypasacz (antologia „Trupy polskie”, Wydawnictwo EMG, 2005)
  • A jeśli to ja jestem Bogiem? („Science Fiction” 10/2011)
  • Siedem schodów (antologia „Miłość we Wrocławiu”, Wydawnictwo EMG 2011)
  • Pułapka Tesli („Nowa Fantastyka” 11/2012)

Słuchowiska radiowe[edytuj | edytuj kod]

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Micrografx Designer 4.0 (podręcznik)
  • Corel Xara! w praktyce (podręcznik, wyd. Magnus)
  • Photoshop 5.0. Sztuczki i chwyty (podręcznik, wyd. Magnus)

Inspiracje[edytuj | edytuj kod]

  • Na podstawie opowiadania Autobahn nach Poznań, przygotowywany był komiks, jednak prace nad nim zostały przerwane. W sieci można znaleźć kilka plansz, w różnym stopniu wykończonych.

Twórczość niewydana[edytuj | edytuj kod]

  • Das Building (jak sam pisarz informuje: powieść jest skończona i wstępnie zredagowana, jednak z uwagi na niezadowalający autora efekt, szanse na to by została wydana są bardzo nikłe)
  • Wzgórze zwane Cymbo (początkowo powieść miała nosić tytuł Czarownice, prace nad powieścią zostały przerwane. Fragment został opublikowany w antologii Strefa Mroku)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Niewiadomski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990, ISBN 83-210-0892-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]