Ar-Rakka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ar-Rakka
‏الرقة‎
Ilustracja
Kolaż fotografii z Ar-Rakki
Region

 Rożawa
 Syria

Muhafaza

Ar-Rakka

Dystrykt

Ar-Rakka

Burmistrz

Leila Mustafa[1]

Populacja (2021[1])
• liczba ludności


270 000

Nr kierunkowy

22

Kod pocztowy

C5710

Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, u góry znajduje się punkt z opisem „Ar-Rakka”
Ziemia35°56′N 39°00′E/35,933333 39,000000
Strona internetowa
Widok na jedną z ulic w Ar-Rakce

Ar-Rakka, Rakka (arab. ‏الرقة‎, kurd. Reqa, w anglojęzycznych mediach często Raqqah; staroż. Nikeforion, Kallinikos) – miasto w północnej Syrii nad Eufratem, ośrodek administracyjny muhafazy Ar-Rakka, dystryktu Ar-Rakka i poddystryktu Ar-Rakka[2], największe miasto Regionu Ar-Rakka w składzie Rożawy, przy czym jest to miasto arabskie, a nie kurdyjskie, a głównym wyznaniem mieszkańców jest sunnizm; 270 tysięcy mieszkańców (2021)[1].

Od 2013 roku, po I bitwie o Ar-Rakkę, nie jest kontrolowane przez syryjski rząd. Od stycznia 2014 do października 2017 stanowiło nieformalną stolicę nieuznawanego samozwańczego Państwa Islamskiego, choć przez społeczność międzynarodową uważane jest za część terytorium Syrii.

W przeszłości jeden z głównych ośrodków górnomezopotamskiego regionu Dijar Mudar (arab. ‏ديار مضر‎, Diyār Muḍar), nazwanego tak od osiadłego tam plemienia arabskiego Muḍar. Rakka była siedzibą abbasydzkiego kalifa Harun ar-Raszida (786–809) utożsamianego z Szachrijarem z Księgi tysiąca i jednej nocy. Składało się właściwie z dwóch miast, jednego o znanej dziś nazwie, a drugiego zwanego Ar-Rafika (arab. ‏الرافقة‎, Al-Rāfiqa). Z czasów abbasydzkiej świetności miasta zachowane są Brama Bagdadzka i Pałac Dziewcząt (arab. ‏قصر البنات‎, trl. Qaṣr al-Banāt, trb. Kasr al-Banat).

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Miasto położone nad północnym brzegiem Eufratu, w pobliżu ujścia rzeki Balich[2], ok. 160 km na wschód od Aleppo. Jedno z głównych miast dawnego regionu Diyār Muḍar, zachodniej części Dżeziry.

Średnia temperatura i opady dla Al-Rakka
Miesiąc Sty Lut Mar Kwi Maj Cze Lip Sie Wrz Paź Lis Gru
Rekordy maksymalnej temperatury [°C] 18 22 26 33 41 42 43 47 41 35 30 21
Średnie temperatury w dzień [°C] 12 14 18 24 31 36 39 38 33 29 21 16
Średnie temperatury w nocy [°C] 2 3 5 11 15 18 21 21 16 12 7 4
Rekordy minimalnej temperatury [°C] -7 -7 -2 2 8 12 17 13 10 2 -2 -5
Opady [mm] 22 18.2 24.3 10.2 4.5 0 0 0 0.1 3.1 12.4 13.6
Wilgotność [%] 76 72 60 53 45 34 38 41 44 49 60 73
Źródło: [3][4] 2014

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miasto zostało rozbudowane przez kalifa Haruna ar-Raszida, w okresie rządów Abbasydów przeżywało rozkwit. W XIII wieku zostało zniszczone przez Mongołów. Ponownie miasto nabrało znaczenia w latach 1970., w związku z budową tamy na Eufracie w pobliskim As-Saura[2].

W latach 2010. miasto zostało wybrane przez organizację terrorystyczną Państwo Islamskie na stolicę opanowanego przez nich terytorium o tej samej nazwie[5].

6 listopada 2016 r. arabsko-kurdyjskie Syryjskie Siły Demokratyczne (SDF) poinformowały o rozpoczęciu operacji wyzwalania miasta z rąk bojowników samozwańczego Państwa Islamskiego[6]. Oblężenie miasta opanowanego przez Państwo Islamskie wspierała armia amerykańska, która prowadziła naloty na pozycje dżihadystów[7]. Siłami USA przeznaczonymi do walki z Daesz w Iraku i Syrii (tzn. do wyzwolenia Ar-Rakki oraz w równoczesnej bitwie z Daesz o Mosul) dowodził gen. Stephen Townsend[7]. 15 października 2017 siły SDF rozpoczęły ostateczny szturm miasta[8], nad którym odzyskały pełną kontrolę 17 października[9].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W mieście znajduje się muzeum archeologiczne, ruiny budowli (pozostałości murów obronnych z IX w., pałacu z XI w., wielkiego meczetu kalifa Al-Mansura z VIII w.). W pobliżu miasta znajduje się monument, upamiętniający podbój bizantyjskiego miasta Heraklea w 806 roku[2].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Rozwinięte jako ośrodek handlowo–usługowy dla sztucznie nawadnianego regionu rolniczego (uprawa bawełny, pszenicy i warzyw). W pobliżu miasta prowadzone jest wydobycie soli kamiennej i gipsu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Layal Shakir, Kurdish female mayor of Raqqa wins international award, Rûdaw, 14 września 2021 (ang.).
  2. a b c d e Rakka, Ar-, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-11-27].
  3. Climate statistics for Ar-Raqqah. World Weather Online.
  4. Averages for Ar-Raqqah. Weather Base.
  5. Przylecieli z Europy walczyć dla IS. Próbę ucieczki przypłacili życiem. Masowa egzekucja zagranicznych bojowników. Gazeta Wyborcza, 2014-12-20. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-14)].
  6. Atak na bastion ISIS w Syrii, „Onet Wiadomości”, 6 listopada 2016 [dostęp 2016-11-06] (pol.).
  7. a b Gen. Townsend: Walki o Rakkę będą długie i wyczerpujące. rp.pl, 2017-06-06. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-26)].
  8. Forces launch ‘final assault’ on Raqqa, „BBC News”, 15 października 2017 [dostęp 2017-10-17] (ang.).
  9. US-backed forces ‘fully control’ Raqqa, „BBC News”, 17 października 2017 [dostęp 2017-10-17] (ang.).