Archiwum Państwowe we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Archiwum Państwowe we Wrocławiu
Ilustracja
Siedziba główna archiwum we Wrocławiu (budynek po prawej)
Data założenia

17 grudnia 1946

Dyrektor

dr Janusz Gołaszewski

Rodzaje zbioru

m.in. akta przemysłowe i gospodarcze, zbiory kartograficzne

Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Pomorska 2

Oddziały

Bolesławiec, Jelenia Góra, Kamieniec Ząbkowicki, Legnica

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Archiwum Państwowe we Wrocławiu”
51,116266°N 17,029720°E/51,116266 17,029720
Strona internetowa

Archiwum Państwowe we Wrocławiuarchiwum państwowe we Wrocławiu. W jego zasobach znajdują się dokumenty od XII w. do XXI w. związane głównie z Dolnym Śląskiem.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Protoplastą Archiwum Państwowego we Wrocławiu było Królewskie Akademickie Archiwum Uniwersyteckie przy Uniwersytecie Wrocławskim, utworzone 27 października 1815 r. celem przechowywania tych archiwaliów kościelnych, które upaństwowiono przy sekularyzacji w roku 1810[1]. Wkrótce potem do archiwum zaczęto przekazywać archiwalia zamykanych urzędów śląskich. W 1822 r. archiwum wyłączono ze struktur uniwersytetu i usamodzielniono jako Królewskie Śląskie Archiwum Prowincjonalne. Jego zarządzającymi byli m.in. Wilhelm Wattenbach i Colmar Grünhagen.

Przed oblężeniem Wrocławia zasoby archiwum obejmujące wówczas około 300 tys. tomów akt i dokumentów oraz 30 000 książek wywieziono i ukryto w różnych rejonach Dolnego Śląska, Czech i na zachód od Nysy Łużyckiej[2]. Po wojnie znaczną część odzyskano, zarówno przejmując wywiezione partie, jak i w późniejszych latach otrzymując wywiezione archiwalia od Czechosłowacji, NRD i ZSRR[3]. Gromadzono też na bieżąco różne dokumenty powojenne[4]. Archiwum Państwowe we Wrocławiu utworzył minister oświaty 17 grudnia 1946 r., aczkolwiek organizację archiwum i pozyskanie gmachu na jego siedzibę zaczęto już w grudniu 1945[5]. Od 1950 r. zaczęto tworzyć oddziały powiatowe podległe archiwum wrocławskiemu, których liczba, siedziby i status zmieniały się wielokrotnie[6]. W 2018 r. istniały cztery oddziały terenowe: Bolesławiec, Jelenia Góra, Kamieniec Ząbkowicki, Legnica[1]. W roku 2013 zbiory archiwum obejmowały 25 244 mb archiwaliów, z których najstarszy pochodzi z 1175 r[4]. Oprócz gromadzenia i udostępniania archiwaliów Archiwum Państwowe we Wrocławiu prowadzi też działalność wystawienniczą i wydawniczą[1].

Siedzibą archiwum od powstania do 1847 był poklasztorny gmach na wyspie Piasek, następnie niezachowany do dziś budynek Stanów Śląskich (Ständehaus) przy ulicy Krupniczej[7], a w 1876 r. przeniesiono archiwum do własnego, nowo wybudowanego gmachu przy skrzyżowaniu obecnych ulic Piłsudskiego i Kołłątaj. Był to pierwszy w Prusach gmach wybudowany specjalnie dla archiwum (nie zachował się)[8]. W 1906 r. archiwum przeprowadziło się do kolejnego, zbudowanego na swoje potrzeby gmachu przy obecnej ulicy Skłodowskiej-Curie przy skrzyżowaniu z ul. Nauczycielską. Siedzibę archiwum władze niemieckie rozebrały wiosną 1945 r. w trakcie oblężenia Wrocławia, by zrobić miejsce pod lotnisko polowe w rejonie obecnego placu Grunwaldzkiego[9]. W 1946 r. przyznano archiwum obecną siedzibę na rogu ul. Pomorskiej i Cybulskiego oraz budynek przy Więziennej nr 6. Archiwum powojenne dysponowało też magazynem przy ul. Świstackiego 10a. Dwa ostatnie budynki w późniejszych latach archiwum utraciło[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Józef Drozd: O archiwum. Archiwum Państwowe we Wrocławiu. [dostęp 2022-09-25].
  2. Galik 2014 ↓, s. 205,206,208.
  3. Galik 2014 ↓, s. 206.
  4. a b Galik 2014 ↓, s. 209.
  5. Galik 2014 ↓, s. 195,196,207.
  6. a b Galik 2014 ↓, s. 207–208.
  7. Galik 2014 ↓, s. 202–203.
  8. Galik 2014 ↓, s. 204.
  9. Galik 2014 ↓, s. 205.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Batalia o budynek. Archiwum Państwowe we Wrocławiu – tradycja i współczesność, [w:] E. Galik, Przedmieście Odrzańskie we Wrocławiu, Wydawnictwo Muzeum Miejskiego Wrocławia, 2014, s. 195–209.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]