August Everding
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
August Everding (ur. 31 października 1928 w Bottrop, zm. 26 stycznia 1999 w Monachium) – niemiecki reżyser operowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował filozofię, teologię, filologię germańską i teatrologię na uniwersytetach w Bonn i Monachium[1][2]. Od 1959 roku był reżyserem monachijskiego teatru Kammerspiele, w latach 1963–1973 pełnił funkcję jego dyrektora[1][2]. Od 1973 do 1977 roku pełnił, jako następca Rolfa Liebermanna, funkcję dyrektora opery w Hamburgu[1][2]. W latach 1977–1982 był dyrektorem Bayerische Staatsoper w Monachium, następnie od 1982 do 1993 roku generalnym intendentem monachijskich teatrów miejskich[1]. Był współzałożycielem i pierwszym dyrektorem powołanej w 1993 roku Bayerische Theaterakademie[1].
Jego debiutem reżyserskim była inscenizacja Traviaty w Monachium w 1958 roku[2]. Od 1968 roku działał jako reżyser na festiwalu w Bayreuth, gdzie wyreżyserował Holendra tułacza, Tristana i Izoldę, Parsifala i Śpiewaków norymberskich[2]. Reżyserował także spektakle m.in. w Covent Garden Theatre, Metropolitan Opera, w teatrach operowych w Chicago i San Francisco[1][2]. W 1979 roku wyreżyserował w Stuttgarcie pierwszą europejską inscenizację Raju utraconego Krzysztofa Pendereckiego[2].
Opublikował prace Mir ist die Ehre widerfahren: An-Reden, Mit-Reden, Aus-Reden, Zu-Reden (Monachium 1985), Wenn für Romeo der letzte Vorhang fällt: Theater, Musik, Musiktheater: Zur aktuellen Kulturszene (Monachium 1993), Der Mann der 1000 Opern: Gespräche und Bilder (Hamburg 1998, wspólnie z A. Klugem)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1047. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 242–243. ISBN 83-224-0334-8.