Benny Hinn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benny Hinn
Toufik Benedictus Hinn
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1952
Tel Awiw

Wyznanie

chrześcijańskie charyzmatyczne

Kościół

ewangeliczny Orlando Christian Centre

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Benny Hinn, właśc. Toufik Benedictus Hinn (gr. Τουφικ Βενέδικτος „βενι” Χιν, ar. توفيق بندكتوس „بني” الحن), ur. 3 grudnia 1952 w Tel Awiwie – amerykański duchowny protestancki nurtu neocharyzmatycznego, teleewangelista, założyciel własnego kościoła Orlando Christian Centre, pastor, autor kilku bestsellerów, z których najbardziej znanym jest Dzień dobry, Duchu Święty[1]. Głównie znany z programu telewizyjnego This is Your Day. Według danych jego misji przemawiał do miliarda ludzi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Tel Awiwie, w 1952 roku, w nowo powstałym państwie Izrael[2] w rodzinie palestyńskich chrześcijan. Wychował się w prawosławnej tradycji[3]. Wkrótce po wojnie sześciodniowej rodzina Hinnów wyemigrowała do Toronto, w Kanadzie. W swoich książkach, Hinn twierdzi, że gdy się urodził jego ojciec był burmistrzem Jafy[4], jednak jest to kwestionowane przez jego krytyków[5].

21 grudnia 1973 roku wybrał się wraz ze swym przyjacielem do Pittsburgha na spotkanie uzdrowieniowe prowadzone przez ewangelistkę Kathryn Kuhlman. Zrobiło to na nim wielkie wrażenie. Hinn nigdy nie spotkał się z nią osobiście, ale często przybywał na jej healing services, twierdzi, że po jej śmierci otrzymał jej namaszczenie (przy jej grobie)[4].

W roku 1983 zaczął prowadzić własną działalność, od roku 1989 jest teleewangelistą, na początku lat 90. zaczął prowadzić program telewizyjny This Is Your Day.

Hinn ożenił się z Suzanne Harthern 4 sierpnia 1979 roku[6]. W 2010 roku żona opuściła go, ze względu na „niemożliwe do pogodzenia różnice”[7][8]. 3 marca 2013 Benny Hinn odnowił związek małżeński z Suzanne[9].

Działalność ewangelizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Benn Hinn podróżuje po całym świecie głosząc nawet w zamkniętych na chrześcijaństwo krajach. Na spotkania organizowane przez ewangelistę przybywają tłumy wypełniając stadiony, obiekty sportowe i sale kongresowe. Jednym z rekordowych pod względem ilości uczestników wydarzeniem był Festival of Blessings, który odbył się w Indiach w 2007 roku, a uczestniczyło w nim 7,3 miliona ludzi (podczas trzech zgromadzeń)[10][11][12].

W działalności Benny Hinna odnotowano wielką ilość cudów, część z nich próbowano udokumentować. W kwietniu 2001 roku, HBO nakręcił dokumentalny film A Question of Miracles poświęcony cudom dokonującym się podczas usługi Hinna oraz Bonnke’ego[13]. Okazało się, że pewna ich liczba była nieautentyczna.

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

Misja Benny Hinna wspiera 60 organizacji misyjnych na całym świecie oraz kilkanaście sierocińców w krajach trzeciego świata. Zapewnia dach nad głową oraz wyżywienie dla 100 000 dzieci oraz wspiera finansowo 45 000 dzieci (łącznie z opieką lekarską), w Kalkucie. Opłaca opiekę medyczną dla 200 000 ludzi w Indiach[10][14][15].

Misja Benny Hinna ofiarowała 100 000 dolarów dla ofiar huraganu Katrina w 2005 roku[16] oraz 250 000 dolarów dla ofiar tsunami[17].

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Działalność Benny Hinna od samego początku wzbudza kontrowersje, niektóre z jego poglądów są niepoprawne z teologicznego punktu widzenia, zarzuca mu się głoszenie teologii sukcesu. Wiele jego proroctw nie spełniło się. Zapowiadał śmierć Fidela Castro w latach 90. XX wieku, koniec świata w roku 1992 oraz 1999 roku[18][19]. 23 lipca 2012 zapowiedział, że po śmierci Billy’ego Grahama rozpocznie w Ameryce wielkie przebudzenie, a Bóg miał mu to objawić jeszcze w roku 1989[20].

W środowisku ewangelikalnym posądzany jest o herezję, nazywany jest zwodzicielem, ze względu na niespełnione proroctwa oraz głoszenie, że Chrystus w fizycznej postaci będzie się objawiał podczas jego usług. David Wilkerson, znany zielonoświątkowy pastor i ewangelista, określił Benny Hinna jako zwodziciela i fałszywego proroka, zarzucił mu bluźnierstwo[21]. 11 kwietnia 1999 roku Wilkerson w kazaniu wygłoszonym w swoim zborze, wezwał swoich wyznawców by spalili książki Benny Hinna. W tym samym kazaniu potępił również ewangelistę Kennetha Copelanda, ze względu na ewangelię sukcesu oraz Rodneya Howard-Browne’a[22][23][24][a].

Niektórzy zarzucają, że jest katolickim agentem.

Książki[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Niedługo po tym oświadczeniu „Chrześcijanin”, organ prasowy Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce, powtórzył tę opinię. Zrezygnowano też z zaproszenia Benny Hinna do Polski. (K. Sosulski. Polemika w sprawie książki R. Joynera „Bitwa”. „Chrześcijanin”, 05-06/2000. [dostęp 2011-12-19]. )

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Richard J. Vincent: An Examination and Critique of Benny Hinn's „Good Morning, Holy Spirit”. Cephas Ministry Inc., 1997-11-27. [dostęp 2011-12-19].
  2. ↑ Bob McKeown: Do You Believe in Miracles?. [w:] The Fifth Estate [on-line]. Canadian Broadcasting Corporation, 2004-12. [dostęp 2011-10-21].
  3. ↑ Joe Nickell, "Benny Hinn: Healer or Hypnotist?". Volume 26.3, May / June 2002. Skeptical Inquirer
  4. ↑ a b Benny Hinn, Good Morning, Holy Spirit, chapter 2
  5. ↑ John Bloom, The Heretic, (Reprinted on Website of Trinity Foundation, Inc.), „D Magazine”, sierpień 2003 [dostęp 2006-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03].
  6. ↑ „Finding His Life Partner, Suzanne Hinn”, BennyHinnBiography.com. bennyhinnbiography.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-11)]. Accessed 18 February 2010
  7. ↑ Gillian FLACCUS, Benny Hinn Divorce: Wife Suzanne Hinn Files For Divorce From Televangelist 04/20/2010
  8. ↑ Hinn Breaks Silence on Divorce Announcement
  9. ↑ Stoyan Zaimov, „Benny Hinn Remarries in Front of 1000 People”, The Christian Post, March 4, 2013
  10. ↑ a b About Us. Benny Hinn Ministries. [dostęp 2007-08-01].
  11. ↑ Benny Hinn winds up India trip. Rediff. [dostęp 2007-08-01].
  12. ↑ Pastor Benny Hinn. Streaming Faith. [dostęp 2007-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-16)].
  13. ↑ A Question of Miracles. IMDb. [dostęp 2011-12-19].
  14. ↑ Benny Hinn - Orphanages and Missions (1)
  15. ↑ Benny Hinn - Orphanages and Missions (2)
  16. ↑ Benny Hinn Ministries Donates $100,000 for Relief Supplies to Hurricane Katrina Victims. [dostęp 2011-12-19].
  17. ↑ Benny Hinn gives aid for tsunami victims.
  18. ↑ YouTube clips of false teaching and prophecies
  19. ↑ Benny Hinn's False Prophecies. The Christian Research Institute, 25 czerwca 2008. [dostęp 2011-12-19].
  20. ↑ Michael Gryboski. Benny Hinn Believes Billy Graham's Death Will Start 'Revival'. „The Christian Post Reporter”, July 23, 2012. [dostęp 2013-08-02]. 
  21. ↑ David Wilkerson expondo Benny Hinn
  22. ↑ Carl Giordano. David Wilkerson Blasts Faith Preaches. „Charisma Magazine”, October 1999. [dostęp 2011-12-19]. 
  23. ↑ Billy Bruce. David Wilkerson Blasts Faith Preachers. „Charisma”, October 1999. [dostęp 2011-12-19]. 
  24. ↑ David Wilkerson, Hańba uroczystego zgromadzenia World Challenge

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Benny_Hinn&oldid=71663312”