Biegun niedostępności (stacja antarktyczna)
82°06′S 54°58′E/-82,100000 54,966667 Popiersie Lenina i górne partie anten widoczne w styczniu 2007 roku | |
| Przynależność państwowa | |
|---|---|
| Data założenia | |
| Liczba personelu |
4[1] |
| Wysokość |
3800[2] m n.p.m. |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
| 82°06′S 54°58′E/-82,100000 54,966667
| |
Biegun niedostępności (ros. Полюс недоступности) – stacja polarna założona przez radziecką wyprawę antarktyczną, położona na kontynentalnym biegunie niedostępności na Antarktydzie. Stacja nie funkcjonuje, jest natomiast zapisana na liście historycznych miejsc i pomników Antarktydy (pod numerem 4)[3].
Położenie i warunki[edytuj | edytuj kod]
Stacja znajduje się na lądolodzie Antarktydy Wschodniej, we wnętrzu kontynentu, w miejscu najbardziej oddalonym od oceanu (według obliczeń z grudnia 1958), 878 km od bieguna południowego. Ocenia się, że średnia temperatura w tym miejscu to -58,2 °C[1].
Historia i działalność[edytuj | edytuj kod]
Stacja została założona przez uczestników drugiej radzieckiej wyprawy antarktycznej w 1958 roku i działała przez 12 dni, od 14 do 26 grudnia[1][2]. Czteroosobowy budynek posiadał nadajnik radiowy, był zwieńczony popiersiem Lenina. Na przełomie 1964 i 1965 porzuconą stację odwiedziła amerykańska ekspedycja, a następny raz dotarli do niej członkowie wyprawy brytyjsko-kanadyjskiej w styczniu 2007 roku. Budynek stacji był niemal całkowicie pokryty śniegiem[1]; ustawione na drewnianym postumencie popiersie Lenina pozostało ok. 1,5 m nad jego powierzchnią. Popiersie to znajduje się na liście historycznych miejsc i pomników Antarktyki (nr 4)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Poles of Inaccessibility: The Most Obscure Places on Earth?. The Basement Geographer, 2012-02-09. [dostęp 2014-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-02)]. (ang.).
- ↑ a b Catalogue of Russian Federation Antarctic Meteorology Data. Russian Antarctic Expedition – Project Antarctica, 2008-10-16. [dostęp 2016-08-16]. (ang.).
- ↑ a b List of Historic Sites and Monuments approved by the ATCM (2013). Secretariat of the Antarctic Treaty, 2013. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).