Bitwa pod Rawą Ruską (1914)
50°15′N 23°37′E/50,250000 23,616667
| I wojna światowa, front wschodni (część bitwy galicyjskiej) | |||
 Front wschodni (26 września 1914) | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo Rosji | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Austrii  | |||
| 50°15′N 23°37′E/50,250000 23,616667
| |||
Bitwa pod Rawą Ruską – starcie zbrojne stoczone w dniach 3–11 września 1914 roku, pomiędzy siłami austro-węgierskimi i rosyjskimi. Była to część tzw. bitwy galicyjskiej.
Sytuacja ogólna[edytuj | edytuj kod]
2 września 4 Armia austro-węgierska gen. Moritza Auffenberga zakończyła sukcesem operację pod Komarowem. Po odrzuceniu wroga, siły 4 Armii skierowano na południe, w celu wsparcia 3 Armii gen. Rudolfa Brudermanna, która ponosiła poważne straty. Odejście wojsk Auffenberga spowodowało jednak powstanie luki pomiędzy siłami austro-węgierskimi (na północny wschód od Sandomierza pozostała tylko 1 Armia gen. Victora Dankla). Wykorzystując powstałą lukę, na uderzenie zdecydował się gen. Nikołaj Ruzski, dowódca rosyjskiej 3 Armii. Samą operacją dowodził jednak gen. Radko Dimitrijew, ponieważ zastąpił on Ruzskiego awansowanego na dowódcę frontu północno-zachodniego w dniu 3 września.
Bitwa[edytuj | edytuj kod]
Część sił rosyjskiej 3 Armii (9 dywizji) skierowała się na zachód, gdzie pod Rawą Ruską wpadła na idące ku siłom Brudermanna oddziały 4 Armii Auffenberga (także 9 dywizji z samym dowódcą na czele). Nagły atak Rosjan zupełnie zaskoczył wojska Auffenberga, które zostały szybko okrążone. Po kilku dniach zaciętej obrony oddziały austro-węgierskie zdołały 11 września przedrzeć się na południe, a następnie skierowały się w kierunku Lwowa, gdzie zaczynała się linia obrony austro-węgierskiej 3 Armii.
Skutki[edytuj | edytuj kod]
W trakcie bitwy Austro-Węgrzy ponieśli poważne straty w ludziach i sprzęcie. Winą za porażkę obarczono Auffenberga, co przyspieszyło jego przeniesienie w stan spoczynku w dniu 30 września. Na stanowisku dowódcy 4 Armii zastąpił go arcyksiążę Józef Ferdynand, wywodzący się z Habsburgów linii toskańskiej.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Golovin Nicholas, The Great Battle of Galicia, 1914: a Study in Strategy [w:] "Slavonic Review", t. 5, 1926-27.