Bronisław Kwaskowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Kwaskowski
major dyplomowany piechoty major dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

do 1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

18 Dywizja Piechoty
Wyższa Szkoła Wojenna
60 Pułk Piechoty
Wyższa Szkoła Wojenna
SGO „Narew”

Stanowiska

oficer sztabu
wykładowca
dowódca kompanii
wykładowca
kwatermistrz grupy operacyjnej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-czechosłowacka
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi

Bronisław Stanisław Kwaskowski (ur. 26 kwietnia 1899 w Warszawie, zm. 1940 w Katyniu) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 kwietnia 1899 roku w Warszawie, w rodzinie Piotra i Berty[1].

Od 1 października 1917 roku do 18 lipca 1918 roku był uczniem klasy „C” (klasa I) Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[2]. W latach 1921–1923 pełnił służbę w Wielkopolskiej Szkole Podoficerów Piechoty Nr 2 (od 1923 roku – Centralnej Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 2) w Grudziądzu, a jego oddziałem macierzystym był 7 pułk piechoty Legionów w Chełmie[3][4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 2354. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W latach 1923–1926 pełnił służbę w 27 pułku piechoty w Częstochowie[6]. W dniach 14–15 kwietnia oraz 11–12 maja 1926 roku składał egzamin wstępny do Wyższej Szkoły Wojennej. Z dniem 2 listopada 1926 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1926–1928[7]. 19 marca 1928 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 217. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Z dniem 31 października 1928 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa 18 Dywizji Piechoty w Łomży na stanowisko oficera sztabu. Z dniem 1 listopada 1930 roku został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko wykładowcy[9][10][11][12]. 22 grudnia 1934 roku ogłoszono jego przeniesienie do 60 pułku piechoty w Ostrowie Wielkopolskim celem odbycia stażu liniowego na stanowisku dowódcy kompanii[13][14]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 83. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W marcu 1939 w Wyższej Szkole Wojennej był wykładowcą przedmiotu operacyjna służba sztabów na kursie doskonalenia dla oficerów dyplomowanych[16]. W 1939 roku został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”[17][18]. 10 września 1939 roku w folwarku Michałki kierował walką pododdziałów Kwatery Głównej SGO „Narew” z niemieckim oddziałem pancernym[19].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 332.
  2. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 432.
  3. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 45, 727.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 143, 441, 1517.
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 112.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 189, 383.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 141, 226.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 53.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 295.
  10. ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 14.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 67, 798.
  12. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 66.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 258.
  14. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 64.
  15. ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 27.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 449.
  17. ↑ Dymek 1999 ↓, s. 25, 161.
  18. ↑ Majorkiewicz 1983 ↓, s. 29-30.
  19. ↑ Dymek 1999 ↓, s. 94.
  20. ↑ Latinik 1934 ↓, s. 142.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Kwaskowski&oldid=66488804”