Brydan Klein
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1989 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2007 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
169 (28 września 2015) |
| Australian Open |
2R (2009) |
| Roland Garros |
2Q (2015) |
| Wimbledon |
1R (2015, 2016, 2017) |
| US Open |
3Q (2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
118 (18 marca 2013) |
| Australian Open |
1R (2007, 2008, 2009, 2010) |
| Wimbledon |
1R (2016, 2017) |
Brydan Klein (ur. 31 grudnia 1989 w Perth) – australijski tenisista, który od 2013 roku reprezentuje Wielką Brytanię. Reprezentant Australii w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Podczas swojej kariery zwyciężył w jednym singlowym oraz dziesięciu deblowych turniejach rangi ATP Challenger Tour. Ponadto wygrał dwa singlowe i trzy deblowe turnieje rangi ITF.
W 2007 roku zwyciężył w juniorskim turnieju wielkoszlemowego Australian Open. W finale pokonał Jonathana Eysserica 6:2, 4:6, 6:1. Zadebiutował wówczas również w seniorskiej imprezie w grze podwójnej. Startując w parze z Gregiem Jonesem odpadł w pierwszej rundzie.
W 2009 roku podczas Australian Open wygrał swój pierwszy mecz w karierze w turnieju głównym Wielkiego Szlema, pokonując w pierwszej rundzie Björna Phau. W drugiej rundzie turnieju przegrał ze Stanislasem Wawrinką.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 169. miejscu (28 września 2015), a w klasyfikacji gry podwójnej na 118. pozycji (18 marca 2013).
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 8 lutego 2009 | Burnie | Twarda |  Grega Žemlja
|
6:3, 6:3 |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 15 lipca 2012 | San Benedetto | Ceglana |  Dane Propoggia
|
 Stefano Ianni Gianluca Naso
|
3:6, 6:4, 12–10 |
| Zwycięzca | 2. | 22 lipca 2012 | Recanati | Twarda | Dane Propoggia
|
 Marin Draganja Dino Marcan
|
7:5, 2:6, 14–12 |
| Zwycięzca | 3. | 3 marca 2013 | Sydney | Twarda | Dane Propoggia
|
Alex Bolt Nick Kyrgios
|
6:4, 4:6, 11–9 |
| Zwycięzca | 4. | 2 listopada 2014 | Traralgon | Twarda | Dane Propoggia
|
 Jarmere Jenkins Mitchell Krueger
|
6:1, 1:6, 10–3 |
| Zwycięzca | 5. | 9 listopada 2014 | Traralgon | Twarda | Dane Propoggia
|
Marcus Daniell Artem Sitak
|
7:6(6), 3:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 6. | 2 sierpnia 2015 | Lexington | Twarda | Carsten Ball
|
 Dean O'Brien Ruan Roelofse
|
6:4, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 7. | 29 listopada 2015 | Toyota | Dywanowa (hala) | Matt Reid
|
Riccardo Ghedin Yi Chu-huan
|
6:2, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 8. | 4 lutego 2017 | Burnie | Twarda | Dane Propoggia
|
Steven de Waard Luke Saville
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 9. | 8 października 2017 | Stockton | Twarda |  Joe Salisbury
|
Denis Kudla Miķelis Lībietis
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 22 października 2017 | Las Vegas | Twarda | Joe Salisbury
|
 Hans Hach Verdugo Dennis Novikov
|
6:3, 4:6, 10–3 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 27 stycznia 2007 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Jonathan Eysseric
|
6:2, 4:6, 6:1 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2021-04-17] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-04-17] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2021-04-17] (ang.).