CART Indy Car World Series 1987

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1987 Mistrzostw PPG CART Indy Car World Series
Inauguracja

5 kwietnia

Zakończenie

1 listopada

Liczba wyścigów

15

Mistrzowie
Kierowcy

Bobby Rahal

Poprzedni sezonNastępny sezon

Sezon 1987 w PPG CART Indy Car World Series był dziewiątą edycją tej serii wyścigowej. Rozpoczął się 5 kwietnia a zakończył się po 15 wyścigach 1 listopada.

Tytuł mistrzowski po raz drugi z rzędu zdobył Bobby Rahal z zespołu Truesports, a tytuł najlepszego nowicjusza (Rookie of the year) zdobył Fabrizio Barbazza.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Runda Wyścig Czołowa trójka
Poz. Kierowca N/S Zespół Czas
1 Toyota Grand Prix of Long Beach
5 kwietnia, Stany Zjednoczone Long Beach
1 Stany Zjednoczone Mario Andretti L/Ch Newman/Haas Racing 1:51:33.036
2 Stany Zjednoczone Al Unser Jr. M/Co Doug Shierson Racing +1 okrążenie
3 Stany Zjednoczone Tom Sneva M/Co Curb Racing +1 okrążenie
2 Checker 200
12 kwietnia, Stany Zjednoczone Phoenix International Raceway
1 Kolumbia Roberto Guerrero M/Co Vince Granatelli Racing 1:26:56.62
2 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports +8.62
3 Holandia Arie Luyendyk M/Co Hemelgarn Racing +1 okrążenie
3 71st Indianapolis 500
24 maja, Stany Zjednoczone Indianapolis Motor Speedway
1 Stany Zjednoczone Al Unser M/Co Penske Racing 3:04:59.147
2 Kolumbia Roberto Guerrero M/Co Vince Granatelli Racing +4.496
3 Włochy Fabrizio Barbazza M/Co Arciero Racing +2 okrążenia
4 Miller American 200
31 maja, Stany Zjednoczone The Milwaukee Mile
1 Stany Zjednoczone Michael Andretti M/Co Kraco Racing 1:47:17
2 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports
3 Irlandia Derek Daly L/Co Raynor +2 okrążenia
5 Budweiser/G. I. Joe’s 200
14 czerwca, Stany Zjednoczone Portland International Raceway
1 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports 1:50:02.53
2 Stany Zjednoczone Michael Andretti M/Co Kraco Racing +6.39
3 Stany Zjednoczone Rick Mears P/Ch Penske Racing +2 okrążenia
6 Meadowlands Indy
28 czerwca, Stany Zjednoczone Meadowlands Sports Complex
1 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports 1:57:18.316
2 Stany Zjednoczone Mario Andretti L/Ch Newman/Haas Racing
3 Brazylia Emerson Fittipaldi M/Ch Patrick Racing
7 Budweiser Grand Prix of Cleveland
5 lipca, Stany Zjednoczone Cleveland
1 Brazylia Emerson Fittipaldi M/Ch Patrick Racing 1:32:40.695
2 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports +10.619
3 Stany Zjednoczone Al Unser Jr. M/Co Doug Shierson Racing +23.119
8 Molson Indy Toronto
19 lipca, Kanada Toronto Exhibition Place
1 Brazylia Emerson Fittipaldi M/Ch Patrick Racing 1:54:35.918
2 Stany Zjednoczone Danny Sullivan M/Ch Penske Racing +8.352
3 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports +34.315
9 Marlboro 500
2 sierpnia, Stany Zjednoczone Michigan International Speedway
1 Stany Zjednoczone Michael Andretti M/Co Kraco Racing 2:54:56.071
2 Stany Zjednoczone Al Unser M/Co Penske Racing
3 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports
10 Quaker State 500
16 sierpnia, Stany Zjednoczone Pocono International Raceway
1 Stany Zjednoczone Rick Mears M/Ch Penske Racing 3:11:50.92
2 Australia Geoff Brabham M/J Galles Racing +17.32
3 Kolumbia Roberto Guerrero M/Co Vince Granatelli Racing +23.84
11 LivingWell / Provimi 200
30 sierpnia, Stany Zjednoczone Road America
1 Stany Zjednoczone Mario Andretti L/Ch Newman/Haas Racing 1:39:52.26
2 Australia Geoff Brabham M/J Galles Racing +41.08
3 Stany Zjednoczone Al Unser Jr. M/Co Doug Shierson Racing +1:28.87
12 Escort Radar Warning 200
6 września, Stany Zjednoczone Mid-Ohio Sports Car Course
1 Kolumbia Roberto Guerrero M/Co Vince Granatelli Racing 1:51:58.70
2 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports
3 Stany Zjednoczone Danny Sullivan M/Ch Penske Racing
13 Bosch Spark Plug Grand Prix
20 września, Stany Zjednoczone Nazareth Speedway
1 Stany Zjednoczone Michael Andretti M/Co Kraco Racing 1:33:02.65
2 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports +1 okrążenie
3 Stany Zjednoczone Rick Mears M/Ch Penske Racing +2 okrążenia
14 Champion Spark Plug 300K
11 października, Stany Zjednoczone Raceway Laguna Seca
1 Stany Zjednoczone Bobby Rahal L/Co Truesports 1:33:58.682
2 Stany Zjednoczone Danny Sullivan M/Ch Penske Racing +23.617
3 Stany Zjednoczone Rick Mears M/Ch Penske Racing +1 okrążenie
15 Nissan Miami Indy Challenge
1 listopada, Stany Zjednoczone Tamiami Park
1 Stany Zjednoczone Michael Andretti M/Co Kraco Racing 1:56:12.55
2 Stany Zjednoczone Al Unser Jr. M/Co Doug Shierson Racing +56.31
3 Australia Geoff Brabham M/J Galles Racing +1:34.61

     tor owalny        tor drogowy        tor uliczny        tor na lotnisku

  • *N - Nadwozia: L=Lola, M=March, P=Penske
  • *S - Silniki: Ch= Chevrolet, Co=Cosworth, J=Judd

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca LB PHO IND MIL POR MEA CLE TOR MIC POC RA MID NAZ LAG MIA Suma punktów
1 Stany Zjednoczone Bobby Rahal 24 2 26 2 1L 1L 2 3P 3 5 23 2L 2 1 7 188
2 Stany Zjednoczone Michael Andretti 4 4 29 1 2 5 6 5 1P,L 8 16 13 1P,L 22 1L 158
3 Stany Zjednoczone Al Unser Jr. 2 14 4 5 20 8 3 20 18 23 3 23 6 4 2 107
4 Kolumbia Roberto Guerrero 12 1L 2 16P,L 19P 19 5P,L 4 14 3 7 1P 106
5 Stany Zjednoczone Rick Mears 9 20 23 21 3 18 7 10 21 1L 9 4 3 3 5 102
6 Stany Zjednoczone Mario Andretti 1P,L 5P 9P,L 17 10 2P 10 15 19 19P 1P,L 17 19 17P,L 4P 100
7 Holandia Arie Luyendyk 14 3 18 4 16 6 19 7 5 4 4 11 4 6 11 98
8 Australia Geoff Brabham 16 8 24 12 9 4 22 24 8 2 2 7 12 5 3 90
9 Stany Zjednoczone Danny Sullivan 22 11 13 11 11 20 4 2 4 17 5 3 22 2 12 87
10 Brazylia Emerson Fittipaldi 19 18 16 7 14 3 1 1L 7 18 18 6 21 20 10 78
11 Meksyk Josele Garza 5 6 17 22 6 24 16 17 12 11 11 8 8 8 18 46
12 Włochy Fabrizio Barbazza 17 12 3 14 4 16 24 11 6 14 8 24 13 28 42
13 Stany Zjednoczone Al Unser 1 2 15 10 24 NZ 39
14 Stany Zjednoczone Tom Sneva 3 17 14 13 21 7 8 6 30 9 37
15 Irlandia Derek Daly 15 3 15 9 11 16 24 10 26 9 16 14 22 27
16 Stany Zjednoczone Kevin Cogan 18 21 31 18 12 21 13 27 9 19 5 5 18 21 25
17 Stany Zjednoczone John Andretti 6 10 11 7 8 24
18 Stany Zjednoczone Johnny Rutherford 23 9 11 9 7 11 9 21 28 26 24 12 20 15 16 23
19 Stany Zjednoczone Jeff MacPherson 10 13 8 8 13 21 17 22 23 20 25 21 9 9 24 21
20 Stany Zjednoczone Dick Simon 20 10 6 20 18 14 23 23 9 21 18 15
21 Stany Zjednoczone Randy Lewis 8 19 32 19 8 23 12 9 15 16 13 22 NW 19 19 15
22 Stany Zjednoczone Scott Brayton 12 5 10 22 25 14
23 Stany Zjednoczone A.J. Foyt 19 6 26 7 7 25 14
24 Stany Zjednoczone Gary Bettenhausen 16 5 15 13 13 10
25 Stany Zjednoczone Pancho Carter 27 20 6 14 14 17 12 14 9
26 Stany Zjednoczone Chip Robinson 6 25 15 8
27 Brazylia Raúl Boesel 16 6 8
28 Kanada Scott Goodyear 22 15 8 20 18 11 15 7
29 Stany Zjednoczone Tony Bettenhausen Jr. 11 15 10 NZ 13 20 NZ 11 22 15 25 7
30 Belgia Didier Theys 7 22 17 6
31 Stany Zjednoczone Dennis Firestone 21 7 NZ 6
32 Stany Zjednoczone Stan Fox 7 6
33 Stany Zjednoczone Jeff Wood 10 15 NZ 10 23 6
34 Kanada Ludwig Heimrath Jr 15 22 30 10 12 17 18 19 25 12 26 23 NZ 5
35 Stany Zjednoczone Davy Jones 28 10 19 14 13 3
36 Stany Zjednoczone Rick Miaskiewicz NZ 22 14 12 16 1
37 Stany Zjednoczone Wally Dallenbach Jr 12 1
38 Stany Zjednoczone John Richards NZ 26 13 14 13 0
39 Stany Zjednoczone Rocky Moran 13 NZ 0
40 Stany Zjednoczone Dale Coyne NW NZ NZ 17 15 25 18 NW 24 17 20 NZ 21 NZ 0
41 Stany Zjednoczone Ed Pimm 21 16 0
42 Stany Zjednoczone Danny Ongais NZ 17 NW 27 0
43 Stany Zjednoczone Rich Vogler 20 0
43 Wielka Brytania Ian Ashley 20 0
45 Nowa Zelandia Graham McRae 21 NW NZ 0
46 Stany Zjednoczone Gordon Johncock 22 0
47 Stany Zjednoczone Steve Chassey 25 0
48 Włochy Fulvio Ballabio 26 0
49 Stany Zjednoczone Dick Ferguson NZ 29 0
50 Stany Zjednoczone George Snider 33 0

     nowicjusz (rookie)

Klucz punktacji
Miejsce 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Punkty 20 16 14 12 10 8 6 5 4 3 2 1
Dodatkowe punkty
P zwycięstwo w sesji kwalifikacyjnej - 1 punkt
L najdłużej na prowadzeniu - 1 punkt

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]