Cal Crutchlow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cal Crutchlow
Ilustracja
Cal Crutchlow podczas eliminacji WSBK na torze Silverstone w 2010
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

29 października 1985
Coventry

Sezon 2019
Seria

Motocyklowe Mistrzostwa Świata w klasie MotoGP

Zespół

LCR Honda CASTROL

Motocykl

Honda RC213V

Nr startowy

35

Partnerzy

Takaaki Nakagami

Sukcesy

2009: World Supersport (mistrz)

Strona internetowa

Cal Crutchlow (ur. 29 października 1985 roku w Coventry, Anglia) – brytyjski motocyklista.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Cal w młodości grał w piłkę nożną w juniorskich klubach Coventry oraz Aston Villa. W wieku 11 lat swoją uwagę skoncentrował jednak na wyścigach motocyklowych. Zainteresowanie Crutchlowa wynikło z przeszłości jego ojca, który także był kierowcą motocyklowym. W 1999 roku triumfował w UK Challenge, natomiast dwa lata później w Aprilia Challenge. W sezonie 2003 został wicemistrzem Pucharu Yamahy.

Brytyjskie Mistrzostwa Supersportów (2004-2006)[edytuj | edytuj kod]

W latach 2004-2006 Crutchlow brał udział w Brytyjskich Mistrzostwach Supersport. W pierwszym sezonie startów Brytyjczyk zmagania zakończył na 10. miejscu. W drugim podejściu sześciokrotnie stanął na podium, po raz pierwszy na torze w Oulton Park, w którym zajął drugą pozycję. Odniósł także dwa zwycięstwa, a w klasyfikacji końcowej uplasował się na 3. miejscu. W 2006 roku został mistrzem serii, po zwyciężeniu w sześciu rundach. Przez wszystkie sezony ścigał się na motocyklu Honda.

Brytyjskie Mistrzostwa Superbike'ów (2007-2008)[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2007 rozpoczął starty w Brytyjskich Mistrzostwach Superbike. Dosiadając maszynę Suzuki dwunastokrotnie uplasował się w czołowej ósemce. Rywalizację zakończył trzecią lokatą na torze Brands Hatch. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 9. pozycji. W drugim roku startów Brytyjczyk powrócił do startów na Hondzie. Cal należał do czołówki, tym razem dwunastokrotnie stając na podium. Triumfował dwukrotnie – na Brands Hatch oraz Thruxton – natomiast w klasyfikacji generalnej znalazł się na 3. lokacie.

World Supersport (2009)[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy w MŚ Supersportów Brytyjczyk pojawił się z ”dziką kartą”, podczas rundy w Wielkiej Brytanii. Na maszynie Hondy osiągnął odpowiednio dziesiąte oraz piąte miejsce w latach 2005-2006. Trzy lata później Cal wziął udział w pełnym sezonie. Dosiadając tym razem motocykla Yamahy, Crutchlow już w pierwszym podejściu sięgnął po tytuł mistrzowski. W trakcie zmagań aż dziesięciokrotnie startował z pole position, z czego połowę wykorzystał do zwycięstwa.

Cal Crutchlow podczas drugiego wyścigu WSBK na torze Silverstone w 2010 roku.

World Superbike (2010)[edytuj | edytuj kod]

W MŚ Superbike'ów Anglik (na Hondzie) zadebiutował w sezonie 2008, podczas rundy na torze Donington Park. Cal spisał się znakomicie, będąc w drugim wyścigu sklasyfikowanym na średnim stopniu podium. Kolejną szansę otrzymał kończącej sezon eliminacji w Estoril. Zmagania zakończył wówczas odpowiednio na czwartym oraz dziewiątym miejscu, a w ogólnej punktacji był dwudziesty trzeci.

W 2010 roku Brytyjczyk wystartował w pełnym wymiarze, będąc zawodnikiem fabrycznej ekipy Yamaha (jego partnerem został były mistrz serii James Toseland, od którego spisywał się wyraźnie lepiej). Crutchlow okazał się najskuteczniejszym kierowcą w kwalifikacjach, kilkakrotnie nawet bijąc rekord toru. Już w drugiej rundzie sezonu (na Estoril) Crutchlow sięgnął po pole position, natomiast dzień później osiągnął po raz pierwszy najniższy stopień podium (w drugim starcie). Sukces z kwalifikacji powtórzył również w kolejnej eliminacji (na Ricardo Tormo w Walencji), a także w RPA oraz w Czechach. Tempo w czasówce na wyścigi przełożył jednak dopiero na brytyjskim obiekcie Silverstone, gdzie odniósł pierwsze zwycięstwa, a zarazem dublet w karierze. Na najwyższym stopniu stanął jeszcze w przedostatnim wyścigu sezonu, na francuskim torze Magny-Cours. Tam po raz czwarty startował z pierwszej pozycji, dzięki czemu zwyciężył najwięcej sesji „Superpole”. Nierówny, aczkolwiek udany rok zakończył na 4. miejscu, z łącznym dorobkiem dziesięciu miejsc w pierwszej trójce (uzyskał także siedem najszybszych okrążeń, co również było najlepszym wynikiem ze wszystkich jeźdźców).

MotoGP (2011-)[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2011 Brytyjczyk awansował do MMŚ, podpisując kontrakt z satelicką ekipą Yamahy – Tech3[1]. Zastąpił w niej Amerykanina Bena Spiesa. Anglik nie wyróżnił się niczym specjalnym w swoim debiutanckim występie z Yamahą, zaliczył kilka upadków i przez cały rok miał problemy z dostosowaniem swojego stylu jazdy do maszyny MotoGP, jako że wcześniej używał całkowicie innych opon (Pirelli) i motocykli (seria WSBK), przyznał potem, że myślałem nawet o zmianie serii w 2012.

Mając już za sobą pierwsze przeszkody, Cal podszedł do kolejnego sezonu z bojowym nastawieniem i nową motywacją, ciągle będąc zawodnikiem Tech 3 powitał w jego szeregach Andreę Dovizioso, z którym stoczył wiele zaciętych pojedynków, Włoch zastąpił doświadczonego Amerykanina, Colina Edwardsa. Dzięki świetnej jeździe Dovizioso i Crutchlowa, ekipa Tech 3 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji zespołów wyprzedzając m.in. fabryczną ekipę Ducati, Dovizioso aż 6 razy zajmował trzecie miejsce, natomiast Crutchlow dwa razy, Brytyjczyk w opinii wielu obserwatorów, poczynił wielkie postępy i z niecierpliwością oczekiwał sezonu 2013.

Rok ten był ostatnim z Tech 3, a Crutchlow po raz trzeci witał w zespole nowego team partnera, tym razem swojego rodaka, Bradleya Smitha. Cal osiągnął apogeum swojej formy i przez większość sezonu siedział na ogonie Valentino Rossiego, wielokrotnego mistrza świata MotoGP, #35 aż dwa razy stawał na drugim stopniu podium (Le Mans, Sachsenring) i tyle samo na trzecim (Mugello, Assen), ostatecznie uplasował się tuż za Rossim, na 5 miejscu z dorobkiem 188 punktów.

Podobnie, jak Dovizioso, Brytyjczyk był rozczarowany, że nie udało mu się wskoczyć na miejsce Bena Spiesa w fabrycznej ekipie Yamaha, dlatego 2014 postanowił spędzić z Ducati, gdzie czekał już jego stary znajomy, Andrea Dovizioso[2]. Jego starty były nierówne (potrafił zająć 3. miejsce w Aragonii, by w trzech następnych wyścigów nie ukończyć), więc w klasyfikacji motocyklistów zajął odległe, 13. miejsce.

W sezonie 2015 jeździł dla LCR Honda, zajmując najwyższe, 3. miejsce w Argentynie, pięciokrotnie wycofywał się z wyścigów przed ich zakończeniem, tym samym Crutchlow zakończył mistrzostwa na ósmej lokacie.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezony[edytuj | edytuj kod]

Sezon Klasa Motocykl Zespół Wyścigi Zwycięstwa Podia PP Najsz. okr. Pkt. Miejsce
2011 MotoGP Yamaha YZR-M1 Monster Yamaha Tech 3 16 0 0 0 0 70 12
2012 MotoGP Yamaha YZR-M1 Monster Yamaha Tech 3 18 0 2 0 1 151 7
2013 MotoGP Yamaha YZR-M1 Monster Yamaha Tech 3 18 0 4 2 0 188 5
2014 MotoGP Ducati GP14 Ducati Team 17 0 1 0 0 74 13
2015 MotoGP Honda RC213V CWM LCR Honda 18 0 1 0 0 125 8
2016 MotoGP Honda RC213V LCR Honda 18 2 4 1 0 141 7
Razem 105 2 12 3 1 749

* – sezon w trakcie

Klasy wyścigowe[edytuj | edytuj kod]

Klasa Sezon Pierwsze GP Pierwsze podium Pierwsza wygrana Wyścigi Wygrane Podia PP Najsz. okr. Pkt. WCh.
MotoGP 2011– Katar 2011 Czechy 2012 92 0 8 2 1 613 0
Razem 2011– 92 0 8 2 1 613 0

Starty[edytuj | edytuj kod]

Rok Klasa Motocykl 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Poz. Pkt.
2011 MotoGP Yamaha QAT
11
SPA
8
POR
8
FRA
NU
CAT
7
GBR
DNS
NED
14
ITA
NU
GER
14
USA
NU
CZE
NU
IND
11
RSM
10
ARA
9
JPN
11
AUS
NU
MAL
C
VAL
4
12 70
2012 MotoGP Yamaha QAT
4
SPA
4
POR
5
FRA
8
CAT
5
GBR
6
NED
5
GER
8
ITA
6
USA
5
IND
NU
CZE
3
RSM
NU
ARA
4
JPN
NU
MAL
NU
AUS
3
VAL
NU
7 151
2013 MotoGP Yamaha QAT
5
AME
4
SPA
5
FRA
2
ITA
3
CAT
NU
NED
3
GER
2
USA
7
IND
5
CZE
17
GBR
7
RSM
6
ARA
6
MAL
6
AUS
4
JPN
7
VAL
NU
5 188
2014 MotoGP Ducati QAT
6
AME
NU
ARG SPA
NU
FRA
11
ITA
NU
CAT
NU
NED
9
GER
10
IND
8
CZE
NU
GBR
12
RSM
9
ARA
3
JPN
NU
AUS
NU
MAL
NU
VAL
5
74 13
2015 MotoGP Honda QAT
Katar
7
AME
Stany Zjednoczone
7
ARG
Argentyna
3
SPA
Hiszpania
4
FRA
Francja
NU
ITA
Włochy
NU
CAT
Katalonia
NU
NED
Holandia
6
GER
Niemcy
7
IND
Stany Zjednoczone
8
CZE
Czechy
NU
GBR
Wielka Brytania
NU
RSM
San Marino
11
ARA
Aragonia
7
JPN
Japonia
6
AUS
Australia
7
MAL
Malezja
5
VAL

9
8 125
2016 MotoGP Honda QAT
Katar
NU
ARG
Argentyna
NU
AME
Stany Zjednoczone
16
ESP
Hiszpania
11
FRA
Francja
NU
ITA
Włochy
11
CAT
Katalonia
6
NED
Holandia
NU
GER
Niemcy
2
AUT
Austria
15
CZE
Czechy
1
GBR
Wielka Brytania
2
SMR
San Marino
8
ARA
Aragonia
5
JPN
Japonia
5
AUS
Australia
1
MAL
Malezja
NU
VAL

NU
7 141

* – sezon w trakcie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]