Cerkiew Trójcy Świętej w Moskwie (Końkowo)
 7737710002
| |||||||||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miasto wydzielone | |||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
Święto Trójcy Świętej | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Moskwy  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||
| 55,63822°N 37,51932°E/55,638217 37,519317 | |||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||
Cerkiew Trójcy Świętej – prawosławna cerkiew w Moskwie, w okręgu południowo-zachodnim, w rejonie Końkowo, w dekanacie św. Andrzeja eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Cerkiew została zbudowana w 1690 przez okolniczego Siemiona Tołoczanowa. Pierwotnie nosiła wezwanie św. Sergiusza z Radoneża[1]. Do 1771 była to świątynia domowa, z której korzystali właściciele miejscowego majątku, w 1772 otwarto przy niej parafię obejmującą wsie Dieriewlewo i Bielajewo-Dolnieje, a od 1803 także Końkowo[1].
W 1812 francuscy żołnierze całkowicie zniszczyli cerkiew Trójcy Świętej w Końkowie. Konsystorz eparchii moskiewskiej postanowił zrezygnować z jej odbudowy, a z pozyskanego po rozbiórce ruin materiału wznieść przy cerkwi św. Sergiusza dzwonnicę, stróżówkę i ogrodzenie z bramą. W 1818 z prywatnej fundacji Aleksieja Ładyżenskiego do obiektu dostawiono boczny ołtarz Złożenia Szat Matki Bożej w Blachernie. Trzydzieści lat później inny prywatny fundator, kupiec Iwan Bakłanow, wzniósł drugi boczny ołtarz św. Filipa Metropolity Moskiewskiego[1].
Po rewolucji październikowej podczas konfiskaty majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1922 z obiektu zarekwirowano 28 różnych elementów cerkiewnego wyposażenia. Cerkiew pozostała czynna do 1939. Została zaadaptowana na magazyn sowchozu. Rozebrano wówczas dwie górne kondygnacje dzwonnicy obiektu, kopułę z krzyżem oraz ogrodzenie[1].
W 1960 obiekt został uznany za zabytek. W latach 1967–1972 użytkowało go centrum telewizyjno-techniczne, w latach 1972–1973 był remontowany. W 1982 centrum telewizyjno-techniczne zrezygnowało z korzystania z obiektu. Cerkiew przez kolejne dziewięć lat, formalnie pozostając pod opieką władz rejonowych, faktycznie była nieużytkowana. W 1989 planowano urządzić w niej laboratorium Instytutu Fizyki Ziemi, do czego jednak ostatecznie nie doszło. W 1991 obiekt odzyskał Rosyjski Kościół Prawosławny[1].
Po przywróceniu do użytku liturgicznego świątyni nadano nowe wezwanie Trójcy Świętej[1].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Obiekt wzniesiony jest w stylu baroku naryszkinowskiego. Jego bryła jest skonstruowana według modelu „ośmiokąt na czworokącie” i bogato zdobiona. Budynek zwieńczony jest pojedynczą cebulastą kopułką. Zamknięte prostokątnie pomieszczenie ołtarzowe znajduje się od strony północno-wschodniej. Wejście do obiektu prowadzi od strony zachodniej; pierwotnie przedsionek zbudowany był na tym samym planie, co prezbiterium. Cerkiew nie posiadała dzwonnicy, dzwony były pierwotnie zawieszone wprost na zachodniej ścianie budynku; murowaną dzwonnicę wzniesiono dopiero po 1813. Przestrzenne rozmieszczenie cerkwi nie jest przypadkowe; prezbiterium skierowane jest nie tradycyjnie wprost na wschód, a na północny wschód, w stronę ławry Troicko-Siergijewskiej, przypominając o patronie świątyni[1].