Cezary z Terraciny

Cezary z Terraciny
Caesarius
	Diakon
Okres sprawowania	II wiek n.e.
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat

Święty
Cezary Diakon
	diakon, męczennik
	; Święty Cezary w Terracina (Caesarius Diaconus)
Data urodzenia	(I wiek n.e)
Data i miejsce śmierci	(II wiek n.e.) ; Terracina
Patron	Terracina, Lukka, Ceasea

Cezary z Terraciny (łac. Caesarius Diaconus) – żyjący w II w. diakon i męczennik pochodzenia afrykańskiego, który za to, że nie wyparł się chrześcijaństwa, został utopiony w morzu za panowania cesarza Trajana^[1].

Świętość[edytuj | edytuj kod]

Święty Cezary zginął śmiercią męczeńską z powodu potępienia pogańskiego zwyczaju skoków do wody na cześć Apollina^[2]. Umieszczono go w więzieniu a następnie skazano na śmierć poprzez zaszycie w worku i utopienie w morzu. Według przekazów ciało wypłynęło na brzeg i zostało złożone w grobowcu^[3].

Kult świętego sięga IV wieku, kiedy to cesarz Walentynian doznał uzdrowienia w Sanktuarium w Terracinie (w regionie Lacjum we Włoszech) i zdecydował o przeniesieniu relikwii do Rzymu^[4]. W 444 roku Galla Palacida złożyła świadectwo cudu o uzdrowieniu z opętania^[5]. Święty Cezary z Terraciny, diakon i męczennik, jest patronem porodów wykonanych przez cięcie cesarskie.

Wspomnienie liturgiczne[edytuj | edytuj kod]

Jego wspomnienie przypada na dzień 1 listopada^[5].

Kościoły noszące wezwanie św. Cezarego z Terraciny[edytuj | edytuj kod]

Kościołem noszącym imię św. Cezarego z Terraciny jest San Cesareo in Palatio, położony przy Via Appia, gdzie przechowywane są relikwie świętego. Był między innymi kościołem tytularnym dla arcybiskupów kardynałów Karola Wojtyły (późniejszego papieża Jana Pawła II) oraz Andrzeja Deskura^[5].

Ilustracje życia św. Cezarego z Terraciny[edytuj | edytuj kod]

Święty Cezary Diakon ratujący rozbitków z Terraciny.
Działalność kaznodziejska św. Cezarego Diakona.
Ludzka ofiara na cześć Apollina.
Zniszczenie Świątyni Apollina
Konsul pogański konwertuje na chrześcijaństwo.
Męczeństwo św. Cezarego Diakona.
Odkrycie ciała św. Cezarego i męczennika z Terraciny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ AleksandraA. Bajka AleksandraA., GrzegorzG. Polak GrzegorzG., Beatyfikacja w czwartej stolicy Polski, „Gazeta Wyborcza”, 28 kwietnia 2011 .^{[martwy link]}
↑ De Smedt C. -Van Hoof G. - De Backer J., Acta sanctorum novembris, tomus I, Parisiis 1887
↑ Caesarius Diaconus, testi e illustrazioni di Giovanni Guida, [s.l.: s.n.], 2015
↑ Ex ossibus S. Caesarii: Ricomposizione delle reliquie di San Cesario diacono e martire di Terracina, testi ed illustrazioni di Giovanni Guida, [s.l.: s.n.], 2017
↑ ^a ^b ^c Ks. Cezary RuzikK.C.R. SDB Ks. Cezary RuzikK.C.R., Św. Cezary z Terraciny [online], swietycezary.pl [dostęp 2017-06-15] .

[1] AleksandraA. Bajka AleksandraA., GrzegorzG. Polak GrzegorzG., Beatyfikacja w czwartej stolicy Polski, „Gazeta Wyborcza”, 28 kwietnia 2011 .^{[martwy link]}

[2] De Smedt C. -Van Hoof G. - De Backer J., Acta sanctorum novembris, tomus I, Parisiis 1887

[3] Caesarius Diaconus, testi e illustrazioni di Giovanni Guida, [s.l.: s.n.], 2015

[4] Ex ossibus S. Caesarii: Ricomposizione delle reliquie di San Cesario diacono e martire di Terracina, testi ed illustrazioni di Giovanni Guida, [s.l.: s.n.], 2017

[swietycezary-5] Ks. Cezary RuzikK.C.R. SDB Ks. Cezary RuzikK.C.R., Św. Cezary z Terraciny [online], swietycezary.pl [dostęp 2017-06-15] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]