Daklizumab

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daklizumab
Identyfikacja
numer CAS

152923-56-3

DrugBank

BTD00007

Klasyfikacja medyczna
ATC

L04AC01

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Farmakokinetyka
Działanie

blokowanie receptora dla IL-2

Okres półtrwania

11–38 dni

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

dożylnie

Daklizumab (łac. Daclizumabum) – organiczny związek chemiczny, lek immunosupresyjny będący rekombinowanym, humanizowanym (90% sekwencji jest pochodzenia ludzkiego) przeciwciałem IgG przeciwko receptorowi dla IL-2. Jest stosowany w terapii ostrego odrzucania przeszczepu.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Daklizumab wykazuje duże powinowactwo do podjednostki α (Tac) kompleksu receptora dla IL-2. Przeciwdziała w ten sposób wiązaniu IL-2 i powoduje spadek jej aktywności biologicznej. Receptor dla IL-2 znajduje się na limfocytach T. Podanie leku hamuje odpowiedź komórkową zależną od tych limfocytów, która stanowi główną przyczynę reakcji występowania odrzucania przeszczepu.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

  • zaparcie
  • nudności
  • zaburzenia metaboliczne
  • obrzęki kończyn
  • zaburzenia ze strony ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego
  • zaburzenia w układzie moczowym
  • nadciśnienie tętnicze
  • zaburzenia ze strony układu oddechowego
  • choroby skóry
  • zaburzenia psychiatryczne
  • choroby układu mięśniowo-szkieletowego
  • rzadko reakcja anafilaktyczna
  • ból pooperacyjny

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Według zaleceń lekarza.

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Zenapax

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2006. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2006, s. 161-162. ISBN 83-7430-060-4.