Danuta Stępniewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danuta Henryka Stępniewska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1916
Charków, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 2010
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

bibliotekarka, bibliografka, działaczka kombatancka

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

biblioteka Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej

Rodzice

Józef

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Wojska (trzykrotnie) Krzyż Armii Krajowej
Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” Odznaka pamiątkowa Akcji „Burza”

Danuta Henryka Stępniewska (ur. 10 stycznia?/23 stycznia 1916 w Charkowie, zm. 6 kwietnia 2010 w Warszawie) – bibliotekarka, bibliografka, kierowniczka Biblioteki Naukowej Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w Warszawie, porucznik Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Józefa[1]. Po ukończeniu Gimnazjum i Liceum im. Marii Konopnickiej w Warszawie w 1934 r. podjęła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończyła w 1939 r. uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie historii. W tym samym roku ukończyła kurs archiwalny zorganizowany przez Archiwum Akt Dawnych w Warszawie. W czasie okupacji prowadziła samodzielnie prywatną wypożyczalnię i odbyła trzyletnią praktykę w Sekcji Wypożyczalni Biblioteki Publicznej w Warszawie. W latach 1939–1941 oraz 1944–1945 pracowała jako wolontariuszka w Biurze Informacyjnym Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie[2].

Danuta Stępniewska była żołnierką Armii Krajowej, ps. „Nusia”, „Niusia”, „Ania”. W konspiracji działała od wiosny 1941 r. Rozpoczęła służbę w Związku Walki Zbrojnej /AK w Oddziale II (Wywiad) Komendy Głównej AK jako łączniczka Biura Studiów Przemysłowych (kryptonim „Arka”, „Telesfor”), była też kierowniczką poczty, a od końca 1942 r. do powstania warszawskiego kierowniczką sekretariatu tego Biura, gromadzącego i opracowującego meldunki nadsyłane przez sieć wywiadowczą AK, a dotyczące przede wszystkim niemieckiego przemysłu zbrojeniowego. W okresie od października 1941 r. do lipca 1944 r. przygotowała i przekazała wywiadowi AK przeszło 2500 stron specjalistycznych meldunków, które po zmikrofilmowaniu Komenda Główna AK przekazywała przez kurierów aliantom do Londynu. W powstaniu warszawskim brała udział jako łączniczka w Śródmieściu i na Czerniakowie[3][4].

Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Od 1948 r. pracowała w Bibliotece Wydziału Ekonomiki Rolnej Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, przekształconego w 1950 r. w samodzielny Instytut Ekonomiki Rolnej, obecnie Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Jako kustosz dyplomowany i adiunkt kierowała biblioteką od 1950 r. aż do przejścia na emeryturę w 1978 r. Dzięki jej inicjatywie i pod jej kierownictwem została opracowana trzyczęściowa bibliografia publikacji Instytutu Instytut Ekonomiki Rolnej. Bibliografia za lata 1950–1979. Pracując w Instytucie, także po przejściu na emeryturę, aż do 2003 r. kierowała zespołami, które opracowywały różne bibliografie i spisy bibliograficzne m.in. Kółka rolnicze 1957–1966 (Warszawa 1968), Bibliografia prac polskich z zakresu ekonomiki rolnictwa i gospodarki żywnościowej 1971–1980 („Zagadnienia Ekonomiki Rolnej” 1986, nr 4)[5].

Równolegle z pracą zawodową od 1948 r. pracowała społecznie w różnych strukturach Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. W latach 1959–1966 pełniła funkcję sekretarza redakcji czasopisma „Bibliotekarz”. Od czerwca 1979 r. była członkinią Zespołu Historyczno-Pamiętnikarskiego przy Oddziale Warszawskim SBP, pełniąc funkcję sekretarza aż do 2003 r. Była członkinią Kolegium Redakcyjnego serii wydawniczej SBP „Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych”.

Po 1989 r. włączyła się w prace mające na celu udokumentowanie działalności polskiego wywiadu w latach 1939–1945. Aktywnie uczestniczyła w działalności kombatanckiej jako członkini Koła Komendy Głównej AK w Światowym Związku Żołnierzy AK oraz członkini Klubu Historycznego im. gen. Stefana Roweckiego „Grota”. Była też członkinią Rady Honorowej Budowy Muzeum Powstania Warszawskiego[6].

Zmarła 6 kwietnia 2010 r[7]. i została pochowana w grobie rodzinnym na Starych Powązkach, kwatera 204, rząd 4, grób 25[8].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Instytut Ekonomiki Rolnej. Bibliografia 1950–1965. [Przy udziale Zofii Kosińskiej]. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 1966,
  • Instytut Ekonomiki Rolnej. Bibliografia 1966–1974. Warszawa: IER 1975,
  • Maria Cecylia Czarnowska (1906–2001). W: Zasłużeni dla Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Warszawa: SBP, 2005, s. 35–45 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych; t. 9) ISBN 83-89316-43-9,
  • Sampolska Wanda (1906–2004) – filar bibliotek rolniczych. W: Bibliotekarze bibliotek specjalnych. Warszawa: SBP 2007, s. 84–89 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych; t. 10) ISBN 978-83-89316-86-8 [współautor Jadwiga Ratus],
  • Zofia Warczygłowa-Piotrowska (1914–2006) – wicedyrektor Biblioteki Głównej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W: Bibliotekarze bibliotek specjalnych. Warszawa: SBP 2007, s. 90–97 (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych; t. 10) ISBN 978-83-89316-86-8 [współautor Jadwiga Gutowska],
  • Biogramy: Jadwigi Dąbrowskiej, Heleny Drzażdżyńskiej, Ewy Pawlikowskiej, Elżbiety Widerszalowej, współautorka biogramów Aliny Łasiewickiej i Antoniego Żabko-Potapowicza. W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement II. Warszawa: SBP 2000 ISBN 83-87629-45-6,
  • O pracy Biura Studiów Przemysłowo-Gospodarczych Oddziału II Komendy Głównej ZWZ/AK. „Kombatant”, 2000, nr 1/2,
  • Odnalezione materiały Biura Studiów Przemysłowych. „Kombatant”, 2000, nr 11,
  • Rakiety V1 i V2. O pracy Biura Studiów Przemysłowo-Gospodarczych. „Kombatant” 2000, nr 1/2,
  • Wspomnienia. W: Meldunki miesięczne wywiadu przemysłowego KG ZWZ/AK 1941–1944. [przygotował do wydania Andrzej Glass]. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych 2000,
  • Dokumenty polskiego wywiadu przemysłowego ZWZ/AK są już w Archiwum Akt Nowych. „Kombatant” 2001, nr 9,
  • Meldunki miesięczne wywiadu przemysłowego KG ZWZ/AK 1941–1944. Aneks: Szefowie, kierownicy i współpracownicy Biura Studiów Wywiadu Przemysłowego Oddziału II KG ZWZ/AK. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych 2010[9].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Za zasługi wojenne

Za pracę zawodową i społeczną

  • Srebrny Krzyż Zasługi „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie rolnictwa” (nr 249156 z 22.07.1954)[10],
  • Złoty Krzyż Zasługi (nr 1009-75-11 z 21.05.1975),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (nr 1221-80-17),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz społeczności kombatanckiej” (nr 283-99-3)[1],
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność kombatancką i społeczną” (nr 86-2006-8)[11],
  • Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich,
  • Medal SBP „W Dowód Uznania”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 listopada 1999 r. o nadaniu orderów. (M.P. z 2000 r. nr 7, poz. 166).
  2. a b Bożena Materska, Stępniewska Danuta Henryka, [w:] Magdalena Rzadkowolska (red.), Słownik pracowników książki polskiej. Suplement IV, Warszawa: Wydawnictwo SBP, 2016, s. 248-249, ISBN 978-83-64203-74-9, OCLC 1063637052.
  3. Archiwum Historii Mówionej – Danuta Stępniewska [online], www.1944.pl [dostęp 2021-04-25] (pol.).
  4. Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych – Aktualności, Wydawnictwa: Szefowie, kierownicy i współpracownicy ... [online], archiwa.gov.pl [dostęp 2021-04-25].
  5. Przemysław Dąbrowski, Janina Kulesza-Kurowska, Bożena Materska, Danuta Stepniewska (1916-2010), [w:] Maria Lenartowicz (red.), Teoretycy i praktycy polskiego bibliotekarstwa, Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych, 12, Warszawa: Wydawnictwo SBP, 2012, s. 186-187, ISBN 978-83-61464-77-8.
  6. Rady budowy Muzeum [online], starastrona2015.1944.pl [dostęp 2021-04-25] (pol.).
  7. Danuta Stępniewska, Warszawa, 14.04.2010 – pozostałe [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-04-25].
  8. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW BEREZA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-04-25].
  9. Danuta Stepniewska, publikacje [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2021-04-25] (pol.).
  10. Uchwała Rady Państwa z dnia 16 lipca 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1371).
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 lipca 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 73, poz. 730).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dąbrowski P.: Danuta Stępniewska. „Zagadnienia Ekonomiki Rolnej” 2010 nr 2, s. 3–5,
  • Dąbrowski P., Kulesza-Kurowska J., Materska B.: Danuta Stępniewska (1916–2010). W: Teoretycy i praktycy polskiego bibliotekarstwa. Warszawa SBP 2012, s. 183–196. (Bibliotekarze Polscy we Wspomnieniach Współczesnych; t. 12) ISBN 978-83-61464-77-8,
  • Jagielska J.: Danuta Stępniewska (23.01.1916 – 6.04.2010). „Bibliotekarz” 2010, nr 7/8,
  • Materska B.: Stępniewska Danuta Henryka (23 I 1916 – 6 IV 2010). W: Słownik pracowników książki polskiej. Suplement IV. Red. Magdalena Rzadkowolska. Warszawa: SBP 2016, s. 248–249 ISBN 978-83-64203-74-9.