Edi Hila

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edi Hila
Eduard Agostini
Data i miejsce urodzenia

13 października 1944
Szkodra

Narodowość

albańska

Alma Mater

Uniwersytet Sztuk w Tiranie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Faksymile

Edi Hila, właśc. Eduard Agostini (ur. 13 października 1944 w Szkodrze[1]) – albański artysta współczesny.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Ukończył naukę w liceum artystycznym Jordan Misja w Tiranie, a następnie w 1967 studia z zakresu malarstwa na Akademii Sztuk w Tiranie[2]. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako scenograf w telewizji albańskiej[3]. W 1973 został oskarżony o propagowanie sztuki niezgodnej z obowiązującym w Albanii wzorcem socrealistycznym. Pretekstem stał się obraz „Sadzenie drzew”, a także scenografia, którą wykonał dla XI Festiwalu Piosenki[2]. W ramach reedukacji pracował przez trzy lata jako portier w zakładach drobiarskich w tirańskiej dzielnicy Lapraka[2]. W tym czasie otrzymał zakaz malowania[4]. W 1980 podjął pracę ilustratora w czasopiśmie naukowym Horizon, przeznaczonym dla dzieci[2].

W roku 1988 rozpoczął pracę w Akademii Sztuk w Tiranie jako wykładowca[3]. W 1999 uzyskał tytuł profesora[2]. Wśród jego uczniów byli: Anri Sala, Adrian Paci, a także późniejszy premier Albanii Edi Rama[5]. W 1993 został dziekanem wydziału sztuki. W latach 90. wyemigrował z kraju i osiedlił się we Florencji[6].

Od 1972 brał udział w szeregu wystaw, początkowo w Tiranie, a od lat 90. w Europie Zachodniej. W 1999 prezentował swoje dzieła w pawilonie albańskim na weneckim biennale. Brał udział w wystawach zbiorowych w Londynie i w Karlsruhe. W marcu 2018 otwarto wystawę obrazów i szkiców Ediego Hili w warszawskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej.

Mariusz Szczygieł poświęcił artyście jedno z opowiadań w swojej książce "Nie ma", wydanej w 2018 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edi Hila [online], galeriakombetare.gov.al [dostęp 2018-04-29] (alb.).
  2. a b c d e Prof. Edi Hila [online], universitetipolis.edu.al [dostęp 2018-04-15] (alb.).
  3. a b Zenepe Dibra: Fjalor enciklopedik i hapesires shkodrane, vol. 1. Lezhe: Gjergj Fishta, 2015, s. 584-585. (alb.).
  4. Edi Hila - malarz albańskiej transformacji [online], polskieradio.pl, 5 marca 2018 [dostęp 2018-04-15].
  5. Edi Hila - malarz transformacji [online], artmuseum.pl [dostęp 2018-04-15].
  6. Edi Hila [online], galeriakalo.org [dostęp 2018-04-15] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]