Edmund Giemsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Giemsa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1912
Ruda

Data i miejsce śmierci

30 września 1994
Chinnor

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik, obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Naprzód Ruda
1932–1939 Ruch Hajduki Wielkie-Chorzów 125 (34)
1939–1941 Bismarckhütter SV
1944–1945 Anconitana
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1933–1939  Polska 9 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Edmund Giemsa (ur. 16 października 1912 w Rudzie, zm. 30 września 1994 w Chinnor, Anglia) – polski piłkarz, uczestnik MŚ 1938.

Giemsa był wychowankiem Naprzodu Ruda.

W polskiej reprezentacji zadebiutował 4 czerwca 1933 r. w meczu z Belgią (0:1), który odbył się w Warszawie. Ostatni swój mecz w reprezentacji rozegrał 27 sierpnia 1939 r. z Węgrami (4:2), który odbył się również w Warszawie. Był to ostatni mecz polskiej drużyny przed wybuchem II wojny światowej.

W okresie II wojny światowej jako Ślązak został przymusowo wcielony do Wehrmachtu, jednak zdezerterował i poprzez francuski ruch oporu przedostał się do 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa we Włoszech.

Po wojnie zamieszkał w Anglii i nigdy już nie odwiedził Polski.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • "Górnoślązacy w polskiej i niemieckiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej - wczoraj i dziś. Sport i polityka na Górnym Śląsku w XX wieku", wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Haus der Deutsch-Polnischen Zusammenarbeit, Gliwice-Opole 2006, (ISBN 83-60470-02-2)
  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017