Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1981
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Turniej | |||
| |||
| |||
| Po dogrywce. | |||
| Obiekt | |||
| Data | |||
| Sędzia | |||
Finał Pucharu Polski w piłce nożnej 1981 – mecz piłkarski kończący rozgrywki Pucharu Polski 1980/1981 oraz mający na celu wyłonienie triumfatora tych rozgrywek, który został rozegrany 24 czerwca 1981 roku na Stadionie Miejskim w Kaliszu, pomiędzy Legią Warszawa a Pogonią Szczecin. Trofeum po raz 7. wywalczyła Legia Warszawa, która uzyskała tym samym prawo gry w Pucharze Zdobywców Pucharów 1981/1982.
Droga do finału[edytuj | edytuj kod]
| Legia Warszawa | Runda | Pogoń Szczecin | ||
|---|---|---|---|---|
| Przeciwnik | Wynik | Przeciwnik | Wynik | |
| Klub rozpoczął rozgrywki od 1/16 finału. | II runda | Gryf Słupsk | 2:1 | |
| III runda | Piast Nowa Ruda | 3:3 (k. 3:0) | ||
| Motor Lublin | 2:1 | 1/16 finału | Lech Poznań | 2:0 |
| Stal Stalowa Wola | 3:0 | 1/8 finału | Broń Radom | 2:1 pd. |
| Śląsk Wrocław | 2:0 | Ćwierćfinał | Szombierki Bytom | 2:0 |
| Odra Opole | 2:0 | Półfinał | Resovia Rzeszów | 1:0 |
Tło[edytuj | edytuj kod]
W finale rozgrywek zmierzyły się ze sobą Legia Warszawa (5. miejsce w sezonie 1980/1981) i II-ligowa wówczas Pogoń Szczecin, która właśnie awansowała do ekstraklasy po wygraniu grupy zachodniej w sezonie 1980/1981. Dla obu klubów triumf w rozgrywkach był jedyną szansą na udział w europejskich pucharach. Nie przeprowadzono bezpośrednio żadnej transmisji radiowej i telewizyjnej, bowiem spodziewano się triumfu drużyny Wojskowych już po regulaminowym czasie gry[1].
Mecz[edytuj | edytuj kod]
Przebieg meczu[edytuj | edytuj kod]
Mecz odbył się 24 czerwca 1981 roku o godz. 17:00 na Stadionie Miejskim w Kaliszu. Sędzią głównym spotkania był Alojzy Jarguz. Wbrew wcześniejszym przypuszczeniom mecz jednym z najbardziej emocjonujących finałów w historii rozgrywek. Drużyna Portowców dzielnie przeciwstawiała się faworytowi rozgrywek. W 83. minucie po faulu obrońcy drużyny Portowców, Jerzego Stańczaka na Mirosławie Okońskim, Alojzy Jarguz podyktował rzut karny dla drużyny Wojskowych. Wówczas trener drużyny przeciwnej, Jerzy Kopa zdecydował się na zmianę bramkarza: Zbigniew Długosz zmienił świetnie broniący rzuty karne Marek Szczech, który i tym razem poradził sobie z próbą wykonaną przez Jerzego Adamczyka.
Po regulaminowym czasie mecz nie został rozstrzygnięty, w związku z czym przeprowadzono dogrywkę. Kiedy wydawało się, że dojdzie do serii rzutów karnych, w 118. minucie zawodnik drużyny Wojskowych, Henryk Miłoszewicz centruje, po czym Mirosław Okoński przedłuża piłkę piętą, po czym wycofuje się do Adama Topolskiego, który kieruje piłkę do siatki przeciwników, zdobywając gola na 1:0, na wagę triumfu swojej drużyny w rozgrywkach[1].
Szczegóły meczu[edytuj | edytuj kod]
| 24 czerwca 1981 17:00
|
Legia Warszawa |
1:0 (Dogrywka) 0:0
|
Pogoń Szczecin | Stadion Miejski, Kalisz Widzów: 12 000 Sędzia:  Alojzy Jarguz (Olsztyn)
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Puchar Polski w piłce nożnej 1980/1981 Zwycięzcy |
|---|
| Legia Warszawa 7. Tytuł |