Fluoroza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fluoroza zębów
Fluorosis
Ilustracja
Fluoroza zębów
Klasyfikacje
ICD-10

K00.3
Dental fluorosis

Fluoroza – choroba, której objawy występują w szkliwie zębów, kościach i ścięgnach, których przyczyną jest zbyt duża zawartość fluoru w wodzie pitnej i pożywieniu. Choroba w swojej najlżejszej postaci objawia się plamami kredowymi na zębach. Plamy te wywołują nadżerkę szkliwa. Powoduje to zwiększenie kruchości i twardości szkliwa. U dorosłych fluoroza prowadzi do uszkodzenia nerwów. Choroba najbardziej niebezpieczna jest dla dzieci, które się intensywnie rozwijają, a także dla młodzieży.

Rodzaje fluorozy[edytuj | edytuj kod]

  • hydrofluoroza
  • f. pokarmowa
  • f. przemysłowa
  • f. powodowana przez lekarstwa

Fluoroza zębów[edytuj | edytuj kod]

  • plamistość szkliwa; powstaje przy stężeniu F- w wodzie 1,5-2 ppm
  • uszkodzenie szkliwa
  • jasne i ciemne pasma na koronach zębów
  • nadżerki
  • złamania
  • znaczne pochłanianie barwników

Zatrucie ostre[edytuj | edytuj kod]

Pojawia się przy większych ilościach F podanych jednorazowo, np. przy okazji wypadku przemysłowego czy zażycia zbyt dużej ilości preparatu z fluorem (lub zrobienie tego w niewłaściwy sposób np. wypicie płukanki).

Objawy[edytuj | edytuj kod]

W razie kontaktu z układem oddechowym dodatkowo:

Fluoroza przewlekła[edytuj | edytuj kod]

Działanie nadmiaru fluoru[edytuj | edytuj kod]

Na zęby[edytuj | edytuj kod]

Fluor utrudnia mineralizację szkliwa: w nadmiarze uszkadza komórki tworzące szkliwo, ameloblasty, hamuje także działanie enzymów, np. fosfataz, oraz przeszkadza też we wzroście kryształów.

Na kości[edytuj | edytuj kod]

Ekspozycja na nadmiar fluoru prowadzi do pogrubia się warstwy korowej w kościach, oraz zwiększenia gęstości istoty gąbczastej.

Na enzymy[edytuj | edytuj kod]

Udowodniono, iż fluor kompleksuje wiele metali (m.in Ca, Cu, Fe, Mg, Mn), reakcja taka zachodzi też prawdopodobnie w organizmie ludzkim. W związku z tym uniemożliwia on tym metalom przyłączenie się do enzymu, dla którego jest kofaktorem, tym samym uniemożliwiając działanie enzymu. Nieszczęśliwie dotyczy to ważnych enzymów, m.in. utleniających wchodzących w skład różnych szlaków metabolicznych, także z syntezą ATP.

Zapobieganie[edytuj | edytuj kod]

  • Unikanie rejonów o wysokim stężeniu fluoru czy to naturalnym, czy, co wiele gorsze, ze źródeł przemysłowych
  • Niespożywanie fluorowanej wody
  • Umiar w korzystaniu z preparatów z fluorem (dzisiaj fluor dodaje się głównie do past do zębów)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • szkodliwe działanie fluoru w atmosferze – freony

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Ekologia medyczna- wybrane zagadnienia" pod redakcją Alicji Kurnatowskiej i Piotra Kurnatowskiego, rozdział 7. "Wpływ nadmiaru fluoru na stan zdrowia i rozwój dzieci", Danuta Chlebna-Sokół