Franciszek Czubalski
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1885 |
Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1965 |
profesor nauk medycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1910 – nauki lekarskie |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek rzeczywisty |
Status PAU |
członek |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Katedra |
Fizjologii |
Stanowisko |
Kierownik |
Okres zatrudn. |
1916–1950 |
Wydział |
Lekarski |
Stanowisko |
Dziekan |
Okres zatrudn. |
1923–1925, 1934, 1945–1947 |
Rektor | |
Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
Okres spraw. |
1947–1949 |
Poprzednik | |
Następca | |
Rektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1950–1955 |
Następca | |
Odznaczenia | |
Franciszek Mieczysław Czubalski (ur. 30 stycznia 1885 w Przysusze, zm. 8 lutego 1965 w Warszawie) – polski lekarz fizjolog, założyciel Unii Narodowo-Państwowej w 1922 roku[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie zarządców majątku Dembińskich w Przysusze[2]. Ukończył gimnazjum filologiczne w Radomiu, a następnie odbył studia na uniwersytecie w Dorpacie (1903–1904) i na Uniwersytecie Lwowskim (1905–1910), gdzie był asystentem w Katedrze Farmakologii i Farmakognozji. Uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich (1910) i docenta farmakologii Uniwersytetu Lwowskiego (1914). Następnie związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie otrzymał tytuł docenta fizjologii w Katedrze Farmakologii i Farmakognozji i Katedrze Fizjologii (1915). W latach 1916–1950 kierował Katedrą Fizjologii Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego (1919) i zwyczajnego (1921).
W okresie międzywojennym sprawował funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego (1923–1925, 1934–1935) i prorektora (1934–1939) Uniwersytetu Warszawskiego. W 1936 wybrany na rektora, jednak po nieprzychylnych mu demonstracjach studenckich (był przeciwnikiem gett ławkowych) godności tej nie przyjął.
W latach 1930–1933 był dyrektorem Instytutu Dentystycznego w Warszawie, a w 1933–1939 przewodniczącym rady naukowej Instytutu Radowego oraz kierownikiem Pracowni Fizjologicznej Wychowania Fizycznego w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego.
Prowadził badania nad krążeniem krwi, regulacją neurohormonalną i endokrynologią doświadczalną (m.in.nad działaniem adrenaliny), fizjologią pracy i fizjologią trawienia.
W 1941 roku objął funkcję dyrektora naukowego Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego doc. Jana Zaorskiego, w której prowadzili tajne nauczanie dla ok. 1900 słuchaczy. Wykładał na kompletach Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego i Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w Warszawie.
Po wojnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego UW (od 1947) i rektora Uniwersytetu Warszawskiego (1947–1949), a następnie nowo powstałej Akademii Medycznej (1950–1953), gdzie kierował Katedrą Fizjologii Człowieka (1950–1959).
Od 1945 roku był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Od 1952 roku członek tytularny, a od 1957 członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk[3].
Był prezesem Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego (1938–1946 i 1948–1952), członkiem honorowym tego towarzystwa oraz Czeskiego Towarzystwa Lekarskiego, członkiem Międzynarodowego Towarzystwa do Badań nad Krzepliwością Krwi oraz Francuskiego Towarzystwa Biologicznego, członkiem korespondentem Towarzystwa Lekarskiego w Budapeszcie.
Mieszkał w Warszawie w domu Stowarzyszenia Mieszkaniowego Spółdzielczego Profesorów UW przy ulicy Sewerynów.
Materiały archiwalne Franciszka Czubalskiego znajdują się w PAN Archiwum w Warszawie pod sygnaturą III-144[4].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera Z-6-17)[5].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (13 maja 1933)[7]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu św. Sawy (Jugosławia, 1928)
- Krzyż Kawalerski Orderu Legii Honorowej (Francja, 1925)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Deklaracja programowa. [Inc.:] Polska jako naród ani na chwilę nie przestawała istnieć [...] : 28 czerwca 1922 r. / [Unia Narodowo-Państwowa]
- ↑ „Ziemia Przysuska”, 9 (8), 2012, s. 5, ISSN 2299-4343 [dostęp 2012-11-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] .
- ↑ CZUBALSKI, Franciszek [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).
- ↑ Spis inwentarzy, Polska Akademia Nauk Archiwum w Warszawie, [dostęp 2024-03-15].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JADWIGA BRZEZIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02] .
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M. Paciorkiewicz, A. Zaorski: Profesor Franciszek Czubalski (1885–1965). Medycy Powstania Warszawskiego. [dostęp 2014-06-26].
- Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN, Katedra Historii Medycyny UJ CM
- Absolwenci szkół średnich w Radomiu
- Członkowie Polskiej Akademii Umiejętności
- Członkowie rzeczywiści PAN
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Ludzie urodzeni w Przysusze
- Ludzie związani z Prywatną Szkołą Zawodową dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polacy – Kawalerowie Legii Honorowej
- Polacy odznaczeni Orderem św. Sawy
- Politycy Unii Narodowo-Państwowej
- Polscy fizjolodzy
- Prorektorzy Uniwersytetu Warszawskiego
- Rektorzy Uniwersytetu Warszawskiego
- Rektorzy Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- Wykładowcy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie
- Wykładowcy Uniwersytetu Lwowskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Ziem Zachodnich
- Wykładowcy Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Wykładowcy Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1885
- Zmarli w 1965