Franciszek Orłowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Orłowicz
„Urbanowicz”, „Tobruk”, „Lech”
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1900
Kołtyniany

Data i miejsce śmierci

1967
Pittsburgh

Przebieg służby
Lata służby

1917–1947

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

64 pułk piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Kombatanta-Ochotnika od 1939 (Francja) Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Franciszek Orłowicz ps. „Urbanowicz”[1], „Tobruk”, „Lech”[2] (ur. 8 stycznia 1900 w Kołtynianach, zm. 1967 w Pittsburghu) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 stycznia 1900 w Kołtynianach, w ówczesnym powiecie święciańskim guberni wileńskiej, w rodzinie Jana i Anny z domu Ibelhaupt[1][3]. W czasie I wojny światowej razem z rodziną został ewakuowany w okolice Charkowa, gdzie kontynuował naukę w gimnazjum, a następnie zaciągnął się do armii rosyjskiej[4].

W lutym 1918 został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Początkowo pełnił funkcję komendanta placówki, a następnie komendanta Obwodu Święciany[4].

17 lipca 1925 został mianowany z dniem 1 kwietnia 1925 porucznikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1925 i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W tym samym roku został przeniesiony do 13 pułku piechoty w Pułtusku[6][7][8]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[9] i przydzielony do 1. Kompanii graniczna „Druja” Batalionu KOP „Słobódka”[1]. 27 czerwca 1935 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 102. lokatą w korpusie oficerów piechoty[10]. W lutym 1938 został przydzielony do Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy 16 DP przy 65 pułku piechoty w Grudziądzu na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej[11]. W marcu 1939 pełnił służbę w 64 pułku piechoty w Grudziądzu na stanowisku dowódcy plutonu artylerii piechoty[12]. W trzeciej dekadzie sierpnia 1939, w czasie mobilizacji alarmowej pułku, objął stanowisko kwatermistrza[13]. Na tym stanowisku wziął udział w kampanii wrześniowej[14].

W 1956 wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Zamieszkał w Pittsburghu, w stanie Pensylwania. Włączył się aktywnie w działalność Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Stanach Zjednoczonych[15].

Zmarł w 1967 w Pittsburghu i tam został pochowany[16]. W Ciechanowie na cmentarzu komunalnym ma grób symboliczny, obok żony (sektor 14-8-12)[17].

Franciszek Orłowicz był żonaty z Jadwigą z Chmielińskich (1909–1970), z którą miał syna Lecha Tadeusza (1931–2017)[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-07-21]..
  2. ↑ Franciszek Orłowicz. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2024-03-28].
  3. ↑ Pełka 2004 ↓, s. 109, tu nazwisko panieńskie matki „Ibelchaut”.
  4. ↑ a b Pełka 2004 ↓, s. 109.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 24 lipca 1925, s. 412.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 153, 406.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 29, 270.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 103, 543.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 143.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 74.
  11. ↑ Pełka 2004 ↓, s. 114.
  12. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 44, 623.
  13. ↑ Historia ↓, s. 191, 205.
  14. ↑ Historia ↓, s. 67.
  15. ↑ Pełka 2004 ↓, s. 116.
  16. ↑ a b c d e Pełka 2004 ↓, s. 117.
  17. ↑ Cmentarz Komunalny w Ciechanowie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], ciechanow.grobonet.com [dostęp 2022-04-11].
  18. ↑ Pełka 2004 ↓, s. 113.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 103 „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”.
  20. ↑ Pełka 2004 ↓, s. 117 „za czyny męstwa i odwagi wykazane w wojnie rozpoczętej 1 września 1939 roku”.
  21. ↑ M.P. z 1933 r. nr 27, poz. 41.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 19 marca 1934, s. 113.
  23. ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303.
  24. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 103.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1934, s. 240.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Orłowicz&oldid=73334717”