Franciszek Woźniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Woźniak
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1932
Rawicz

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

14 stycznia 2009
Bydgoszcz

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, pedagog

Powiązania

Akademia Muzycznej w Bydgoszczy

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka Honorowa Miasta Poznania

Franciszek Woźniak (ur. 7 sierpnia 1932 w Rawiczu, zm. 14 stycznia 2009 w Bydgoszczy)[1][2]polski kompozytor, pianista i pedagog; rektor Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1960 ukończył studia kompozytorskie pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu. Z pracą kompozytorską łączył działalność pianistyczną, dydaktyczną i organizatorską. Od 1973 wykładał kompozycję i przedmioty teoretyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku, a od 1978 kontynuował pracę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Bydgoszczy, z którą był związany do śmierci i gdzie w 1992, uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Tam też pełnił liczne funkcje we władzach uczelni, m.in. dziekana Wydziału Wychowania Muzycznego (1980), dziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego (1980–1981), prorektora (1981–1987), rektora (1987–1993) oraz kierownika Katedry Teorii Muzyki i Kompozycji (1987–2002)[1][3].

Ponadto w latach 1975–1981 pełnił funkcję prezesa Oddziału Poznańskiego Związku Kompozytorów Polskich, a w latach 1975–1990 był członkiem Komisji Repertuarowej Festiwalu Poznańska Wiosna Muzyczna[1][2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej twórczości reinterpretował znane z przeszłości gatunki muzyczne, czyniąc ważnym elementem kształtowania wyrazu liryzm, oryginalną harmonię, rytm i barwę. Asymilował niektóre zdobycze awangardy, wprowadzając do swoich utworów oryginalnie traktowaną dodekafonię, kontrolowane konstrukcje aleatoryczne oraz elementy sonoryzmu eststycznie i ideowo bliskie bardziej poetyckiej niż awangardowej wizji brzmienia[1].

Dorobek twórczy Woźniaka obejmuje ok. 100 dzieł, wśród których są utwory orkiestrowe, kameralne, na instrumenty solowe oraz wokalno-instrumentalne, a także utwory sceniczne (opery balety), muzyka teatralna i plenerowa, transkrypcje fortepianowe[1][4]. Jego kompozycje były wykonywane na festiwalach krajowych i zagranicznych, a także zostały utrwalone w nagraniach Polskiego Radia i na płycie. Był też autorem artykułów poświęconych zagadnieniom teorii muzyki[1][2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][4][2])

  • Nokturn na fortepian (1955)
  • Lekcja fruwania, opera, libretto Mieczysława Buczkówna (1959)
  • Muzyka na smyczki, fortepian i perkusję (1960)
  • I koncert fortepianowy (1962)
  • Kołysanka na skrzypce i fortepian (1962)
  • Dwanaście etiud na fortepian (1962–1965)
  • Vamandaria, improwizacja na skrzypce i orkiestrę (1963)
  • Concertino na trąbkę i orkiestrę (1966)
  • Kantata piastowska dla recytatora, chór żeński, chór męski, chór chłopięcy i orkiestrę, do słów Ryszarda Daneckiego (1967)
  • Impromptu na orkiestrę (1967)
  • Koncert wiolonczelowy (1969)
  • Symfonia na perkusję (1970)
  • Epitafium dla recytatora, na baryton, chór i orkiestrę, do słów Władysława Broniewskiego (1971)
  • I symfonia na fortepian i orkiestrę (1972)
  • Słowo Kopernika na chór mieszany, do słów Mikołaja Kopernika (1973)
  • II symfonia na fortepian i orkiestrę (1977)
  • Promienie na orkiestrę (1995)
  • Anagramy na orkiestrę smyczkową (2007)

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

Nagrody branżowe (za kompozycje)[edytuj | edytuj kod]

  • 1959 – nagroda poznańskiego klubu „Od Nowa” za muzykę do sztuki Woyzzeck Georga Büchnera
  • 1959 – nagroda poznańskiego klubu „Od Nowa” za operę kameralną Lekcja fruwania
  • 1960 – wyróżnienie na Konkursie Młodych Kompozytorów ZKP w Warszawie za Muzykę na smyczki, fortepian i perkusję
  • 1971 – III nagroda na konkursie kompozytorskim w Warszawie za Epitafium
  • 1977 – II nagroda na III Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu za muzykę do sztuki Ptam Krystyny Miłobędzkiej

Nagrody państwowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Przech 2012 ↓, s. 266.
  2. a b c d Franciszek Woźniak. [w:] Polskie Centrum Informacji Muzycznej [on-line]. [dostęp 2018-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-07)]. (pol.).
  3. a b Franciszek Woźniak. [w:] Culture [on-line]. [dostęp 2018-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-07)]. (pol.).
  4. a b Chodkowski 1995 ↓, s. 967.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]