Gøtugjógv
62°11′25″N 6°44′47″W/62,190278 -6,746389 Gøtugjógv za parkiem leśnym. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium zależne | |
| Region | |
| Gmina | |
| Populacja (01.01.2016) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
FO-511 |
Położenie na mapie Wysp Owczych  | |
| 62°11′25″N 6°44′47″W/62,190278 -6,746389
| |
Gøtugjógv (duń. Gøtegjov, wym. ˈgøtʊʤɛgv) – miejscowość położona na Wyspach Owczych - archipelagu wysp wulkanicznych na Morzu Norweskim, stanowiącym terytorium zależne Królestwa Danii. Wieś leży na wyspie Eysturoy w gminie Eysturkommuna. Nazwę miejscowości tłumaczyć można, jako Rozpadlina Gøta i odnosi się ona do położonego w pobliżu wąwozu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
.JPG) |
 |
Miejscowość położona jest na zachodnim krańcu zatoki Gøtuvík[2]. Usytuowana została pomiędzy wsiami Norðragøta na północy oraz Syðrugøta na południu[2]. Wszystkie trzy miejscowości tworzą historyczny region o nazwie Gøta[3]. Na zachód od miejscowości wznosi się szczyt Tyril (639 m n.p.m.[4]), a także rozciąga się szczelina Gøtugjógv. W pobliżu miejscowości znajduje się także jeden z nielicznych na Wyspach Owczych parków leśnych, zwany Viðarlund við Gøtugjógv[2].
Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Populacja[edytuj | edytuj kod]
W 1985 roku w Gøtugjógv mieszkało 59 osób[1]. Liczba ta zaczęła maleć do 42 mieszkańców w 1989, a następnie ponownie wzrosła, osiągając poziom 49 mieszkańców w 1993 roku[1]. Później odnotowano kolejny ubytek populacji, która w 1995 zmalała do 41 osób, a w 1998 osiągnęła poziom 37 ludzi[1]. Następnie zaobserwowano ponowny przyrost liczby mieszkańców, w roku 2000 było ich 43, w 2002 48, a w 2005 53[1]. Następnie ponownie nastąpiło zmniejszenie się liczby mieszkańców do 51 w 2007 roku, 43 w 2011 i 39 w 2015[1].
Według danych na 1 stycznia 2016 roku liczba mieszkańców wsi wynosi 43 osoby[1]. Mieszkają tam przeważnie osoby starsze, a jedynie 14,2% stanowią osoby w wieku przedprodukcyjnym, podczas gdy grupa powyżej sześćdziesiątego piątego roku życia 25,6%[1]. Na 22 mężczyzn przypada 21 kobiet[1].
Źródło: [1]
Transport[edytuj | edytuj kod]
W pobliżu miejscowości znajduje się przystanek autobusowy Gøtudalur, obsługiwany przez państwowe przedsiębiorstwo transportowe Strandfaraskip Landsins. Zatrzymują się na nim autobusy dwóch linii: 400 oraz 410. Pierwsza z nich łączy Tórshavn z Klaksvík przez Leirvík, Gøtudalur, Søldafjørður, Skálabotnur, Oyrarbakki oraz Kollafjørður[5]. Druga pokonuje trasę Fuglafjørður - Kambsdalur - Gøtudalur - Leirvík - Klaksvík[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o Gøtugjógv, jako o osobnej miejscowości pochodzi z 1584 roku[7]. W 1890 w miejscowości założono istniejącą do dnia dzisiejszego szkołę podstawową[8]. Na jej ścianie w 1974 roku umieszczono płaskorzeźbę Janusa Kambana upamiętniającą Tróndura í Gøtu, lokalnego wikinga, który około 1000 roku zdecydował się przeciwstawić chrystianizującemu Wyspy Owcze Sigmundurowi Brestissonowi. W latach 1980 - 1989 w miejscowości działała szkoła średnia Studentaskúlin í Eysturoynni, którą następnie przeniesiono do Kambsdalur[8].
25 czerwca 1995 roku w miejscowości konsekrowano nowy kościół dla regionu[9]. Jego budowę motywowano głównie potrzebą zbudowania większej świątyni z uwagi na niewystarczające rozmiary starego kościoła[9]. Konsekracji dokonał biskup Hans Jacob Joensen w obecności królowej duńskiej Małgorzaty II[9]. Za dekorację kościoła odpowiadał znany farerski artysta Tróndur Patursson, który wykonał w nim wiele szklanych ozdób[10]. Dzwonnica kościoła w postaci trzech krzyży symbolizuje krzyże Golgoty[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j Population by sex, age and village/city, 1th January (1985-2016). Hagstova. [dostęp 2016-06-11]. (ang. • far.).
- ↑ a b c Kortal. Kortal.fo. [dostęp 2016-06-11]. (ang. • duń. • far.).
- ↑ Eysturoy. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze - przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT Tramp, 2003, s. 80-81. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
- ↑ Fjøll í Føroyum. Umhvørvistovan. [dostęp 2016-06-11]. (far.).
- ↑ 400 Klaksvík - Tórshavn. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-06-11]. (ang. • far.).
- ↑ 410 Fuglafj. - Gøtudalur - Klaksvík. Strandfaraskip Landsins. [dostęp 2016-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-20)]. (ang. • far.).
- ↑ Kári Thorsteinsson: Hvussu gomul er bygdin. Heimabeiti.fo. [dostęp 2016-06-11]. (far.).
- ↑ a b við Gøtugjógv. Eysturkommuna. [dostęp 2016-06-11]. (far.).
- ↑ a b c d Gøta Ny Kirkja. Danske Kirker. [dostęp 2016-06-11]. (duń.).
- ↑ Gøtugjógv. FaroeIslands.dk. [dostęp 2016-06-11]. (ang. • duń. • wł.).
