Gieorgij Arbatow

Gieorgij Arbatow

Гео́ргий Арба́тов

Pełne imię i nazwisko	Gieorgij Arkadjewicz Arbatow
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1923 Chersoń
Data i miejsce śmierci	1 października 2010 Moskwa
Dyrektor Instytutu USA i Kanady Akademii Nauk ZSRR
Okres	od 1967 do 1992
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Następca	Sergej Rogow
członek KC KPZR
Okres	od 1981 do 1990
Odznaczenia

Gieorgij Arkadjewicz Arbatow (ros. Гео́ргий Арка́дьевич Арба́тов, ur. 19 maja 1923 w Chersoniu, zm. 1 października 2010 w Moskwie) – radziecki prawnik, historyk, politolog, ekspert od stosunków międzynarodowych, amerykanista.

Życiorys

Pochodził z rodziny żydowsko-ukraińskiej; ojcem był Arkadij Arbatow (1898-1954), matką Anna Arbatowa (1901—1977). Przebywał w Niemczech, gdzie ojciec pracował w Przedstawicielstwie Handlowym ZSRR w Berlinie (1930-1935). W 1941 ukończył szkołę średnią i został powołany do Armii Czerwonej, skończył szkołę artylerii im. Krasina w Moskwie (1-е Московское Краснознаменное артиллерийское училище имени Л. Б. Красина), później walczył kolejno na Froncie Kalinińskim, Stepowym, Woroneskim, 1 i 2 Ukraińskim, od 1943 członek WKP(b). W 1943 został ranny, później ciężko zachorował i 1944 został zwolniony do rezerwy. W latach 1944–1949 studiował w Moskiewskim Państwowym Instytucie Stosunków Międzynarodowych, później pracował w Wydawnictwie Zagranicznej Literatury (Издательствo иностранной литературы) w Moskwie (1949-1953), w pismach „Woprosy fiłosofii” (1953—1957), „Nowoje wriemia” (1957-1959) i „Kommunist” (1959-1960) oraz w międzynarodowym piśmie „Problemy mira i socyalizma” w Pradze (1960-1962). Od maja 1964 konsultant odpowiedzialny Wydziału Międzynarodowego KC KPZR, później kierownik pododdziału i kierownik grupy konsultantów tego wydziału. Doktor nauk historycznych, później profesor, w latach 1967–1992 dyrektor Instytutu USA i Kanady Akademii Nauk ZSRR, od 1970 członek korespondent, a od 1974 akademik Akademii Nauk ZSRR. Był doradcą Leonida Breżniewa, Jurija Andropowa, Konstantina Czernienki i Michaiła Gorbaczowa w sprawach międzynarodowych. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 9 do 11 kadencji, później deputowany ludowy ZSRR. W latach 1971–1976 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR, później (1976–1981) zastępca członka, a między 1981 a 1990 członek KC KPZR. Pochowany na Cmentarzu Dońskim w Moskwie.

Wybrane prace

• Георгий Аркадьевич Арбатов: «Оазисы» творческой мысли. W: Г.А. Арбатов: Человек Системы: наблюдения и размышления очевидца её распада. М.: Вагриус, 2002, seria: Наш XX век. ISBN 5-264-00851-5. (ros.).brak strony w książce

przekłady na polski

• Aleksiej Bielakow, Fiodor Burłacki, Jurij Melwil, Abram Milejkowski, Sołomon Wygodzki, i in.: Podstawy marksizmu-leninizmu : podręcznik (Tyt. oryg.: Osnovy marksizma-leninizma). Pod redakcją Otto Kuusinena, tłumacz Regina Hekker i in.. Wyd. IV na podstawie II wydania rosyjskiego. Warszawa: Książka i Wiedza, 1964. (pol.).brak strony w książce

Odznaczenia

• Order Lenina (dwukrotnie)
• Order Rewolucji Październikowej
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy
• Order „Znak Honoru”

i medale.

Bibliografia

• http://www.az-libr.ru/index.htm?Persons&0G1/2434f0db/index (ros.)
• https://web.archive.org/web/20151222144008/http://www.vestnik.mgimo.ru/razdely/zolotoy-fond/akademik-georgiy-arkadevich-arbatov-1923-2010 (ros.)
• http://glory.rin.ru/cgi-bin/person.pl?act=more&id=533&surname=&father=&name=&word=&ids=&start=1&page=3 (ros.)
• http://wiadomosci.onet.pl/swiat/rosja-zmarl-politolog-gieorgij-arbatow/zcz1v
• http://wyborcza.pl/1,76842,8454721,Zmarl_Georgij_Arbatow.html