Front Stepowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1943 |
| Rozformowanie |
1943 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. płk Markian Popow |
| Ostatni |
gen. armii Iwan Koniew |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Bitwa na łuku kurskim | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz: struktura organizacyjna |
Front Stepowy (zwany także: Front Rezerwowy Dowódcy, Stepowy Okręg Wojskowy, ros. Степной фронт) – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Utworzony 6 kwietnia 1943 roku, początkowo jako Front Rezerwowy[1]. Rozwinął się na wschód od Charkowa. 15 maja przemianowany na Stepowy Okręg Wojskowy, 10 lipca na Front Stepowy.
Uczestniczył w bitwie na łuku kurskim w czasie której dowództwo frontu tworzyli następujący oficerowie: dowódca Iwan Koniew, szef sztabu Matwiej Zacharow, członkowie rady wojennej Iwan Susajkow i Iwan Hruszecki oraz szef zarządu politycznego A. Tiewczenko[2]., 23 sierpnia zdobył Charków, następnie wraz z wojskami Frontu Ukraińskiego działał w kierunku na Kijów i Krzemieńczuk. 17 października uchwycił przyczółki na Dnieprze. 20 października 1943 przemianowany na 2 Front Ukraiński[1].
Dowództwo frontu[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy frontu[1]
- gen. płk Markian Popow
- gen. armii Iwan Koniew od 23 czerwca 1943
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Ponadto:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 146.
- ↑ Kołtunow i Sołowjow 1971 ↓, s. 459.
- ↑ Pospiełow (red.) 1969 ↓, s. 287.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- G. Kołtunow, B. Sołowjow: Bitwa pod Kurskiem. Warszawa: 1971.
- Piotr Pospiełow (red.): Wielka wojna narodowa Związku Radzieckiego 1941-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1969.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Mała encyklopedia wojskowa MON 1971