Gmina Wyznaniowa Żydowska w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gmina Wyznaniowa Żydowska w Poznaniu
Ilustracja
Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP
Data powołania

1999

Siedziba

Poznań

Adres

ul. Stawna 10
61-582 Poznań

Filie gminy

brak

Liczba członków

31 (2021)[1]

Przewodniczący

Alicja Bromberger-Kobus

Strona internetowa

Gmina Wyznaniowa Żydowska w Poznaniu – najmłodsza i najmniejsza samodzielna jednostka Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Polsce. Swoim zasięgiem obejmuje teren byłego województwa poznańskiego.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, większość Żydów opuściła Poznań wraz z ludnością niemiecką, na skutek czego w okresie międzywojennym, Poznań zamieszkiwało niespełna 3 tysiące osób pochodzenia żydowskiego.

Tutejszą gminę żydowską zamknięto przed wybuchem II wojny światowej. Została reaktywowana dopiero po 60 latach, w 1998, jako filiał GWŻ w Warszawie[2], po zmianach organizacyjnych Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Gdańsku, do której przedtem należał terytorialnie Poznań.

Gmina prowadzi szereg działań zarówno religijnych jak i kulturowych. Jednym z osiągnięć gminy jest przeniesienie pomnika upamiętniającego ofiary obozów pracy dla Żydów ze Stadionu Miejskiego na ul. Królowej Jadwigi. Na przestrzeni 20 lat, filiał i jej przewodnicząca otrzymały liczne nagrody, podziękowania i wyróżnienia. Do najważniejszych z nich należą: medal Zasłużony dla miasta Poznania dla Gminy Żydowskiej w Poznaniu[3], Europejska Nagroda Obywatelska za prowadzenie dialogu religijnego i międzykulturowego dla przewodniczącej Alicja Bromberger-Kobus[4].

W 2021 gmina zrzeszała 31 członków[1], jednak nie zatrudnia rabina, nie ma też czynnej synagogi ani mykwy. W jej siedzibie znajduje się dom modlitwy z szafą ołtarzową z jednym zwojem Tory, ufundowanym przez małżeństwo z Izraela i wprowadzonym tam uroczyście w 2009.

W grudniu 2018, decyzją swego walnego zgromadzenia, poznańska filia Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich, po 20 latach od reaktywacji, uniezależniła się od Warszawy i przyjęła swą historyczną nazwę Gmina Wyznaniowa Żydowska w Poznaniu[5].

Modlitwy w GWŻ Poznań[edytuj | edytuj kod]

Szabat odbywa się regularnie co piątek. Godzina rozpoczęcia, zapalenia świec szabatowych, jest uzależniona od zachodu słońca w Poznaniu[6]. Szacharit odbywa się tylko w soboty, dom modlitwy jest otwarty pomiędzy 9:30 a 11:00.

Świece szabatowe

Nieruchomości[edytuj | edytuj kod]

Gmina ma siedzibę obecnie w kamienicy zarządu gminy żydowskiej w Poznaniu, zbudowanej przed I Wojną Światową. W okresie międzywojennym (1919-1939) znajdowała się tam także Żydowska Biblioteka Ludowa, sala zebrań, biura organizacji charytatywnych, związku sportowego Bar-Kochba, szkoła religijna oraz kilka mieszkań, między innymi dla rabina i pracowników gminy. W 1999 reaktywująca się gmina żydowska w Poznaniu przejęła m.in. budynek na ul. Stawnej 10, budynek Nowej Synagogi i wiele innych, które w krótkim czasie po przejęciu zostały sprzedane.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Sprawa Jacooba ben Nistella[edytuj | edytuj kod]

W 2009 w Gminie pojawił się jako wolontariusz, wyrażający chęć powrotu do żydowskich korzeni. Z czasem zaczął farbować włosy na rudy kolor, zapuścił pejsy i ubierał się w stylu chasydzkim. Wkrótce ukazały się Zeszyty Swarzędzkie[7], w których pojawił się Laszon ha-ra, dokument przetłumaczony przez Jakooba ben Nistella, opatrzony jego przypisami.

W 2013 zapalił chanukiję podczas Chanuki organizowanej przez GWŻ w Poznaniu[8], a w styczniu 2014 został oficjalnym wykładowcą i przewodnikiem po wystawach organizowanych w Biblioteka Raczyńskich w Poznaniu. 14 grudnia 2014 poprowadził kadisz na uroczystym otwarciu lapidarium we Wronkach, nie znając języka hebrajskiego i słów modlitwy. Wypowiadane przez niego nic nieznaczące słowa, wzbudziły pierwsze podejrzenia co do kompetencji ben Nistella.

W następnym roku, wystąpił na VII Festynie Michała w parafii pw. św. Michała Archanioła w Świebodzinie, przedstawiony jako znawca kaszrutu[9]. Był twarzą XVIII Dnia Judaizmu w Poznaniu w 2015[10], w następnym czasie wielokrotnie prowadził modlitwy i prelekcje podczas rozmaitych wydarzeń religijnych i społecznych, za każdym razem przedstawiany jako rabin.

18 kwietnia 2016 Głos Wielkopolski opublikował artykuł „Podawał się za Żyda z Izraela i nikt tego nie sprawdził”[11], w którym zostało ujawnione, że występujący w poznańskiej gminie rabin Jacoob ben Nistell, nie tylko nie jest żydowskim duchownym, ale też nazywa się Jacek Niszczota i nie pochodzi z Izraela. Sam oszust w rozmowie z gazetą przyznał się do mistyfikacji. Po fali artykułów w polskich mediach, poznańska GWŻ odcięła się od osoby rzekomego rabina[12], choć przewodnicząca Alicja Kobus, przyznała, że mężczyzna w rzeczywistości był wolontariuszem, jednak nigdy nie sprawdziła jego kompetencji i została oszukana.

O fałszywym rabinie z Poznania pisały również liczne polskie media m.in. TVN24[13], Bezprawnik[14], Fakt[15], YouTube[16][17], Czas Ciechanowa[18], Polska the Times[19], Gazeta Wyborcza[20], Poznań NaszeMiasto[21] Wykop[22] oraz zagraniczne media, m.in. Time of Israel[23], DW[24], Haaretz[23], BBC[25], FRance24[26], Jewish Telegraphic Agency[27].

26 kwietnia 2016 Jacoob Ben Nistell wysłał list do GWŻ w Poznaniu z przeprosinami. Jedynym źródłem treści listu była strona internetowa poznańskiej gminy, która nie przedstawiła jednak jego oryginału. Poznańska Gmina Wyznaniowa Żydowska podjęła decyzję, że nie wniesie pozwu sądowego przeciwko Jackowi Niszczocie[28].

Sprzedaż Nowej Synagogi[edytuj | edytuj kod]

Kontrowersje wśród lokalnej społeczności żydowskiej, wzbudziły okoliczności sprzedaży Nowej Synagogi w Poznaniu. Pojawiły się głosy, jakoby przewodnicząca Gminy zataiła niektóre szczegóły transakcji[29]. Według Gazeta Wyborczej, już w 2017 były plany utworzenia w murach synagogi hotelu sieci Hilton Curio[30].

Zarząd Główny[edytuj | edytuj kod]

  • Przewodniczący: Alicja Bromberger-Kobus[31]
  • Wiceprzewodniczący: Magdalena Kuś
  • Skarbnik: Alexander Imas
  • Członek Zarządu: Ewa Oriana Pacek
  • Członek Zarządu: Weronika Mikołajczak

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Paweł Ciecieląg i inni, Wyznania religijne w Polsce w latach 2019–2021, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2022, s. 250, ISBN 978-83-67087-17-9.
  2. Urząd Miasta Poznania, Poznań - Fakty i liczby, Poznań.
  3. POZnań, Honorowi i zasłużeni obywatele Miasta Poznania 2011 [online], www.poznan.pl [dostęp 2017-02-06] (pol.).
  4. Marek Zaradniak, Europejska Nagroda Obywatelska dla Alicji Kobus, „Gloswielkopolski.pl” [dostęp 2017-02-06] (pol.).
  5. Marek Zaradniak, Poznań: Gmina Żydowska po 20 latach od reaktywacji uniezależniła się od Warszawy [online], Głos Wielkopolski, 18 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-06] (pol.).
  6. Początek i koniec szabatu [online], szabat.leszek-kwiatkowski.eu [dostęp 2020-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-02].
  7. Urząd Miasta i Gminy, Zeszyty Swarzędzkie nr 1 [online], 2009, s. 137, 139, 140.
  8. Marek Zaradniak, Żydzi rozpoczęli w Poznaniu święto chanuka [ZOBACZ ZDJĘCIA] [online], Głos Wielkopolski, 27 listopada 2013 [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  9. ADMIN, VII Festyn Michała w parafii pw. Św. Michała Archanioła w Świebodzinie [online], zg.ak.org.pl [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  10. Dzień Judaizmu - przez 10 dni [online], radiopoznan.fm [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  11. Krzysztof M. Kaźmierczak, Podawał się za Żyda z Izraela i nikt tego nie sprawdził [online], Głos Wielkopolski, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  12. Krzysztof M. Kaźmierczak, Poznańska gmina żydowska odcina się od „rabina” [online], Głos Wielkopolski, 29 marca 2016 [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  13. Koniec błyskotliwej kariery fałszywego rabina z Poznania. "Ten człowiek już dla nas nie istnieje" [online], TVN24.pl [dostęp 2020-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-29].
  14. Przefarbował włosy na rudo, zapuścił pejsy i stał się rabinem. Oto jak fałszywy rabin był twarzą Dni Judaizmu w Poznaniu [online], Bezprawnik, 1 lutego 2018 [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  15. Udawał rabina, oszukał arcybiskupa [online], www.fakt.pl, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2020-01-02].
  16. Fałszywy Rabin gigant nr 1. [dostęp 2020-01-02].
  17. Cykl OSZUŚCI odcinek #2 - Jacek Niszczota, czyli fałszywy rabin Jakub Ben Nistell. [dostęp 2020-01-02].
  18. Czas Ciechanowa [online], www.facebook.com [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  19. d, O fałszywym rabinie z Poznania piszą na całym świecie! [online], Polska Times, 20 kwietnia 2016 [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  20. Od lat podawał się za rabina z Izraela. 'Głos Wielkopolski': To Jacek Niszczota z Ciechanowa [online], gazetapl [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  21. Redakcja, Przez lata udawał Żyda z Izraela. Wielkie kłamstwo wyszło w końcu na jaw [online], Poznań Nasze Miasto, 21 kwietnia 2016 [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  22. Podawał się za Żyda z Izraela i nikt tego nie... [online], Wykop.pl [dostęp 2020-01-02].
  23. a b JTA, Fake Rabbi Holds Fake Jewish Wedding in Real Polish Village, „Haaretz”, 10 sierpnia 2017 [dostęp 2020-01-02] (ang.).
  24. Deutsche Welle, Fake rabbi in Poland disappears | DW | 21.04.2016 [online], DW.COM [dostęp 2020-01-02] (ang.).
  25. 'Polish Catholic posed as rabbi' [online], 20 kwietnia 2016 [dostęp 2020-01-02] (ang.).
  26. Poland's top rabbi slams honours for accused Nazi collaborators [online], France 24, 7 sierpnia 2019 [dostęp 2020-01-02] (ang.).
  27. Reporter who revealed fake Polish rabbi taking heat from Jewish community leader [online], Jewish Telegraphic Agency, 25 kwietnia 2016 [dostęp 2020-01-02] (ang.).
  28. Fałszywy rabin nie będzie pozwany [online], radiopoznan.fm [dostęp 2020-01-02] (pol.).
  29. Radio Poznań, Gmina żydowska sprzedała synagogę! Jacek Butlewski (red.) [online], 14 listopada 2019.
  30. Wyborcza.pl [online], poznan.wyborcza.pl [dostęp 2020-01-02].
  31. Filia ZGWŻ w Poznaniu - www.jewish.org.pl. [dostęp 2012-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-14)].