Gott, man lobet dich in der Stille
Gott, man lobet dich in der Stille (BWV 120) − kantata religijna Johanna Sebastiana Bacha, przeznaczona na inaugurację Rady Miasta w Lipsku.
Utwór składa się z sześciu części. Powstał pomiędzy 1728 a 1730 r. w Lipsku. Bach jako kantor w lipskim kościele św. Tomasza przygotowywał i wykonywał z zespołem kantaty religijne na wybór nowej Rady Miasta. Miało to miejsce co roku w ostatnim tygodniu sierpnia. Pierwsze wykonanie kantaty Gott, man lobet dich in der Stille miało jednak miejsce wcześniej. 26 czerwca 1730 r. utwór został wykonany z okazji dwusetnej rocznicy Konfesji Augsburskiej[1]. Dwa miesiące później utwór zaprezentowano przed radnymi.
Tekst części 1 został zaczerpnięty z Biblii (Stary Testament, Psalm 65). Autor słów do części 2−5 jest nieznany − być może jest nim Christian Friedrich Henrici, pseud. Picander, z którym Bach współpracował w Lipsku. Autorstwo tekstu w części 6 należy do Marcina Lutra.
Fragmenty kantaty 120 zostały wykorzystane przez kompozytora ponownie w kantacie weselnej Herr Gott, Beherrscher aller Dinge (BWV 120a) − niekompletnej w warstwie muzycznej, choć z zachowanym pełnym tekstem.
Autograf utworu (faksymile) przed II wojną światową znajdował się w archiwach Biblioteki Pruskiej w Berlinie. Pod koniec wojny Niemcy wywieźli cenne rękopisy związane z niemiecką kulturą na Dolny Śląsk. Dokument z kantatą 120 został przekazany na przechowanie do klasztoru w Krzeszowie. Stamtąd w latach 70. trafił do zbiorów Biblioteki Jagiellońskiej, gdzie przechowywany jest do dziś.
Części kantaty[edytuj | edytuj kod]
- Aria Gott, man lobet dich in der Stille zu Zion (alt)
- Chór Jauchzet, ihr erfreuten Stimmen
- Recytatyw Auf, du geliebte Lindenstadt (bas)
- Aria Heil und Segen (sopran)
- Recytatyw Nun, Herr, so weihe selbst das Regiment (tenor)
- Chorał Nun hilf uns, Herr, den Dienern dein
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- głosy solowe: sopran, alt, tenor, bas
- chór (czteroosobowy, w głosach S A T B)
- trzy trąbki
- kotły
- dwa oboje miłosne
- dwoje skrzypiec
- altówka
- basso continuo
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Informacja za serwisem Bach-cantatas.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Albert Schweitzer: Jan Sebastian Bach. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987.
- Ernest Zavarsky: Jan Sebastian Bach. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1973.
- Serwis internetowy Bach-cantatas.