Greg Kinnear

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mithoron (dyskusja | edycje) o 16:54, 30 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Greg Kinnear
Ilustracja
Greg Kinnear w 2012 roku
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1963
Logansport (Indiana)

Zawód

aktor, producent

Greg Kinnear (ur. 17 czerwca 1963 roku w Logansport, w stanie Indiana) – amerykański aktor i producent filmowy, nominowany do Oscara i nagrody Złotego Globu (1998) za rolę w filmie Lepiej być nie może.

Życiorys

Jest najmłodszym z trzech synów Edwarda Kinneara, dyplomaty pracującego dla Departamentu Stanu USA i Suzanne Kinnear. Ma dwóch starszych braci - Jamesa (ur. 1957) - wicedyrektora inwestycji Wachovia Securities i Steve'a (ur. 1959) współpracownika ewangelisty Billy’ego Grahama. Ze względu na charakter pracy ojca w okresie dzieciństwa wraz z rodziną wiele podróżował po takich miastach jak Bejrut (Liban) czy Ateny (Grecja). W 1973 roku kiedy miał dziesięć lat rodzina przeniosła się do Waszyngtonu.

Kiedy w 1981 roku uczęszczał do American Community Schools Atenach (Grecja), był gospodarzem audycji radiowej School Daze With Greg Kinnear. W 1986 roku ukończył wydział dziennikarstwa na Uniwersytecie Stanu Arizona w Tucson, przeprowadził się do Los Angeles i podjął pracę w Marketing Department Charles Band's Empire Pictures. W 1987 roku był sprawozdawcą E! Entertainment Television.

Zadebiutował niewielką rolą w telefilmie ABC Jak oceniają zwycięstwo (What Price Victory, 1988) u boku Eriqa La Salle i Marka Pellegrino. Prowadził teleturniej College Mad House (1989) i popularny talk-show Talk Soup (1991-95), za który otrzymał nagrodę Emmy. Pojawił się w teledramacie NBC Morderstwo w Mississippi (Murder in Mississippi, 1990) z Tomem Hulce, Blairem Underwoodem, Jennifer Grey i CCH Pounder, biograficznym dramacie telewizyjnym ABC Dillinger (1991) u boku Marka Harmona i Sherilyn Fenn, serialu NBC Prawnicy z Miasta Aniołów (L.A. Law, 1991) jako dziennikarz oraz telewizyjnej komedii Wymyślona historia (Based on an Untrue Story, 1993) z Morgan Fairchild i Pat Crawford Brown, zanim po raz pierwszy zabłysnął na kinowym ekranie w komedii Blankman (1994).

Nagrodę krytyków w Chicago zdobył za rolę lekkomyślnego Davida Larrabee w komedii romantycznej Sabrina (1995) u boku Julii Ormond i Harrisona Forda. W komedii Najlepszy kumpel Pana Boga (Dear God, 1996) zagrał postać jeden z najzdolniejszych oszustów, który w dziale przesyłek niedoręczalnych w głównym urzędzie pocztowym Los Angeles odpowiada na listy do Pana Boga. W 1996 roku został laureatem nagrody Złotego Jabłka. W komedii romantycznej Wykapany tatuś (A Smile Like Yours, 1997) z Joan Cusack był czułym mężem i ojcem. Kreacja artysty-geja Simona Bishopa w dramacie Lepiej być nie może (As Good As It Gets, 1997) u boku Jacka Nicholsona i Helen Hunt przyniosła mu nominację do Oscara i nagrody Złotego Globu. Za rolę uczuciowego dziennikarza w komedii romantycznej Nory Ephron Masz wiadomość (You've Got Mail, 1998) z Tomem Hanksem i Meg Ryan otrzymał nagrodę Blockbuster Entertainment. W jednym z odcinków sitcomu NBC Przyjaciele (Friends, 2003) pojawił się jako Benjamin Hobart. W tragikomedii Mała Miss (Little Miss Sunshine, 2006) z udziałem Gordona Thomsona wystąpił w roli ojca siedmioletniej, tłuściutkiej kandydatki na królową piękności. W 2010 roku zagrał jedną z głównych ról w filmie Ostatnia piosenka (The Last Song, 2010) (opartej na powieści Nicholasa Sparksa pod tym samym tytułem) jako ojciec nastoletniej Veroniki „Ronnie” Miller (Miley Cyrus), Steve Miller.

Życie prywatne

W 1999 roku ożenił się z byłą modelką Helen Labdon. Mają dwie córki - Lily Kathryn (ur. 2003) i Audrey Mae (ur. 2006).

Linki zewnętrzne