Gundia
| Ctenodactylus | |||
| J.E. Gray, 1830[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – gundia zwyczajna (C. gundi) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
gundia | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Ctenodactylus massonii J.E. Gray, 1830 (= Mus gundi Rothmann, 1776) | |||
| Gatunki | |||
| |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Gundia[2] (Ctenodactylus) – rodzaj ssaka z rodziny gundiowatych (Ctenodactylidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w północnej Afryce (Maroko, Algieria, Tunezja i Libia)[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 124–228 mm, długość ogona 20–45 mm; masa ciała 185–396 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1830 roku angielski zoolog John Edward Gray w publikacji swojego autorstwa o tytule Spicilegia zoologica[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) gundię zwyczajną (C. gundi).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Ctenodactylus: gr. κτεις kteis, κτενος ktenos ‘grzebień’; δακτυλος daktulos ‘palec’[7].
Nazwa zwyczajowa[edytuj | edytuj kod]
We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej nazwa zwyczajowa „gundia” używana była dla określenia gatunku Ctenodactylus gundi[8]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano oznaczenie gundia zwyczajna, rezerwując nazwę gundia dla rodzaju Ctenodactylus[2].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3][2]:
- Ctenodactylus gundi (Rothmann, 1776) – gundia zwyczajna
- Ctenodactylus vali O. Thomas, 1902 – gundia berberyjska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b J.E. Gray: Spicilegia zoologica or, original figures and short systematic descriptions of new and unfigured animals. Cz. 2. London: Treüttel, Würtz, 1830, s. 10. (ang.).
- ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 285. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 542. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b R. López-Antoñanzas: Family Ctenodactylidae (Gundis). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 298–299. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Ctenodactylus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-05].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 349. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 205, 1904. (ang.).
- ↑ Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 100. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-14]. (ang.).