Głos (czasopismo)
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Wydawca |
Wydawnictwo Głos |
| Tematyka |
Głos – jedno z pierwszych czasopism opozycji demokratycznej w czasach PRL, związane z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. Pierwszy numer ukazał się w październiku 1977, a ostatni w grudniu 1981.
Na samym początku było współredagowane przez Antoniego Macierewicza oraz Adama Michnika, ten drugi jednak w wyniku konfliktu w łonie redakcji opuścił to pismo i stworzył „Krytykę”[1]. Pismo współredagował Andrzej Rosner.
Pisywali w nim m.in.:
- Ludwik Dorn
- Jarosław Kaczyński
- Jakub Karpiński
- Jacek Kuroń
- Anatol Lawina
- Jan Józef Lipski
- Antoni Macierewicz
- Piotr Naimski
- Zbigniew Romaszewski
W 1983 na łamach „Głosu” opublikowano obszerny artykuł Odbudowa państwa (sygnowany przez Zespół „Głosu”)[2], który postulował trójporozumienie: „Solidarności” i Kościoła z Ludowym Wojskiem Polskim. Wedle współautora tej koncepcji Ludwika Dorna idea Zespołu „Głosu” zrealizowała się przy Okrągłym Stole[3]. Z obszerną krytyką tej koncepcji wystąpił już w 1984 Aleksander Hall na łamach pisma „Polityki Polskiej”[4], zarzucając m.in., że wojsko było gwarantem komunistycznych rządów w Polsce i trudno oczekiwać, aby przeszło na inne pozycje[5].
Kontynuację czasopisma stanowił tygodnik społeczno-polityczny „Głos”, redagowany przez Antoniego Macierewicza.
Przypisy
- ↑ Kryptonim „Gracze”, Służba Bezpieczeństwa wobec Komitetu Obrony robotników i Komitetu Samoobrony społecznej „KOR” 1976-1981, wybór, wstęp i opracowanie Łukasz Kamiński i Grzegorz Waligóra, Warszawa 2010, s. 34.
- ↑ „Głos” nr 43 z 1983, s. 8-25.
- ↑ Amelia Łukasik, Agnieszka Rybak, Ludwik Dorn. Rozrachunki i wyzwania, Warszawa 2009. ISBN 978-83-7648-244-6.
- ↑ Aleksander Hall – Poważna propozycja i poważne wątpliwości, „Polityka Polska” nr 4 z 1984, s. 16-20.
- ↑ Krzysztof Łabędź, Spory wokół zagadnień programowych w publikacjach opozycji politycznej w Polsce w latach 1981-1989, Kraków 1997, s. 67.