Hannah Wiegele

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hannah Wiegele
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 2001
Villach

Klub

SV Achomitz

Debiut w PŚ

6 lutego 2021 w Hinzenbach (35. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 listopada 2022 w Wiśle (22. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 2021 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Interkontynentalny
srebro 2. miejsce
2023/2024
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2021/2022
Letni Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2021[a]
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2020/2021

Hannah Wiegele (ur. 22 września 2001 w Villach[1]) – austriacka skoczkini narciarska reprezentująca klub SV Achomitz[2], medalistka mistrzostw świata juniorów.

Jej ojciec, Franz Wiegele, również był skoczkiem narciarskim[3].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy występ Wiegele w zawodach rangi międzynarodowej miał miejsce 16 grudnia 2017 roku. Austriaczka wzięła wówczas udział w konkursie Alpen Cup rozgrywanym w Seefeld, który ukończyła na 35. pozycji. Pierwszy raz w karierze na podium zawodów Alpen Cup stanęła 13 września 2020, zajmując 3. miejsce po konkursie rozgrywanym w Berchtesgaden. Pierwsze zwycięstwo w tym cyklu odniosła z kolei w sezonie 2020/2021, wygrywając 23 stycznia 2021 roku konkurs w Oberhofie[4].

7 lipca 2018 zadebiutowała w zawodach FIS Cup. Konkurs rozgrywany w Villach ukończyła na 37. miejscu. Pierwsze punkty w klasyfikacji generalnej tego cyklu zdobyła 9 lutego 2019, zajmując 10. miejsce w konkursie rozgrywanym w Rastbüchl. Debiut Wiegele w konkursie Pucharu Kontynentalnego miał miejsce 8 sierpnia tego samego roku. W zawodach LPK rozgrywanych w Szczyrku zajęła kolejno 41. i 40. pozycję.

Wzięła udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie zajęła 7. miejsce, w drużynie natomiast wywalczyła złoty medal razem z Vanessą Moharitsch, Julią Mühlbacher oraz Lisą Eder. 20 lutego 2021 po raz pierwszy w karierze stanęła na podium Pucharu Kontynentalnego, wygrywając konkurs tej rangi w Brotterode. Wygrała również drugie zawody, rozgrywane dzień później. Tym samym Wiegele zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego kobiet 2020/2021.

6 lutego 2021 po raz pierwszy wystartowała w konkursie głównym w ramach zawodów Pucharu Świata. W konkursie rozgrywanym w Hinzenbach zajęła 35. miejsce.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 84,0 m 90,0 m 193,2 pkt 45,8 pkt Thea Minyan Bjørseth
1.złoto 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[b] 91,5 m 90,5 m 883,6 pkt (226,3 pkt)

Igrzyska europejskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2023 Polska Kraków/Zakopane[c] 17. miejsce (K-95)

Starty H. Wiegele na igrzyskach europejskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
17. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 79,5 m 91,0 m 197,3 pkt 65,3 pkt Jacqueline Seifriedsberger

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[5]
2022/2023 38.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
- - - - - - - - - - - q q - - - 0
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - q 35 - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - - - - - - 36 38 31 35 31 37 - - 0
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
22 26 29 30 25 39 38 28 41 q 24 36 q 27 35 22 15 28 31 29 30 25 37 39 22 - 83
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
q 39 36 37 - - q q - - - - - - - - - 36 - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2022/2023 35.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[5]
2022 36.
2023 29.

Korona Alp[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 47.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[6]
2020 26.
2022 32.
2023 57.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2020
Frenštát 15.08 punkty
26 5
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - - q - - q 0
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 24 16 22 31
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - - - - - 21 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Interkontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[7]
2023/2024 2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 6 stycznia 2024 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 91,5 m 91,5 m 221,0 pkt
2. 7 stycznia 2024 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 93,0 m 229,3 pkt
3. 13 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,0 m 125,0 m 239,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 6 stycznia 2024 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 91,5 m 91,5 m 221,0 pkt 1.
2. 7 stycznia 2024 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 93,0 m 229,3 pkt 1.
3. 12 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 115,0 m 118,5 m 200,0 pkt 3. 15,2 pkt Anežka Indráčková
4. 13 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 125,0 m 125,0 m 239,1 pkt 1.
5. 8 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 118,0 m 119,0 m 240,5 pkt 2. 29,9 pkt Tina Erzar
6. 9 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 125,5 m 118,5 m 255,3 pkt 2. 24,7 pkt Tina Erzar

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan na zakończeniu PI 2023/2024

Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Notodden Notodden Falun Falun Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Lahti Lahti punkty
- - - - 1 1 3 1 13 8 2 2 572
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[8]
2019/2020 39.
2020/2021 1.
2021/2022 2.

Zwycięstwa w konkursach Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 20 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 113,0 m 113,5 m 243,1 pkt
2. 21 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 110,5 m 106,0 m 252,3 pkt
3. 26 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 92,5 m 94,0 m 228,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 113,0 m 113,5 m 243,1 pkt 1.
2. 21 lutego 2021 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 110,5 m 106,0 m 252,3 pkt 1.
3. 25 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 85,0 m 90,5 m 209,0 pkt 3. 12,8 pkt Annika Belshaw i Katharina Ellmauer
4. 26 marca 2022 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 92,5 m 94,0 m 228,6 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2019/2020
Notodden Notodden Rena Rena Brotterode Brotterode punkty
- - 15 23 - - 24
Sezon 2020/2021
Brotterode Brotterode punkty
1 1 200
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - 4 7 9 7 17 21 11 17 - - 8 5 3 1 450
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[8]
2019 75.
2021 1.[a]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 19 września 2021 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 98,5 m 101,0 m 219,3 pkt 3. 59,5 pkt Katharina Althaus

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - 41 40 - 36 27 4
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
5 4 13 16 6 3 230
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2018/2019 25.
2019/2020 37.
2021/2022 5.
2022/2023 12.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 lipca 2021 Finlandia Kuopio Puijo K-92 HS-100 96,5 m 88,5 m 200,2 pkt
2. 20 sierpnia 2022 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 90,5 m 100,0 m 240,9 pkt
3. 11 września 2022 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,5 m 226,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 lipca 2021 Finlandia Kuopio Puijo K-92 HS-100 91,0 m 83,5 m 189,9 pkt 3. 12,4 pkt Shao Birun
2. 16 lipca 2021 Finlandia Kuopio Puijo K-92 HS-100 96,5 m 88,5 m 200,2 pkt 1.
3. 5 września 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 80,5 m 89,0 m 211,9 pkt 2. 13,7 pkt Peng Qingyue
4. 20 sierpnia 2022 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 90,5 m 100,0 m 240,9 pkt 1.
5. 11 września 2022 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,5 m 91,5 m 226,1 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
37 38 - - - - - - 10 12 9 10 103
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
22 22 - - 33 27 - - 8 7 - - - - - 38 90
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - 3 1 - - - - 5 2 - - - - - - 7 9 10 - - 376
Sezon 2022/2023
Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Kranj Kranj Villach Villach Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
1 6 - - - - 29 1 - - - - - - 242
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ex aequo z Julią Mühlbacher
  2. Skład zespołu: Lisa Eder, Vanessa Moharitsch, Julia Mühlbacher i Hannah Wiegele.
  3. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2024-01-27]. (ang.).
  2. Skoki narciarskie Berkutschi.com - Statystyki personalne - Wiegele, Hannah [online], berkutschi.com [dostęp 2021-07-27].
  3. Albin Tilli: Skispringen / Der ÖSV trennt einen Vater von seiner Tochter. Kleine Zeitung, 2023-12-27. [dostęp 2024-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-17)]. (niem.).
  4. WIEGELE Hannah - Athlete Information (Results → Alpen Cup). FIS Ski – biographies. [dostęp 2021-07-27]. (ang.).
  5. a b WIEGELE Hannah - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2024-01-06].
  6. WIEGELE Hannah - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2024-01-06].
  7. WIEGELE Hannah - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
  8. a b WIEGELE Hannah - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2024-01-06].
  9. WIEGELE Hannah - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2024-01-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]