Anette Sagen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anette Sagen
Ilustracja
Data urodzenia

10 stycznia 1985

Klub

Helfjell UL Skigruppe

Wzrost

163 cm[1]

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (8. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

14 stycznia 2012 w Predazzo (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

6 stycznia 2013 w Schonach

Rekord życiowy

174,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (6 marca 2004)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
brąz Liberec 2009 normalna
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Stryn 2004 indywidualnie
złoto Stryn 2004 drużynowo
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
złoto Bled 2003 indywidualnie
brąz Vuokatti 2001 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2004/2005
złoto 1. miejsce
2005/2006
złoto 1. miejsce
2006/2007
złoto 1. miejsce
2007/2008
złoto 1. miejsce
2008/2009
złoto 1. miejsce
2014/2015
brąz 3. miejsce
2009/2010
FIS Ladies Winter Tournee
złoto 1. miejsce
2003
złoto 1. miejsce
2004
złoto 1. miejsce
2006
złoto 1. miejsce
2008
srebro 2. miejsce
2002
srebro 2. miejsce
2010
FIS Sommer Ladies Tournee
złoto 1. miejsce
2003
złoto 1. miejsce
2005
złoto 1. miejsce
2006
Narta Roku
złoto 1. miejsce
2005[2]
Inne
złoto Medal Holmenkollen
2015
Multimedia w Wikimedia Commons

Anette Sagen (ur. 10 stycznia 1985) – norweska skoczkini narciarska. Brązowa medalistka mistrzostw świata z 2009, nieoficjalna indywidualna i drużynowa mistrzyni świata juniorów z 2004, złota (2003) i brązowa (2001) medalistka olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. Sześciokrotna zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego (w sezonach 2004/2005, 2005/2006, 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009 i 2014/2015[a]), czterokrotna zwyciężczyni FIS Ladies Winter Tournee (2003, 2004, 2006 i 2008) i trzykrotna zwyciężczyni FIS Sommer Ladies Tournee (2003, 2005 i 2006). W trakcie kariery wygrała jeden konkurs Pucharu Świata i 46 konkursów Pucharu Kontynentalnego. Odznaczona Medalem Holmenkollen (2015).

Jest pierwszą w historii zwyciężczynią Pucharu Kontynentalnego kobiet (2004/2005) i jedną z trzech pierwszych medalistek MŚ w skokach narciarskich (2009)[3]. 3 marca 2010 oddała pierwszy oficjalny skok na przebudowanej skoczni Holmenkollbakken (uzyskała 106,5 metra[4]). 10 marca 2015 ogłosiła zakończenie kariery sportowej[5][6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W wolnym czasie pisuje artykuły do lokalnej gazety. Przez pięć lat uczyła się w szkole muzycznej[7]. Jej hobby jest również spadochroniarstwo[8]. Jest ambasadorką organizacji Right to Play[9].

Pod koniec października 2006, razem z Lindsey Van, uczestniczyła w wypadku samochodowym. Zawodniczki jechały taksówką, z którą zderzył się inny samochód. Skoczkinie nie doznały poważniejszych obrażeń[10].

18 stycznia 2007 na internetowy serwis YouTube trafił film, na którym widać jak Lindsey Van uderza Anette Sagen. Film ten szybko trafił do norweskich mediów. Okazało się, że oprócz Amerykanki i Norweżki, w zajściu brała udział także Daniela Iraschko, która w wyniku uderzenia w twarz miała złamany nos. Po ujawnieniu sprawy, zawodniczki tłumaczyły, że w ten sposób chciały wymierzyć sobie karę za słabe skoki[11][12][13].

10 stycznia 2008 bardzo osłabiona trafiła do szpitala w związku z problemem z przyswajaniem pokarmu, którego nabawiła się w Brazylii[14]. Dalsze badania wykazały zakażenie salmonellą[15].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

1999/2000[edytuj | edytuj kod]

Anette Sagen zadebiutowała w zawodach rangi FIS.

FIS Ladies Grand Tournée Ski Jumping – 8. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała 5 lutego w konkursie drużynowym w Breitenbergu, zajmując ze swoją drużyną 4. pozycję[b]. Jej pierwszy skok zakończył się upadkiem[16]. Następnego dnia Sagen zajęła 6. pozycję. 9 lutego w Saalfelden am Steinernen Meer była 10. Trzy dni później zawody w Schönwald ukończyła na 12. miejscu. W ostatnim konkursie, 13 lutego w Baiersbronn sklasyfikowana została na 7. pozycji. W końcowej klasyfikacji turnieju Anette Sagen była 8[17].

2000/2001[edytuj | edytuj kod]

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 10. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Anette Sagen rozpoczęła turniej od 5. miejsca 27 stycznia w Schönwald. Następnego dnia w Baiersbronn była 19. 31 stycznia w Rastbüchl zajęła 11. pozycję. W klasyfikacji generalnej turnieju uplasowała się na 10. miejscu[18].

2001/2002[edytuj | edytuj kod]

FIS Ladies Summer Tour – 9. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Sagen zajęła 9. w klasyfikacji generalnej FIS Ladies Summer Tour[7].

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 2. miejsce[edytuj | edytuj kod]

We wszystkich konkursach turnieju stała na podium. 30 stycznia w Saalfelden am Steinernen Meer i 2 lutego w Rastbüchl była druga. 3 lutego w Rastbüchl razem z drużyną wywalczyła 3. pozycję[19][c]. 6 lutego w Baiersbronn i 9 lutego w Schönwald stawała na najniższym stopniu podium. W klasyfikacji generalnej turnieju była 2. ustępując tylko Austriaczce Danieli Iraschko[20].

2002/2003[edytuj | edytuj kod]

Ladies Summer Tour – 22. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Po udanej zimie latem Sagen była dopiero 22. w Ladies Summer Tour[7].

Mistrzostwa Norwegii Juniorów – 1. i 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Jednak tego samego roku w Hurdal została podwójną mistrzynią Norwegii juniorek.

Zawody FIS[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku Anette Sagen na stałe weszła do światowej czołówki. 11 i 12 stycznia dwukrotnie triumfowała w zawodach rangi FIS w Planicy. Tydzień później w Villach była 2. i ponownie pierwsza.

Zawody juniorskie – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

29 stycznia Anette Sagen zdecydowanie wygrała zawody juniorskie w Planicy.

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Anette Sagen była druga 19 lutego w Breitenbergu. 22 lutego wygrała w Saalfelden am Steinernen Meer. Następnego dnia, razem z drużyną zajęła 5. miejsce[21][c]. W czasie konkursu oddała tylko jeden skok. Sklasyfikowana na drugiej pozycji 26 lutego w Baiersbronn i 1 marca w Schönwald. Wygrała cały cykl Ladies Grand Prix, wyprzedzając Eve Ganster[22].

2003/2004[edytuj | edytuj kod]

Ladies Summer Tour – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Latem Sagen wygrała oba konkursy, w których wystartowała. Zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Ladies Summer Tour[7].

Mistrzostwa Norwegii – 1. i 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Została podwójną mistrzynią Norwegii na skoczniach w Lillehammer.

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

12 lutego Norweżka wygrała w Saalfelden am Steinernen Meer, 14 lutego zajęła drugie miejsce w Rastbüchl. Następnego dnia razem z drużyną stanęła na najniższym stopniu podium[23][d]. 18 lutego ponownie wygrała, tym razem w Baiersbronn. Mimo 10. pozycji 21 lutego w Schönwald, zwyciężyła w Ladies Grand Prix[24].

Zawody FIS[edytuj | edytuj kod]

Ostatniego dnia lutego triumfowała w konkursie FIS w Oslo.

2004/2005[edytuj | edytuj kod]

Puchar Kontynentalny – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

23 i 24 lipca była dwukrotnie druga w pierwszych w historii konkursach Pucharu Kontynentalnego Kobiet rozegranych w Park City.

Ladies Summer Tour[edytuj | edytuj kod]

  • Później startowała w konkursach Ladies Summer Tour. Była 2. 8 sierpnia w Bischofshofen i 3. 10 sierpnia w Klingenthal. 12 sierpnia w niemieckiej miejscowości Pöhla zajęła dopiero 15. pozycję. Dwa dni później z ekipą Norwegii zajęła drugie miejsce w konkursie drużynowym[25][e]. Następnego dnia, konkurs w Meinerzhagen ukończyła na 5. miejscu.

Zawody FIS[edytuj | edytuj kod]

  • 24 sierpnia Sagen wygrała konkurs FIS w Raelingen.

Mistrzostwa Norwegii – 1. i 2. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • Podczas mistrzostw Norwegii w Bardu została mistrzynią na skoczni dużej w Oslo i wicemistrzynią na skoczni normalnej.

16 stycznia wygrała w Planicy. 3 dni później była najlepsza w Dobbiaco. 22 stycznia w Oberaudorf również stanęła na najwyższym stopniu podium.

Mistrzostwa świata juniorów (nieoficjalne) – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • W Strynie została nieoficjalną mistrzynią świata juniorek. Razem z reprezentacją Norwegii triumfowała także w konkursie drużynowym.

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 19. miejsce[edytuj | edytuj kod]

5 i 6 marca wygrała konkursy w Vikersund. Zwyciężyła także 12 marca w ostatnim konkursie PK na dużej skoczni w Oslo. Wygrała klasyfikację generalną Pucharu Kontynentalnego Kobiet. Zgromadziła 1020 punktów i o 280 wyprzedziła drugą Lindsey Van[28].

2005/2006[edytuj | edytuj kod]

Puchar Kontynentalny – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Ladies Summer Tour – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • W dwóch pierwszych konkursach Pucharu Kontynentalnego Kobiet, 7 sierpnia w Bischofshofen i 9 sierpnia w Klingenthal, Anette Sagen zajęła drugie miejsce. Następnie zwyciężyła w dwóch konkursach, w Pöhla i Meinerzhagen. Tym samym zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Ladies Summer Tour[7].

1 i 2 października w Park City była 3. i 4. Wygrała 2 następne konkursy w Lake Placid.

Mistrzostwa Norwegii – 1. i 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • W Lillehammer została podwójną mistrzynią Norwegii. Obroniła tytuł ze skoczni dużej i wygrała na skoczni normalnej.

14 stycznia w Ljubnie i cztery dni później w Toblach|Dobbiaco, Sagen wygrała konkursy Pucharu Kontynentalnego.

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Na początku marca była dwukrotnie druga w Zao. 5 marca Vikersund także zajęła drugie miejsce. W ostatnim konkursie, 8 marca w Vaaler uplasowała się tuż za podium. Ponownie zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego Kobiet. Zgromadził 1540 punktów, o 381 więcej niż druga, Lindsey Van[31].

2006/2007[edytuj | edytuj kod]

Puchar Kontynentalny – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2006/2007 Sagen zaczęła od słabszych występów. 21 i 22 lipca zajęła 7. i 2. miejsce w Park City. 25 i 26 lipca w Calgary była 6. i 3. Pierwsze w sezonie zwycięstwo odniosła 6 sierpnia w Klingenthal. Trzy dni później była 7. w Poehla. Następnie dwukrotnie triumfowała, 12 sierpnia w Meinerzhagen i 15. w Bischofshofen.

Mistrzostwa Norwegii – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • W Kongsbergu Sagen obroniła tytuł mistrzyni Norwegii na skoczni normalnej.

Zimową część Pucharu Kontynentalnego, Anette Sagen rozpoczęła 14 stycznia od zajęcia 4. miejsca w Villach. 15 i 16 stycznia wygrała oba konkursy w Dobbiaco. Później była 3. w Ljubnie.

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 20. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • 8 lutego była 2. w Saalfelden am Steinernen Meer. 10 lutego zwyciężyła w Breitenbergu. Następnego dnia razem z reprezentacją Norwegii zajęła 3. miejsce w konkursie drużynowym[32][h]. 14 lutego w Baiersbronn zajęła słabszą, 12. pozycję. Opuściła start w Schönwald, przez co straciła możliwość wygranej w Ladies Grand Prix. Turniej ukończyła na 20. pozycji[33].

Podczas marcowych konkursów w Japonii była 3. i 7. w Zao oraz 1. i 2. w Sapporo. Trzeci raz z rzędu wygrała Puchar Kontynentalny. Zgromadziła 1340 punktów, o 88 więcej niż Ulrike Gräßler[34].

2007/2008[edytuj | edytuj kod]

Puchar Kontynentalny – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2007/2008 Norweżka rozpoczęła od zwycięstwa w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen. Później, 19 sierpnia była druga w Ramsau. 28 i 29 sierpnia wygrała oba konkursy w Lake Placid. 2 września była dwa razy druga w Park City.

Mistrzostwa Norwegii – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • W Trondheim, ponownie jak przed rokiem, została mistrzynią Norwegii. Tym razem jednak tytuł wywalczyła na skoczni dużej.

Zimową część sezonu Sagen zaczęła serią zwycięstw. Dwa razy była najlepsza w Notodden i raz w Dobbiaco.

FIS Ladies Grand Prix Ski Jumping – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • Turniej rozpoczęła od zwycięstwa 16 lutego, w pierwszym konkursie w Breitenbergu. W drugim konkursie była druga. 18 lutego razem z reprezentacją zajęła 5. miejsce w konkursie drużynowym[35][h]. W Baiersbronn uplasowała się na 2. pozycji. 23 lutego w Schönwald okazała się ponownie najlepsza. Tym samym, po raz czwarty wygrała cykl Ladies Grand Prix[36].

Zwyciężyła w dwóch ostatnich konkursach Pucharu Kontynentalnego 8 i 9 marca w Zao, czym przypieczętowała swoje zwycięstwo w całym cyklu. Była, to jej 4. wygrana w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego. Zgromadziła 1400 punktów, o 472 wyprzedzając Danielę Iraschko[37].

2008/2009[edytuj | edytuj kod]

Letni Puchar Kontynentalny – 4. miejsce[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku pierwszy raz z Pucharu Kontynentalnego wydzielono Letni Puchar Kontynentalny. Anette Sagen nie wystartowała w pierwszych konkursach rozegranych 10 sierpnia w Bischofsgruen i 13 sierpnia w Pöhla. Wygrała konkurs 16 sierpnia w Bischofshofen. W drugim konkursie zajęła dopiero 7. miejsce. Nie lepiej poszło jej w Lillehammer, gdzie w pierwszym konkursie 13 września była 8. Nazajutrz stanęła na najniższym stopniu podium. 26 września w Oberstdorfie była 5. Następnego dnia wygrała. 3 i 4 października w Libercu była dwukrotnie piąta. Zgromadziła 463 punkty. Nie zdołała znaleźć się na podium klasyfikacji generalnej, tracąc do niego 28 punktów[38].

Mistrzostwa Norwegii – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2008/2009 w Vikersund obroniła tytuł mistrzyni Norwegii na skoczni dużej.

Puchar Kontynentalny – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Zimową edycję Pucharu Kontynentalnego Sagen zaczęła od dwóch 4. miejsc, 12 i 13 grudnia w Park City. 17 i 18 grudnia w Whistler, podczas próby przedolimpijskiej, dwukrotnie stała na podium, zajmując 3. i 2. miejsce. Następnie miała dwa słabsze występy, 10 i 11 stycznia w Schönwald, gdzie zajęła 12. i 9. pozycję. 17 i 18 stycznia w Baiersbronn ponownie stała na podium zajmując 3. i 2. lokatę. Później, 24 i 25 stycznia była druga i pierwsza w Ljubnie. 7 lutego w Zakopanem, w konkursie rozgrywanym w trudnych i loteryjnych warunkach, zajęła dopiero 39. miejsce. Tym samym pierwszy, i jak dotąd jedyny, raz nie zdobyła punktów do klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego. 13 i 14 lutego w Notodden była 2. i 3.

Mistrzostwa świata – 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • Na mistrzostwach świata w Libercu zdobyła brązowy medal w pierwszym w historii konkursie skoków narciarskich kobiet. Osiągnęła największą sumę odległości, ale przegrała notami za styl[39][40].

3 i 4 marca wygrała dwa konkursy Pucharu Kontynentalnego w Zaō. 7 marca, w pierwszym konkursie w Sapporo była szósta. Drugi konkurs, ostatni w sezonie, rozegrany tego samego dnia, wygrała. Tym samym, po raz 5. z rzędu, zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego. Zgromadziła 1091 punktów, o 159 więcej niż Daniela Iraschko[41].

Zawody FIS[edytuj | edytuj kod]

7 marca w zawodach FIS Race w Sapporo zajęła 6. miejsce. Następnego dnia nie wystartowała.

2009/2010[edytuj | edytuj kod]

Letni Puchar Kontynentalny – 11. miejsce[edytuj | edytuj kod]

W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2009 Sagen wystartowała jedynie w czterech konkursach. 14 sierpnia wygrała w Oberwiesenthal, następnego dnia podczas konkursu w tej samej miejscowości została zdyskwalifikowana. 21 i 22 sierpnia w Lillehammer była szósta i ósma. W klasyfikacji generalnej zajęła 11. miejsce z dorobkiem 172 punktów[42].

Puchar Kontynentalny – 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

Zimowy Puchar Kontynentalny Anette Sagen rozpoczęła od zwycięstwa 8 grudnia w fińskim Rovaniemi. Następnego dnia, na tej samej skoczni, była trzecia. 12 i 13 grudnia w Vikersund zajęła 2. i 3. pozycję. 18 i 19 grudnia zawody w Notodden ukończyła na tych samych miejscach.

FIS Ladies Winter Tournée – 2. miejsce[edytuj | edytuj kod]

  • Sagen rozpoczęła turniej od zajęcie trzeciego miejsca w pierwszym konkursie, 2 stycznia, w Baiersbronn[43]. Następnego dnia, na tej samej skoczni, sklasyfikowana została o jedną pozycję wyżej[44]. 6 stycznia, w Schonach, uplasowała się na 3. miejscu[45]. Dwa ostatnie konkursy turnieju, mające odbyć się w Braunlage, zostały odwołane[46]. W klasyfikacji generalnej Sagen znalazła się na 2. pozycji, za Danielą Iraschko[47].

W kolejnych 4 konkursach Pucharu Kontynentalnego, 23 stycznia w Schonach, 6 i 7 lutego w Ljubnie oraz 13 lutego w Villach, stawała na najniższym stopniu podium. 14 lutego w Villach po raz pierwszy w sezonie nie znalazła się na podium zawodów PK, zajęła 4. miejsce. 1 i 2 marca zawody odbywały się w japońskim Zaō. W pierwszym konkursie Sagen zajęła drugą lokatę. Następnego dnia sklasyfikowana została na najniższej w sezonie – 8. pozycji. 6 i 7 marca, w kończących Puchar Kontynentalny zawodach w Zakopanem, uplasowała się na 3. i 4. miejscu. Podczas całego sezonu Anette Sagen zgromadziła 1152 punkty, o 492 mniej, niż zwyciężczyni klasyfikacji generalnej – Daniela Iraschko[48]. Był to pierwszy sezon Pucharu Kontynentalnego kobiet, którego nie wygrała Anette Sagen.

Mistrzostwa Norwegii – 1. miejsce[edytuj | edytuj kod]

27 marca Anette Sagen została mistrzynią Norwegii w skokach narciarskich. Tytuł wywalczyła w Vikersund, na skoczni Vikersundbakken[49].

2011/2012[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 8. miejsce po skokach na 88,5 m i 80,5 m[50]. 7 stycznia 2012 r. w kolejnym konkursie PŚ w Hinterzarten Anette oddała (ze względu na odbytą tylko jedną serię) skok na odległość 86 m, tym samym uplasowała się na 19. miejscu[51]. Następnego dnia na tej samej skoczni, dzięki oddanym dwóm skokom na odległości po 101 metrów zdobyła w konkursie wysokie 4. miejsce[52]. 14 stycznia br. w Val di Fiemme po oddanych skokach na odległość 95,5 m i 99,5 m zajęła 3. miejsce, a obok niej na najwyższym podium stanęła Sarah Hendrickson i druga Daniela Iraschko[53]. W kolejnym konkursie PŚ przeprowadzonym dnia następnego również w Val di Fiemme Sagen zajęła 11. miejsce. W dniach 4 i 5 lutego, w Hinzenbach, br. Sagen podczas przeprowadzonych konkursów na skoczni o parametrze HS94 zajęła kolejno miejsca w I dziesiątce tj.: 5 i 7. miejsce[54]. Na kolejnym obiekcie w Ljubno, w Słowenii, na skoczni o parametrze HS95, w dniach 11 i 12 lutego 2012 r. Anette Sagen ponownie zdobyła miejsca z I dziesiątki najlepszych konkursowych zawodników PŚ tj.: 9 i 6. miejsce[54]. W japońskim Zaō podczas trzech konkursów PŚ odbytych w dniach: 3 (dwa konkursy PŚ) i 4 (jeden konkurs PŚ) marca na skoczni (HS100) zawodniczka zajęła odpowiednio: 33, 10 i 6. miejsce[54]. W ostatnim konkursie PŚ, w Oslo rozegranym w dniu 9 marca 2012 roku Anette stanęła na najniższym podium obok drugiej Sary Takanashi i pierwszej Sarah Hendrickson[55]. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej PŚ 2011/2012 kobiet uplasowała się na wysokiej 6 pozycji.

2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

23 listopada 2012 r., podczas pierwszego w historii konkursu drużynowego – mieszanego inaugurującego sezon 2012/2013 Pucharu Świata w skokach narciarskich Anette Sagen stanęła na najwyższym podium wraz z Maren Lundby, Tomem Hilde i Andersem Bardalem wyprzedzając drugich Japończyków (w składzie: Yūki Itō, Yūta Watase, Sara Takanashi, Taku Takeuchi) i trzecich Włochów (w składzie: Elena Runggaldier, Andrea Morassi, Evelyn Insam, Sebastian Colloredo)[56]. W dniu następnym na tym samym obiekcie sportowym w konkursie indywidualnym Sagen uplasowała się na III miejscu po oddanych dwóch skokach 99,5 m i 97 m, tuż za drugą Sarah Hendrickson i pierwszą Sarą Takanashi[57].

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 20 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 93,5 m 94,0 m 238,5 pkt 4,5 pkt Lindsey Van
22. 25 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 ind. 88,0 m 80,5 m 165,9 pkt 65,8 pkt Daniela Iraschko
7. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 97,0 m 94,5 m 213,3 pkt 40,4 pkt Sarah Hendrickson
4. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. miesz.[i] 92,5 m 96,5 m 969,3 pkt (226,3 pkt) 41,7 pkt Japonia

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011/2012 6.[58]
2012/2013 5.[59]
2013/2014 40.[60]
2014/2015 38.[61]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy Źródło
1. 6 stycznia 2013 Niemcy Schonach Langenwaldschanze K-95 HS-106 98,0 m 94,0 m 224,9 pkt –

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Pozycja Strata Zwycięzca Przypisy
1. 14 stycznia 2012 Włochy Val di Fiemme Trampolino Dal Ben K 95 HS 106 95,5 m 99,5 m 248,1 pkt 3. 29,1 pkt Sarah Hendrickson [1]
2. 9 marca 2012 Norwegia Oslo Midtstubakken K 95 HS 106 102,0 m 97,0 m 236,2 pkt 3. 17,9 pkt Sarah Hendrickson [2]
3. 24 listopada 2012 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K 90 HS 100 99,5 m 97,0 m 258,9 pkt 3. 6,3 pkt Sara Takanashi
4. 8 grudnia 2012 Rosja Soczi Russkije Gorki K 95 HS 106 101,5 m 98,0 m 245,1 pkt 3. 19,1 pkt Sarah Hendrickson
5. 6 stycznia 2013 Niemcy Schonach Langenwaldschanze K-95 HS-106 98,0 m 94,0 m 224,9 pkt 1. – –
6. 2 lutego 2013 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 87,5 m – 111,4 pkt 3. 8,8 pkt Coline Mattel
7. 3 lutego 2013 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,0 m 99,0 m 241,0 pkt 2. 4,7 pkt Jacqueline Seifriedsberger

Miejsca na podium w konkursach drużynowych – mieszanych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 23 listopada 2012 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. mieszany[j] 97,5 m 92,5 m 221,9 (983,1 pkt) 1. – –
2. 6 grudnia 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 druż. mieszany[k] 84,0 m 89,5 m 193,4 (887,5 pkt) 3. 54,6 pkt Japonia

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2011/2012
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Predazzo Predazzo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Zaō Zaō Zaō Oslo punkty
8 19 4 3 11 5 7 9 6 33 10 6 3 454
Sezon 2012/2013
Lillehammer Krasnaja Polana Krasnaja Polana Ramsau Schonach Schonach Hinterzarten Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Trondheim Oslo punkty
3 3 11 8 5 1 6 4 3 2 - - - - 9 8 612
Sezon 2013/2014
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Czajkowskij Czajkowskij Sapporo Sapporo Zaō Zaō Planica Planica Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Falun Planica punkty
27 28 41 - - - - 16 25 - - - - - - 17 25 - 48
Sezon 2014/2015
Lillehammer Sapporo Sapporo Zaō Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Ljubno Ljubno Oslo punkty
17 - - - 40 37 - - dq 23 - - - 22
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2012 34.[62]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

2012
Courchevel 15.08 Hinterzarten 17.08 Ałmaty 22.09 Ałmaty 23.09 punkty
18 37 - - 13
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2004/2005 1.[63]
2005/2006 1.[64]
2006/2007 1.[65]
2007/2008 1.[66]
2008/2009 1.[67]
2009/2010 3.[68]
2010/2011 16.[69]
2011/2012 10.[70]
2013/2014 5.[71]
2014/2015 1.[72]

Zwycięstwa w konkursach[73][edytuj | edytuj kod]

Anette Sagen wygrała 46 konkursów Pucharu Kontynentalnego.

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 6 stycznia 2005 Słowenia Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 104,5 m 102,5 m 279,0 pkt
2. 19 stycznia 2005 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 73,0 m 73,0 m 252,8 pkt
3. 22 stycznia 2005 Niemcy Oberaudorf Kahlanger Schanze K-80 HS-89 87,0 m 84,0 m 254,0 pkt
4. 16 lutego 2005 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 82,0 m 80,5 m 253,0 pkt
5. 19 lutego 2005 Austria Saalfelden am Steinernen Meer Bibergschanze K-85 HS-95 95,5 m 92,5 m 256,5 pkt
6. 5 marca 2005 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-90 HS-100 98,5 m 96,5 m 251,5 pkt
7. 6 marca 2005 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-90 HS-100 96,0 m 99,5 m 253,0 pkt
8. 12 marca 2005 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-115 HS-128 128,0 m 122,0 m 254,5 pkt
9. 11 sierpnia 2005 Niemcy Pöhla Pöhlbachschanze K-60 HS-66 62,5 m 63,5 m 236,4 pkt
10. 14 sierpnia 2005 Niemcy Meinerzhagen Meinhardus-Schanzen K-62 HS-68 65,5 m 67,0 m 248,9 pkt
11. 8 października 2005 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 94,5 m 94,0 m 245,5 pkt
12. 9 października 2005 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 98,5 m 88,5 m 235,5 pkt
13. 14 stycznia 2006 Słowenia Ljubno ob Savinji Logarska dolina K-85 HS-95 87,5 m 86,0 m 214,5 pkt
14. 18 stycznia 2006 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 72,0 m 70,5 m 239,4 pkt
15. 9 lutego 2006 Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanze K-85 HS-90 97,0 m 95,5 m 261,0 pkt
16. 15 lutego 2006 Austria Saalfelden am Steinernen Meer Bibergschanze K-85 HS-95 91,0 m 90,5 m 255,0 pkt
17. 18 lutego 2006 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 77,5 m 77,0 m 239,9 pkt
18. 6 sierpnia 2006 Niemcy Klingenthal Vogtlandschanzen K-80 HS-85 79,5 m 81,5 m 230,0 pkt
19. 12 sierpnia 2006 Niemcy Meinerzhagen Meinhardus-Schanzen K-62 HS-68 67,0 m 66,5 m 250,8 pkt
20. 15 sierpnia 2006 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 73,0 m 71,5 m 267,8 pkt
21. 15 stycznia 2007 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 72,0 m 72,5 m 248,2 pkt
22. 16 stycznia 2007 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 70,0 m 70,5 m 237,6 pkt
23. 10 lutego 2007 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 77,5 m 79,5 m 240,4 pkt
24. 9 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 89,0 m 93,5 m 223,5 pkt
25. 18 sierpnia 2007 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 72,5 m 73,0 m 266,4 pkt
26. 28 sierpnia 2007 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 97,0 m 97,5 m 255,0 pkt
27. 29 sierpnia 2007 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 96,0 m 83,0 m 216,5 pkt
28. 11 grudnia 2007 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 98,5 m 99,0 m 256,5 pkt
29. 12 grudnia 2007 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 100,5 m 97,0 m 259,5 pkt
30. 23 stycznia 2008 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 71,5 m 75,0 m 250,0 pkt
31. 16 lutego 2008 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 83,0 m 80,5 m 255,7 pkt
32. 23 lutego 2008 Niemcy Schönwald Adlerschanze K-85 HS-93 84,5 m – 114,5 pkt
33. 8 marca 2008 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 89,0 m 93,5 m 224,0 pkt
34. 9 marca 2008 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 88,0 m 93,0 m 222,0 pkt
35. 16 sierpnia 2008 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 71,0 m 71,0 m 260,8 pkt
36. 27 września 2008 Niemcy Oberstdorf Allgäu Arena K-90 HS-100 89,0 m 87,5 m 218,5 pkt
37. 25 stycznia 2009 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 83,0 m 85,5 m 227,0 pkt
38. 3 marca 2009 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 99,0 m 97,0 m 254,5 pkt
39. 4 marca 2009 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 90,0 m 95,5 m 232,0 pkt
40. 7 marca 2009 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,5 m 101,5 m 230,5 pkt
41. 14 sierpnia 2009 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 94,5 m 98,0 m 231,5 pkt
42. 8 grudnia 2009 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 95,0 m 93,5 m 244,5 pkt
43. 10 grudnia 2011 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 97,5 m 97,5 m 259,0 pkt
44. 13 grudnia 2013 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 96,0 m 101,5 m 258,0 pkt
45. 14 grudnia 2013 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 95,0 m 96,0 m 248,5 pkt
46. 18 stycznia 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 87,0 m 85,0 m 206,3 pkt

Miejsca na podium[73][edytuj | edytuj kod]

Sezon 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2004/2005 8 2 1 11
2005/2006 9 6 1 16
2006/2007 7 3 3 13
2007/2008 10 5 - 15
2008/2009 6 4 4 14
2009/2010 2 4 10 16
2011/2012 1 - - 1
2013/2014 2 - - 2
2014/2015 1 1 - 2
suma 46 25 19 90

Miejsca na podium chronologicznie[73][edytuj | edytuj kod]

Anette Sagen 90 razy stawała na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, z czego 46 na najwyższym jego stopniu. Oprócz tego 25 razy była druga i 19-krotnie trzecia.

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 23 lipca 2004 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 94,0 m 91,5 m 229,5 pkt 2. 15,0 pkt Daniela Iraschko
2. 24 lipca 2004 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 92,5 m 90,5 m 224,5 pkt 2. 2,0 pkt Daniela Iraschko
3. 6 stycznia 2005 Słowenia Planica Srednija velikanka K-90 HS-100 104,5 m 102,5 m 279,0 pkt 1. – –
4. 19 stycznia 2005 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 73,0 m 73,0 m 252,8 pkt 1. – –
5. 22 stycznia 2005 Niemcy Oberaudorf Kahlanger Schanze K-80 HS-89 87,0 m 84,0 m 254,0 pkt 1. – –
6. 8 lutego 2005 Niemcy Schönwald Adlerschanze K-84 HS-93 91,5 m 87,0 m 243,0 pkt 3. 10,5 pkt Daniela Iraschko
7. 16 lutego 2005 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 82,0 m 80,5 m 253,0 pkt 1. – –
8. 19 lutego 2005 Austria Saalfelden am Steinernen Meer Bibergschanze K-85 HS-95 95,5 m 92,5 m 256,5 pkt 1. – –
9. 5 marca 2005 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-90 HS-100 98,5 m 96,5 m 251,5 pkt 1. – –
10. 6 marca 2005 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-90 HS-100 96,0 m 99,5 m 253,0 pkt 1. – –
11. 12 marca 2005 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-115 HS-128 128,0 m 122,0 m 254,5 pkt 1. – –
12. 7 sierpnia 2005 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 68,0 m 70,0 m 251,7 pkt 2. 0,8 pkt Line Jahr
13. 9 sierpnia 2005 Niemcy Klingenthal Vogtlandschanzen K-80 HS-85 78,5 m 78,0 m 213,0 pkt 2. 5,0 pkt Katie Willis
14. 11 sierpnia 2005 Niemcy Poehla Pöhlbachschanze K-60 HS-66 62,5 m 63,5 m 236,4 pkt 1. – –
15. 14 sierpnia 2005 Niemcy Meinerzhagen Meinhardus-Schanzen K-62 HS-68 65,5 m 67,0 m 248,9 pkt 1. – –
16. 1 października 2005 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 92,5 m 89,0 m 224,0 pkt 3. 12,0 pkt Lindsey Van
17. 8 października 2005 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 94,5 m 94,0 m 245,5 pkt 1. – –
18. 9 października 2005 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 98,5 m 88,5 m 235,5 pkt 1. – –
19. 14 stycznia 2006 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 87,5 m 86,0 m 214,5 pkt 1. – –
20. 18 stycznia 2006 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 72,0 m 70,5 m 239,4 pkt 1. – –
21. 9 lutego 2006 Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanzen K-85 HS-90 97,0 m 95,5 m 261,0 pkt 1. – –
22. 11 lutego 2006 Niemcy Schönwald Adlerschanzen K-85 HS-93 88,5 m 90,0 m 242,0 pkt 2. 4,5 pkt Juliane Seyfarth
23. 15 lutego 2006 Austria Saalfelden am Steinernen Meer Bibergschanze K-85 HS-95 91,0 m 90,5 m 255,0 pkt 1. – –
24. 18 lutego 2006 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 77,5 m 77,0 m 239,9 pkt 1. – –
25. 1 marca 2006 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 89,0 m 87,5 m 215,5 pkt 2. 5,5 pkt Lindsey Van
26. 2 marca 2006 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 83,5 m 91,0 m 211,0 pkt 2. 9,5 pkt Lindsey Van
27. 5 marca 2006 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-90 HS-100 96,0 m 100,5 m 254,0 pkt 2. 5,5 pkt Juliane Seyfarth
28. 22 lipca 2006 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-120 HS-134 127,0 m 117,0 m 244,0 pkt 2. 1,0 pkt Juliane Seyfarth
29. 26 lipca 2006 Kanada Calgary Alberta Ski Jump Area K-114 HS-122 105,5 m 120,5 m 226,0 pkt 3. 16,0 pkt Juliane Seyfarth
30. 6 sierpnia 2006 Niemcy Klingenthal Vogtlandschanzen K-80 HS-85 79,5 m 81,5 m 230,0 pkt 1. – –
31. 12 sierpnia 2006 Niemcy Meinerzhagen Meinhardus-Schanzen K-62 HS-68 67,0 m 66,5 m 250,8 pkt 1. – –
32. 15 sierpnia 2006 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 73,0 m 71,5 m 267,8 pkt 1. – –
33. 15 stycznia 2007 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 72,0 m 72,5 m 248,2 pkt 1. – –
34. 16 stycznia 2007 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 70,0 m 70,5 m 237,6 pkt 1. – –
35. 6 lutego 2007 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 82,5 m 87,0 m 227,5 pkt 3. 3,5 pkt Ulrike Gräßler i Lindsey Van
36. 8 lutego 2007 Austria Saalfelden am Steinernen Meer Bibergschanze K-85 HS-95 86,0 m 81,0 m 218,5 pkt 2. 7,5 pkt Ulrike Gräßler
37. 10 lutego 2007 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 77,5 m 79,5 m 240,4 pkt 1. – –
38. 5 marca 2007 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 95,5 m 86,0 m 224,0 pkt 3. 12,5 pkt Ulrike Gräßler
39. 9 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 89,0 m 93,5 m 223,5 pkt 1. – –
40. 10 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 88,0 m 94,0 m 222,5 pkt 3. 10,0 pkt Lindsey Van
41. 18 sierpnia 2007 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 72,5 m 73,0 m 266,4 pkt 1. – –
42. 19 sierpnia 2007 Austria Ramsau Mattensprunganlage K-90 HS-98 93,5 m 87,0 m 224,5 pkt 2. 4,5 pkt Daniela Iraschko
43. 28 sierpnia 2007 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 97,0 m 97,5 m 255,0 pkt 1. – –
44. 29 sierpnia 2007 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale Ski Jumping Complex K-90 HS-100 96,0 m 83,0 m 216,5 pkt 1. – –
45. 2 września 2007 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 103,0 m 87,0 m 216,0 pkt 2. 10,5 pkt Daniela Iraschko
46. 2 września 2007 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 80,5 m 99,0 m 221,0 pkt 2. 0,5 pkt Daniela Iraschko
47. 11 grudnia 2007 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 98,5 m 99,0 m 256,5 pkt 1. – –
48. 12 grudnia 2007 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 100,5 m 97,0 m 259,5 pkt 1. – –
49. 23 stycznia 2008 Włochy Dobbiaco Trampolino Sulzenhof K-67 HS-74 71,5 m 75,0 m 250,0 pkt 1. – –
50. 16 lutego 2008 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 83,0 m 80,5 m 255,7 pkt 1. – –
51. 17 lutego 2008 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 77,5 m 81,5 m 239,2 pkt 2. 5,8 pkt Maja Vtič
52. 20 lutego 2008 Niemcy Breitenberg Baptist-Kitzlinger-Schanze K-75 HS-82 88,5 m 89,0 m 239,5 pkt 2. 2,0 pkt Atsuko Tanaka
53. 23 lutego 2008 Niemcy Schönwald Adlerschanze K-85 HS-93 84,5 m – 114,5 pkt 1. – –
54. 8 marca 2008 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 89,0 m 93,5 m 224,0 pkt 1. – –
55. 9 marca 2008 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 88,0 m 93,0 m 222,0 pkt 1. – –
56. 16 sierpnia 2008 Austria Bischofshofen Laideregg-Schanze K-65 HS-74 71,0 m 71,0 m 260,8 pkt 1. – –
57. 14 września 2008 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 94,0 m 95,5 m 238,5 pkt 3. 6,0 pkt Line Jahr
58. 27 września 2008 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 89,0 m 87,5 m 218,5 pkt 1. – –
59. 17 grudnia 2008 Kanada Whistler Whistler Olympic Park Ski Jumps K-95 HS-106 100,5 m 99,5 m 238,0 pkt 3. 5,5 pkt Maja Vtič
60. 18 grudnia 2008 Kanada Whistler Whistler Olympic Park Ski Jumps K-95 HS-106 103,5 m – 126,5 pkt 2. 3,0 pkt Anna Haefele
61. 17 stycznia 2009 Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanzen K-85 HS-90 86,5 m 88,5 m 234,5 pkt 3. 3,5 pkt Daniela Iraschko
62. 18 stycznia 2009 Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanzen K-85 HS-90 87,0 m 84,5 m 226,0 pkt 2. 3,0 pkt Lindsey Van
63. 24 stycznia 2009 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 83,0 m 83,5 m 222,5 pkt 2. 1,0 pkt Magdalena Schnurr
64. 25 stycznia 2009 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 83,0 m 85,5 m 227,0 pkt 1. – –
65. 13 lutego 2009 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 96,5 m 92,5 m 241,5 pkt 2. 10,5 pkt Daniela Iraschko
66. 14 lutego 2009 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 91,0 m 95,0 m 229,5 pkt 3. 41,5 pkt Daniela Iraschko
67. 3 marca 2009 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 99,0 m 97,0 m 254,5 pkt 1. – –
68. 4 marca 2009 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 90,0 m 95,5 m 232,0 pkt 1. – –
69. 7 marca 2009 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,5 m 101,5 m 230,5 pkt 1. – –
70. 14 sierpnia 2009 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 94,5 m 98,0 m 231,5 pkt 1. – –
71. 8 grudnia 2009 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 95,0 m 93,5 m 244,5 pkt 1. – –
72. 9 grudnia 2009 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 93,5 m 91,5 m 234,0 pkt 3. 9,0 pkt Ulrike Gräßler
73. 12 grudnia 2009 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 111,0 m 114,0 m 249,0 pkt 3. 21,8 pkt Daniela Iraschko
74. 13 grudnia 2009 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 112,5 m 108,0 m 241,9 pkt 2. 25,7 pkt Daniela Iraschko
75. 18 grudnia 2009 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 89,5 m 97,0 m 232,5 pkt 3. 40,0 pkt Daniela Iraschko
76. 19 grudnia 2009 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 96,5 m 97,5 m 253,5 pkt 2. 14,5 pkt Daniela Iraschko
77. 2 stycznia 2010 Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanze K-85 HS-95 93,5 m 85,5 m 242,5 pkt 3. 2,5 pkt Carina Vogt
78. 3 stycznia 2010 Niemcy Baiersbronn Ruhesteinschanze K-85 HS-95 93,5 m 86,5 m 244,0 pkt 2. 9,5 pkt Daniela Iraschko
79. 6 stycznia 2010 Niemcy Schonach Langenwaldschanze K-90 HS-96 89,0 m 92,0 m 226,0 pkt 3. 15,0 pkt Daniela Iraschko
80. 23 stycznia 2010 Niemcy Schonach Langenwaldschanze K-90 HS-96 84,5 m 88,0 m 208,5 pkt 3. 25,5 pkt Daniela Iraschko
81. 6 lutego 2009 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 85,0 m 82,5 m 223,5 pkt 3. 6,0 pkt Daniela Iraschko
82. 7 lutego 2009 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 84,0 m 81,5 m 220,0 pkt 3. 15,0 pkt Daniela Iraschko
83. 13 lutego 2009 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 94,0 m 89,0 m 231,5 pkt 3. 20,0 pkt Daniela Iraschko
84. 1 marca 2010 Japonia Zaō Yamagata K-90 HS-100 95,5 m 87,5 m 228,0 pkt 2. 13,0 pkt Daniela Iraschko
85. 6 marca 2010 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 83,5 m 80,5 m 211,0 pkt 3. 37,5 pkt Daniela Iraschko
86. 12 grudnia 2011 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 97,5 m 97,5 m 259,0 pkt 1. – –
87. 13 grudnia 2013 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 96,0 m 101,5 m 258,0 pkt 1. – –
88. 14 grudnia 2013 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 95,0 m 96,0 m 248,5 pkt 1. – –
89. 18 stycznia 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 87,0 m 85,0 m 206,3 pkt 1. – –
90. 18 stycznia 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 89,5 m 90,0 m 218,9 pkt 2. 2,1 pkt Taylor Henrich

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2004/2005
Park City Park City Planica Toblach Oberaudorf Schönwald Baiersbronn Rastbüchl Saalfelden Vikersund Vikersund Oslo punkty
2 2 1 1 1 3 - 1 1 1 1 1 1020
Sezon 2005/2006
Bischofshofen Klingenthal Pöhla Meinerzhagen Park City Park City Lake Placid Lake Placid Ljubno Toblach Baiersbronn Schönwald Saalfelden Rastbüchl Zaō Zaō Vikersund Våler punkty
2 2 1 1 3 4 1 1 1 1 1 2 1 1 2 2 2 4 1540
Sezon 2006/2007
Park City Park City Calgary Calgary Klingenthal Pöhla Meinerzhagen Bischofshofen Villach Toblach Toblach Ljubno Saalfelden Rastbüchl Baiersbronn Schönwald Zaō Zaō Sapporo Sapporo punkty
7 2 6 3 1 7 1 1 4 1 1 3 2 1 12 - 3 7 1 2 1340
Sezon 2007/2008
Bischofsgrün Pöhla Bischofshofen Ramsau Lake Placid Lake Placid Park City Park City Notodden Notodden Toblach Rastbüchl Rastbüchl Baiersbronn Schönwald Zaō Zaō punkty
- - 1 2 1 1 2 2 1 1 1 1 2 2 1 1 1 1400
Sezon 2008/2009
Park City Park City Whistler Whistler Schonach Schonach Baiersbronn Baiersbronn Toblach Ljubno Ljubno Zakopane Notodden Notodden Zaō Zaō Sapporo Sapporo punkty
4 4 3 2 12 9 3 2 - 2 1 39 2 3 1 1 1 6 1091
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Baiersbronn Baiersbronn Schonach Schonach Ljubno Ljubno Villach Villach Zaō Zaō Zakopane Zakopane punkty
1 3 3 2 3 2 3 2 3 3 3 3 3 4 2 8 3 4 1152
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Schonach Hinterzarten Hinterzarten Braunlage Braunlage Ljubno Ljubno Brotterode Brotterode Zakopane Zakopane Ramsau Ramsau Zaō punkty
11 11 21 18 14 8 21 32 30 - - - - 9 16 13 11 7 6 - 296
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Notodden Notodden Zakopane Zakopane Liberec punkty
- - 7 1 - - - 136
Sezon 2013/2014
Notodden Notodden Lahti Lahti Falun Falun punkty
1 1 - - - - 200
Sezon 2014/2015
Notodden Notodden Falun Falun punkty
9 10 1 2 235
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2008 4.[38]
2009 11.[42]
2010 34.[74]
2011 39.[75]
2014 11.[76]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

2008
Bischofsgrün Pöhla Bischofshofen Bischofshofen Lillehammer Lillehammer Oberstdorf Oberstdorf Liberec Liberec punkty
- - 1 7 8 3 5 1 5 5 463
2009
Bischofsgrün Bischofsgrün Pöhla Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer Lillehammer punkty
- - - 1 dq 6 8 172
2010
Bischofsgrün Bischofsgrün Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Falun Falun Liberec punkty
- - 31 31 29 27 9 19 - - - 47
2011
Szczyrk Zakopane Bischofsgrün Bischofsgrün Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
- - - - - - 21 19 22
2014
Trondheim Trondheim punkty
16 8 47
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Do sezonu 2011/2012 Puchar Kontynentalny był najważniejszym cyklem zawodów w skokach narciarskich kobiet.
  2. ↑ Skład zespołu: Line Jahr, Anette Sagen, Karla Keck i Katarina Tikka.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Stine Lobben, Kristin Fridtun, Line Jahr i Anette Sagen.
  4. ↑ Skład zespołu: Kristin Fridtun, Henriette Smeby, Line Jahr i Anette Sagen.
  5. ↑ Skład zespołu: Anette Sagen, Henriette Smeby, Line Jahr i Mari Backe.
  6. ↑ Skład zespołu: Henriette Smeby, Mari Backe, Line Jahr i Anette Sagen.
  7. ↑ Skład zespołu: Silje Sprakehaug, Mari Backe, Line Jahr i Anette Sagn.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Silje Sprakehaug, Gyda Enger, Line Jahr i Anette Sagen.
  9. ↑ Skład zespołu: Anders Bardal, Tom Hilde, Maren Lundby i Anette Sagen.
  10. ↑ Skład zespołu: Maren Lundby, Tom Hilde, Anette Sagen, Anders Bardal.
  11. ↑ Skład zespołu: Maren Lundby, Rune Velta, Anette Sagen, Anders Bardal.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Anette SAGEN - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2023-10-27].
  2. ↑ Barbara Gulbrandsen: „Narta Roku” dla Anette Sagen. 2005-12-07. [dostęp 2021-04-20].
  3. ↑ Andrzej Mysiak: Lindsey Van pierwszą w historii mistrzynią świata!. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-06-05].
  4. ↑ Tadeusz Mieczyński: Nowa Holmenkollen uroczyście otwarta. 2010-03-04. [dostęp 2021-04-20].
  5. ↑ Anette Sagen retires. fis-ski.com, 2015-03-10. [dostęp 2015-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-02)]. (ang.).
  6. ↑ Anette Sagen legger opp. nrk.no, 2015-03-10. [dostęp 2015-03-10]. (norw.).
  7. ↑ a b c d e Anette SAGEN. skijumping.pl. (pol.).
  8. ↑ SAGEN Anette. www.fis-ski.com. (ang.).
  9. ↑ Showing Athletes for: Skiing & Para-Skiing. righttoplay.com. [dostęp 2016-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-02)].
  10. ↑ Vicktoria Murawska: Wypadek samochodowy Anette Sagen i Lindsey Van. 2006-11-10. [dostęp 2020-04-20].
  11. ↑ Karolina Osenka: Daniela Iraschko: Źle skakała – otrzymała karę. 2006-11-11. [dostęp 2021-04-20].
  12. ↑ – Her blir Anette Sagen slått ned. [dostęp 2010-01-20]. (norw.).
  13. ↑ Ola E. Stenberg: Jentehoppernes brutale avstraffelse: Her blir Anette Sagen angivelig slått ned av hoppvenninne. [dostęp 2010-01-24]. (norw.).
  14. ↑ Vicktoria Murawska: Anette Sagen w szpitalu!. 2008-01-15. [dostęp 2021-04-20].
  15. ↑ Vicktoria Murawska: Anette Sagen wciąż w szpitalu. 2008-01-17. [dostęp 2020-04-20].
  16. ↑ Breitenberg GER, Team. [dostęp 2010-01-17].
  17. ↑ Baiersbronn GER. [dostęp 2010-01-17].
  18. ↑ Breitenberg GER. [dostęp 2010-01-17].
  19. ↑ Team Rastbüchl. [dostęp 2010-01-17].
  20. ↑ Ergebnis Schönwald. [dostęp 2010-01-17].
  21. ↑ Ergebnis Team Saalfelden. [dostęp 2010-01-17].
  22. ↑ Ergebnis Schönwald. [dostęp 2010-01-17].
  23. ↑ Ergebnis Team Rastbüchl. [dostęp 2010-01-17].
  24. ↑ Gesamtergebnis 2004. [dostęp 2010-01-17].
  25. ↑ Austria wygrywa w Meinerzhagen. [dostęp 2010-01-17].
  26. ↑ Team Rastbüchl am 15.2.2005. [dostęp 2010-01-17].
  27. ↑ Ergebnis Saalfelden 19.2.2005. [dostęp 2010-01-17].
  28. ↑ Continental Cup Standings Ladies. [dostęp 2010-01-17].
  29. ↑ Ergebnis Schönwald Team. [dostęp 2010-01-17].
  30. ↑ Gesamtwertung GP 2006. [dostęp 2010-01-17].
  31. ↑ FIS COCS-L Ranking List. [dostęp 2010-01-17].
  32. ↑ Ergebnis Breitenberg/Rastbüchl Team. [dostęp 2010-01-17].
  33. ↑ Gesamtwertung GP. [dostęp 2010-01-17].
  34. ↑ FIS COCS-L Ranking List. [dostęp 2010-01-17].
  35. ↑ Ergebnis Breitenberg/Rastbüchl Team. [dostęp 2010-01-17].
  36. ↑ Gesamtwertung GP. [dostęp 2010-01-17].
  37. ↑ Cup Standings. [dostęp 2010-01-17].
  38. ↑ a b FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2008. fis-ski.com, 2008-01-04. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  39. ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚ w Libercu: Lindsey Van Mistrzynią Świata. 2009-02-20. [dostęp 2010-01-17].
  40. ↑ Official Results. [dostęp 2010-01-17].
  41. ↑ Cup Standings. [dostęp 2010-01-17].
  42. ↑ a b FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2009. fis-ski.com, 2009-08-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-06)]. (ang.).
  43. ↑ Baiersbronn Ergebnis. [dostęp 2010-04-22].
  44. ↑ Baiersbronn Ergebnis. [dostęp 2010-04-22].
  45. ↑ Schönwald/Schonach Ergebnis. [dostęp 2010-04-22].
  46. ↑ Alicja Bochenek: PK Pań w Braunlage odwołany. 2010-01-10. [dostęp 2010-04-22].
  47. ↑ Cup Standings. [dostęp 2010-04-22].
  48. ↑ Cup Standings. [dostęp 2010-04-22].
  49. ↑ Klaudia Feruś: Bjoern Einar Romoeren ze złotem Mistrzostw Norwegii. 2010-03-28. [dostęp 2021-04-20].
  50. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-03]. (pol.).
  51. ↑ FIS: Hinterzarten (GER) World CUP 07.01.2012. fis-ski.com. [dostęp 2012-01-08]. (ang.).
  52. ↑ FIS: Hinterzarten (GER) World CUP 08.01.2012. fis-ski.com. [dostęp 2012-01-08]. (ang.).
  53. ↑ FIS: Val di Fiemme (ITA) World CUP 14.01.2012. fis-ski.com. [dostęp 2012-01-15]. (ang.).
  54. ↑ a b c FIS: Sagan Anette:Biography. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  55. ↑ FIS: OFFICIAL RESULTS. Oslo (NOR)World Cup Ladies’ HS106. fis-ski.com. [dostęp 2012-11-25]. (ang.).
  56. ↑ FIS Ski Jumping World Cup presented by Viessmann, 1st World Cup Competition, Lillehammer (NOR), Normal Hill Mixed Team Official Results, 23 NOV 2012. www.fis-ski.com, 2012-11-23. [dostęp 2012-11-24]. (pol.).
  57. ↑ Maciej Mikołajczyk: PŚ kobiet: Sara Takanashi pierwszą liderką nowego sezonu. www.fis-ski.com, 2012-11-24. [dostęp 2012-11-25]. (pol.).
  58. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2011/2012 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2012-03-09. [dostęp 2021-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  59. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2012/2013 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2013-03-17. [dostęp 2021-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  60. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2013/2014 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2014-03-22. [dostęp 2021-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  61. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2014/2015 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2015-03-13. [dostęp 2021-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  62. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2012 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2021-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  63. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2004/2005. fis-ski.com, 2005-03-17. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  64. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2005/2006. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).
  65. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2006/2007. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  66. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2007/2008. fis-ski.com, 2008-03-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  67. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-19)]. (ang.).
  68. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2009/2010. fis-ski.com, 2010-03-07. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  69. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2010/2011. fis-ski.com, 2011-03-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  70. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011/2012. fis-ski.com, 2012-02-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  71. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2013/2014. fis-ski.com, 2014-03-02. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  72. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-01-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  73. ↑ a b c Pod uwagę wzięte zostały zarówno konkursy zimowego, jak i letniego Pucharu Kontynentalnego.
  74. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-01. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  75. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011. fis-ski.com, 2011-09-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  76. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014. fis-ski.com, 2014-09-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-10)]. (ang.).
  77. ↑ Anette Sagen. [dostęp 2010-01-17].
  78. ↑ Anette og Aksel til topps. [dostęp 2010-01-17]. (norw.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Medalistki mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Zdobywczynie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich kobiet
Zwyciężczynie edycji zimowych
Zwyciężczynie edycji letnich
Zwyciężczynie FIS Ladies Winter Tournee
Zwyciężczynie FIS Sommer Ladies Tournee
Wyróżnieni Medalem Holmenkollen
Mistrzynie Norwegii w skokach narciarskich
Indywidualnie
skocznia średnia
Indywidualnie
skocznia normalna
Indywidualnie
skocznia duża
Drużynowo
Indywidualnie
skocznia normalna (lato)
Indywidualnie
skocznia duża (lato)
Zawody mieszane
(lato)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anette_Sagen&oldid=73051245”