Henryk Kubiczek

Henryk Kubiczek
Henia
	kapral piechoty
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1902 ; Myślenice
Data i miejsce śmierci	21 sierpnia 1947 ; Gdów
	Przebieg służby
Lata służby	1918–1921, 1925–1926
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	5 Pułk Piechoty Legionów; 26 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-ukraińska,; konflikt polsko-litewski,; łotewska wojna o niepodległość,; wojna polsko-bolszewicka,; III powstanie śląskie
Późniejsza praca	instruktor PW
	Odznaczenia
	;

Henryk Kubiczek (ur. 12 lutego 1902 w Myślenicach, zm. 21 sierpnia 1947 w Gdowie) – uczestnik walk niepodległościowych, kapral rezerwy Wojska Polskiego, instruktor Przysposobienia Wojskowego (PW).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie szewca Jana i Marii z Drożdżów. Ukończył sześć klas szkoły powszechnej. 15 maja 1918, w wieku 16 lat wstąpił w szeregi Polskiej Organizacji Wojskowej^[1]^[2], gdzie pełnił czynną służbę w tej organizacji do czasu rozbrojenia wojsk austriackich.

3 listopada 1918 wraz z tą organizacją pod dowództwem sierżanta Stanisława Łukasika, byłego legionisty 2 pułku piechoty Legionów Polskich wyjeżdża na odsiecz Lwowa^[3]. W wyjeżdżającym plutonie Stanisława Łukasika, który w Żurawicy dołącza do organizującego się 5 pułku piechoty Legionów pod dowództwem płk. Karasiewicza-Tokarzewskiego był również Andrzej Stańczyk^[3]. Henryk Kubiczek brał udział w walkach w Przemyślu, odsieczy Lwowa i innych walkach kampanii ukraińskiej^[1]. W ramach 2 kompanii karabinów maszynowych, II batalionu 5 pułku uczestniczył w konflikcie polsko-litewskim, łotewskiej wojnie o niepodległość (w walkach o Dyneburg)^[1].

W stopniu starszego legionisty walczył w wojnie polsko-bolszewickiej^[1]. Został mianowany kapralem i za czyny z dnia 6 września 1920, w trakcie walk o Nowy Dwór został odznaczony Krzyżem Walecznym^[4]. W uzasadnieniu znajdujemy ”...Bojowo bardzo dobry. Dzielny aż do lekkomyślności..”^[4]. W 1921 został zwolniony jako rocznik niepoborowy.

15 maja 1921 wyjechał wraz z Andrzejem Stańczykiem^[5] na Górny Śląsk, gdzie brał czynny udział w III powstaniu śląskim w Grupie kapitana Wawelberga^[6]^[7] do czasu zlikwidowania powstania.

Po powrocie z powstania, w okresie międzywojennym, wykonywał zawód szewca i brał czynny udział w życiu Myślenic. Zostaje ponownie powołany do wojska do 26 pułku piechoty jako rocznik poborowy w latach 1925–1926. Dalsze lata to praca zawodowa przerywana ćwiczeniami wojskowymi rezerwistów, działalnością w roli instruktora Przysposobienia Wojskowego (PW)^[1]. Był członkiem Powiatowego Koła Związku Peowiaków w Myślenicach prowadzonego w latach 30. XX w. przez Józefa Elińskiego. W 1938 został odznaczony Medalem Niepodległości^[8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Wojskowe Biuro Historyczne, sygn. MN27.06.1938, Dokumentacja do nadania Medalu Niepodległości.
↑ Gąsowski i inni, Myślenice : monografia miasta, Myślenice: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2012, s. 435, ISBN 978-83-62261-51-2, OCLC 823673573 .
↑ ^a ^b Własnoręczny życiorys Andrzeja Stańczyka znajdujący się w Szkole Podstawowej nr 1 im. Kazimierza wielkiego w Lubniu.
↑ ^a ^b Wojskowe Biuro Historyczne, sygn. KW-62/4936, Dokumentacja do nadania Krzyża Walecznych.
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-22)].
↑ Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości [online], isap.sejm.gov.pl, s. 13 [dostęp 2018-04-21] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Major Kazimierz Bąbiński, Zarys Historji Wojennej 5-go Pułku Piechoty Legjonów, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa, 1929
Gąsowski, Myślenice: monografia miasta, Myślenice: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagiellonica”, 2012, ISBN 978-83-62261-51-2

[:0-1] Wojskowe Biuro Historyczne, sygn. MN27.06.1938, Dokumentacja do nadania Medalu Niepodległości.

[2] Gąsowski i inni, Myślenice : monografia miasta, Myślenice: Towarzystwo Wydawnicze „Historia Iagellonica”, 2012, s. 435, ISBN 978-83-62261-51-2, OCLC 823673573 .

[:1-3] Własnoręczny życiorys Andrzeja Stańczyka znajdujący się w Szkole Podstawowej nr 1 im. Kazimierza wielkiego w Lubniu.

[:2-4] Wojskowe Biuro Historyczne, sygn. KW-62/4936, Dokumentacja do nadania Krzyża Walecznych.

[5] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].

[6] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)].

[7] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-22)].

[8] Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości [online], isap.sejm.gov.pl, s. 13 [dostęp 2018-04-21] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]