Herb Belgii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Belgii
Ilustracja
Wielki herb Belgii
Warianty
Ilustracja
Średni herb Belgii
Ilustracja
Mały herb Belgii
Informacje
Wprowadzono

17 marca 1837

Dewiza

"Jedność wiedzie do siły"

Odznaczenie

Order Leopolda

Herb Belgii – jeden z symboli państwowych Królestwa Belgii.

Historia i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb w tarczy barwy czarnej (Sable), złoty (Or) wspięty lew (Rampart) w czerwonym uzbrojeniu. Hełm złoty, otwarty, z damaskinażem, zwieńczony koroną królewską. Tarczę podtrzymują złote lwy, dzierżące w sztandary w barwach belgijskich. Wokół tarczy łańcuch orderu Leopolda I, za nią dwa berła królewskie. Całość otacza płaszcz heraldyczny, czerwony, podbity gronostajem, zwieńczony koroną i gonfanonem z tarczą herbową Belgii na tle barw narodowych. Za płaszczem umieszczone są sztandary z herbami prowincji belgijskich, po cztery z obu stron korony. Poniżej tarczy motto w jęz. francuskim: "L`Union fait la force" i niderlandzkim: "Eendracht maakt macht" (Jedność wiedzie do siły), umieszczone na wstędze barwy czerwonej.

Herb Belgii występuje w wersji:

  • herbu wielkiego, zawierającej wszystkie opisane insygnia i oznaki - używany przy oficjalnych uroczystościach.
  • herbu średniego - bez sztandarów prowincji - Używany przez naród.
  • herb mały - tarcza ukoronowana, bez hełmu, trzymaczy i płaszcza, otoczona insygniami orderu, za nią berła, poniżej dewiza - używany najczęściej m.in. jako symbol domu panującego i rządu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]