Hip-hop (kultura)
Hip-hop – miejska kultura i styl muzyczny[1], powstały w afroamerykańskich społecznościach w Nowym Jorku w latach siedemdziesiątych XX wieku[2].
Wstęp
DJ Afrika Bambaataa wprowadził pojęcie czterech filarów hip-hopu, którymi są rap, DJ-ing, b-boying i graffiti[3][4][5]. Część środowiska hip-hopowego dodaje jeszcze piąty filar – wiedzę, gdyż jej brak wywołuje nieprawdziwy, stereotypowy wizerunek tej kultury[6]. Innym, ważnym elementem jest beatbox.
Od momentu powstania w Południowym Bronksie, kultura hip-hop rozprzestrzeniła się na cały świat[7]. Muzyka hip-hop powstała, gdy DJ-e zaczęli tworzyć bity za pomocą zapętlania zapisów partii solowych, granych oryginalnie na perkusji na dwóch gramofonach, robiąc tak zwany sampling. Do tego doszedł rap, czyli rodzaj ekspresji wokalnej, polegający na rytmicznym wypowiadaniu słów i ich rymowaniu, oraz beatbox – technika wokalna, polegająca głównie na naśladowaniu dźwięków i różnych efektów technicznych, stosowanych przez DJ-ów. Oryginalny taniec i styl ubierania się, stworzony przez fanów nowej muzyki, spowodował rozbudowę i udoskonalenie się wciąż powstającej kultury.
Etymologia
Nazwa hip-hop jest kombinacją dwóch slangowych określeń – "hip" (znaczącego "teraźniejszy", "obecny") i "hop" oznaczającego specyficzny styl poruszania się.
Keith "Cowboy" Wiggins, członek Grandmaster Flash and the Furious Five, wymyślił termin hip-hop w 1978 podczas przedrzeźniania kolegi, który dołączył do amerykańskiej armii, scatując słowa "hip/hop/hip/hop" w sposób, który przedrzeźniał rytm marszu żołnierzy[8]. Później Cowboy wprowadził to wyrażenie do własnych występów[9]. Pierwotnie termin "hip hoppers" miał pejoratywny wydźwięk, ale niedługo zaczął być identyfikowany z powstająca kulturą.
Główne filary
DJ-ing
Turntablizm to sztuka prezentowana przez osoby zwane DJ-ami, polegająca na posługiwaniu się gramofonem poprzez tworzenie scratchy czy beat jugglingów na płycie winylowej. Jednym z pierwszych DJ-ów jest DJ Kool Herc, który wydzielił tak zwane "breaki" (części utworów, skupiające się na samym bicie) jako oddzielne formy muzyki hip-hop. Wraz z rozwojem technik muzycznych, DJ-e Grandmaster Flowers, Grandmaster Flash, Grand Wizard Theodore i Grandmaster Caz poczynili dalsze innowacje, m.in. poprzez wprowadzenie skreczy.
Rap
Rapowanie (znane też jako emceeing[10], MCing[10] lub po prostu rymowanie[11]) to "wypowiadanie lub rytmiczne recytowanie rymujących się słów przy mocnym akompaniamencie"[12].
Graffiti
Graffiti jest uznawane za ekspresję wizualną tej muzyki, tak jak B-boying. Jego powszechne tworzenie wywodzi się z lat sześćdziesiątych XX w., kiedy to gangi, takie jak Savage Skulls, La Familia czy Savage Nomads, stosowały go do oznaczania swojego terytorium.
B-boying
B-boying to rodzaj tańca, wymyślony przez członków kultury hip-hop, wymagający dobrych predyspozycji fizycznych, kondycji oraz dobrego poczucia rytmu. Osoba tańcząca breakdance to b-boy/biboj (mężczyzna) lub b-girl/bigerl (kobieta). Jest to skrót od słowa break-boy/breakdance-boy. Występują w nim tak zwane "bitwy" (ang. battles, w slangu polskim batelki) polegające na publicznym prezentowaniu swoich zdolności tanecznych w celu ukazania swojej wyższości nad przeciwnikiem.
Kultura hip-hopowa w Polsce
Kultura hip-hopowa i jej powstanie w Polsce wiele zawdzięcza Bognie Świątowskiej, określanej „matką chrzestną polskiego hip-hopu”, która wraz z Sebastianem Imbierowiczem (znanym później jako DJ 600V) prowadziła stale nadawaną audycję „Kolorszok” poświęconą kulturze hip-hopowej[13].
Zobacz też
- ↑ a b c d Hip Hop. [w:] Encyklopedia muzyki PWN [on-line]. RMF Classic. [dostęp 2012-11-25]. (pol.).
- ↑ Jeff Chang: Can't Stop Won't Stop: A History of the Hip-Hop Generation. Macmillan. ISBN 0-312-30143-X.
- ↑ Johan Kugelberg: Born in the Bronx. Nowy Jork: Oxford University Press, 2007, s. 17. ISBN 978-0-7893-1540-3.
- ↑ Lauren Brown. Hip to the Game – Dance World vs. Music Industry, The Battle for Hip Hop’s Legacy. , 18 lutego 2009. Movmnt Magazine. [dostęp 2009-07-30].
- ↑ Jeff Chang: Can't Stop Won't Stop: A History of the Hip Hop Generation. Nowy Jork: St. Martin's Press, 2005, s. 90. ISBN 0-312-30143-X.
- ↑ ZULUNATION POLAND [48ZULU]: Kultura Hip Hop. 15 grudzień 2007. [dostęp 2011-03-02]. (pol.).
- ↑ Jody Rosen. A Rolling Shout-Out to Hip-Hop History. „The New York Times”, 2006-02-12. [dostęp 2009-03-10].
- ↑ '’JET, April 2007”, Johnson Publishing Company st.36–37
- ↑ Keith Cowboy – The Real Mc Coy
- ↑ a b Edwards, Paul, 2009, How to Rap: The Art & Science of the Hip-Hop MC, Chicago Review Press, p. xii.
- ↑ Edwards, Paul, 2009, How to Rap: The Art & Science of the Hip-Hop MC, Chicago Review Press, p. 81.
- ↑ "Rapping" definition, 2009, The American Heritage Dictionary of the English Language, Fourth Edition, Company, http://dictionary.reference.com/browse/Rapping.
- ↑ Bogna Świątkowska – Narodziny Polskiego Hip Hopu. glamrap.pl.