Huszczyce
53°36′03″N 24°12′02″E/53,600833 24,200556| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 15 |
| Kod pocztowy |
231760 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°36′03″N 24°12′02″E/53,600833 24,200556
| |
Huszczyce (biał. Гушчыцы) – wieś na Białorusi, położona w obwodzie grodzieńskim w rejonie grodzieńskim w sielsowiecie obuchowskim.
Dawniej były to dwie sąsiednie wsie o tej samej nazwie: większa w gminie Skidel, mniejsza w gminie Żydomla. Rozdzielała je niewielka struga, dopływ Kotra. Obie części są nadal zabudowane.
Siedziba parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. św. Jerzego Zwycięzcy[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawniej w województwie trockim Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej[3]. Dawniej były to dwie sąsiednie wsie o tej samej nazwie, które w latach 1921–1939 leżały w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim[4][5]:
- większa wieś Huszczyce, po wschodniej stronie strugi, należała do gminy Skidel;
- mniejsza wieś Huszczyce, po zachodniej stronie strugi, należała do gminy Żydomla.
Huszczyce (gmina Skidel)[edytuj | edytuj kod]
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 122 osób, 37 było wyznania rzymskokatolickiego, 78 prawosławnego, 7 mojżeszowego. Jednocześnie 50 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 72 białoruską. Były tu 20 budynków mieszkalnych[4]. Miejscowość należała do parafii prawosławnej w Skidlu i rzymskokatolickiej w Kaszubińcach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Skidlu[6]. 16 października 1933 utworzyły (wraz z młynem wodnym Kotra) gromadę Huszczyce w gminie Skidel[7]. Koordynaty: 53°35'51.6"N 24°11'32.7"E
Huszczyce (gmina Żydomla)[edytuj | edytuj kod]
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 25 osób, 23 było wyznania rzymskokatolickiego, 2 prawosławnego. Jednocześnie 23 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 2 białoruską. Były tu 4 budynki mieszkalne[4]. Miejscowość należała do parafii prawosławnej w Skidlu i rzymskokatolickiej w Kaszubińcach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Skidlu Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Żydomli[8]. 16 października 1933 weszła wraz ze wsiami Żuki, Karole i Paniuki w skład gromady Żuki w gminie Żydomla[7]. Koordynaty: 53°36'06.4"N 24°10'42.6"E
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 obie miejscowości znalazły się pod okupacją sowiecką. 2 listopada zostały włączone do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączone do nowo utworzonego obwodu białostockiego[9]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączone w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[10]. W 1944 zostały ponownie zajęte przez wojska sowieckie i włączone do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.
Od 1991, już jako jedna miejscowość wchodzi w skład Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Храм Святого Великомученика Георгия Победоносца д.Гущицы. orthos.org. [dostęp 2021-01-10]. (ros.).
- ↑ Huszczyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 603.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 43.
- ↑ Mapa Administracyjna Rzeczypospolitej Polskiej 1:300 000, Województwo Białostockie, GUS, Warszawa 1937
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 95.
- ↑ a b Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 268.
- ↑ Карманный атлас СССР. 11-е изд. – Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
- ↑ Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Huszczyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 603.
- Wieś Huszczyce, obwód grodzieński, rejon grodzieński, sielsowiet Obuchowo