Gibbsyt

Gibbsyt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	Hydrargilit
Skład chemiczny	Al(OH)3
Twardość w skali Mohsa	2,5–3,5
Przełam	nierówny
Łupliwość	doskonała, najczęściej nierozpoznawalna w małych kryształach
Pokrój kryształu	kryształy drobne, tabliczkowe, słupkowe o kształcie pseudoheksagonalnym
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	2,30–2,40 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	zwykle biała, jasnoszara zielonawa lub czerwonawa
Rysa	biała
Połysk	szklisty lub perłowy

Gibbsyt (hydrargilit) Al(OH)₃ – minerał, odmiana polimorficzna wodorotlenku glinu o zawartości 65,4% Al₂O₃, może zawierać domieszki SiO₂, Fe₂O₃, MgO i inne. Występuje w skupieniach zbitych, blaszkowatych lub o budowie promienistej; czasem w postaci naskorupień i form naciekowych. Nazwa pochodzi o nazwiska amerykańskiego mineraloga George Gibbs (1776–1833).

Powstawanie

Powstaje w wyniku wietrzenia chemicznego glinokrzemianów w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Taki proces wietrzenia nazywany jest lateryzacja, a powstająca zwietrzelina wzbogacona w wodorotlenki/tlenki glinu nazywana jest laterytem lub boksytem.

Występowanie

Składnik skał osadowych boksytów i laterytów; boksyty są rudą glinu. Jest typowym minerałem dla strefy utleniania.

Złoża: we Francji, na Węgrzech, w Jugosławii, Afryce Zachodniej, USA.

W Polsce znany z Jordanowa i Nowej Rudy.

Zastosowanie

• w przemyśle hutniczym jako ruda glinu (aluminium).
• stosowany w przemyśle chemicznym do produkcji materiałów ogniotrwałych, ściernych, farb, katalizatorów.
• absorbent przy oczyszczaniu olejów