Hydrochus brevis
Hydrochus brevis | |||
(Herbst, 1793) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Hydrochus brevis | ||
Synonimy | |||
|
Hydrochus brevis – gatunek chrząszcza z rodziny wodopływkowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1793 roku przez Johanna Friedricha Wilhelma Herbsta pod nazwą Elophorus brevis[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o wydłużonym, ale szerszym i krótszym niż u H. crenatus ciele[2] długości od 2,6 do 3,7 mm[2][3], ubarwionym czarno z nieznacznym połyskiem brązowym na pokrywach oraz z niemal jednolicie czarnobrązowymi odnóżami. Głowa jest zaopatrzona w duże, wyłupiaste oczy. Czułki mają trzy ostatnie człony owłosione i formujące buławkę. Długość głaszczków szczękowych jest zbliżona do długości czułków, a ich człon ostatni jest dłuższy niż przedostatni. Przedplecze jest mniej więcej tak szerokie jak głowa i wyraźnie węższe od pokryw. Ma wierzch gęsto pokryty okrągłymi i dobrze oddzielonymi punktami oraz z głębszymi niż u H. megaphallus, wyraźnie rozdzielonymi niepunktowanymi żeberkami wciskami[2]. Zarys przedplecza jest wyraźnie szerszy niż dłuższy, najszerszy w pobliżu przedniej krawędzi i dalej mniej lub bardziej prosto zwężony ku tyłowi[2][3]. Pokrywy są półtorakrotnie dłuższe niż szerokie, najszersze w pobliżu środka, o wyraźnie punktowanych rzędach oraz równomiernie i równie wysoko wyniesionych kilowato międzyrzędach trzecim, piątym, siódmym i dziewiątym[2]. Rzędy i międzyrzędy pokryw nie są przerwane przedwierzchołkowo poprzeczną listewką[3]. Genitalia samca cechują się edeagusem długości od 0,5 do 0,6 mm, co stanowi mniej niż 1/5 długości ciała[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz wodny, zasiedlający m.in. stawy[4], preferujący podłoże torfiaste lub piaszczyste[5]. Spotykany także pod napływkami[4].
Gatunek palearktyczny, znany z Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, europejskiej i syberyjskiej części Rosji[1][3] oraz anatolijskiej części Turcji[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b M. Hansen: Hydrochidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea – Histeroidea – Staphylinoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2004, s. 42–43.
- ↑ a b c d e f Von Arved Lompe: Gattung: Hydrochus Leach. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-03-01].
- ↑ a b c d e Mustafa Cemal Darilmaz, Suat Kiyak. An Annotated checklist and key to the Turkish Elongated Water Scavenger Beetles (Coleoptera: Hydrochidae). „Baltic Journal of Colepterology”. 8 (2), s. 149-154, 2008.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 4. Chrząszcze – Coleoptera. Adephaga prócz Carabidae, Myxophaga, Polyphaga: Hydrophiloidea.. Warszawa: 1976.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Uzupełnienia tomów 2-21. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (22), 2000.
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.