Iouri Podladtchikov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iouri Podladczikow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1988
Podolsk

Wzrost

182 cm

Reprezentacja

 Rosja (2000–2006)
 Szwajcaria (od 2006)

Debiut w PŚ

29.10 2004, Saas-Fee (31. miejsce – halfpipe)

Pierwsze punkty w PŚ

20.02 2005, Bardonecchia
(20. miejsce – halfpipe)

Pierwsze podium w PŚ

1.09 2007, Cardrona
(2. miejsce – halfpipe)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złoto Soczi 2014 Halfpipe
Mistrzostwa świata
złoto Stoneham 2013 Halfpipe
srebro La Molina 2011 Halfpipe
srebro Sierra Nevada 2017 Halfpipe
Puchar Świata (halfpipe)
Mała Kryształowa Kula
2007/2008
Winter X-Games
srebro Aspen 2010 Superpipe
srebro Aspen 2012 Superpipe
srebro Aspen 2016 Superpipe
brąz Aspen 2015 Superpipe
Winter X-Games Europe
złoto Tignes 2010 Superpipe
srebro Tignes 2011 Superpipe
brąz Tignes 2012 Superpipe
Zakończenie kariery: 2020 r.

Iouri Podladtchikov (ros. Юрий Юрьевич Подладчиков, Jurij Jurjewicz Podładczikow; ur. 13 września 1988 w Podolsku) – rosyjski snowboardzista reprezentujący Szwajcarię od sezonu 2006/2007, mistrz olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 29 marca 2003 roku w Szukołowie, gdzie w mistrzostwach Rosji zajął 30. miejsce w snowcrossie. W 2004 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Oberwiesenthal, gdzie był siedemnasty w big air. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, jednak nie poprawił tego rezultatu.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 29 października 2004 roku w Saas-Fee, zajmując 31. miejsce w half-pipie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 1 września 2007 roku w Cardronie, kończąc rywalizację w tej konkurencji na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Ryō Aono z Japonii i kolejnego reprezentanta Szwajcarii, Rolfa Feldmanna. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2007/2008, kiedy to zajął 13. miejsce w klasyfikacji generalnej oraz triumfował w klasyfikacji halfpipe’a.

W 2014 roku wywalczył złoty medal w halfpipie podczas igrzysk olimpijskich w Soczi. W zawodach tych pokonał dwóch Japończyków: Ayumu Hirano i Taku Hiraokę. Był też czwarty w tej samej konkurencji na rozgrywanych cztery lata wcześniej igrzyskach olimpijskich w Vancouver, przegrywając walkę o medal ze Scottym Lago z USA. W 2011 roku zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w La Molina, plasując się za Nathanem Johnstone’em z Australii i Markusem Malinem z Finlandii. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Stoneham był najlepszy, pokonując Hiraokę i Malina. Kolejny medal zdobył w 2017 roku, zajmując drugie miejsce na mistrzostwach świata w Sierra Nevada. Tym razem na podium rozdzielił Australijczyka Scotty’ego Jamesa i kolejnego Szwajcara, Patricka Burgenera. Był też między innymi czwarty na mistrzostwach świata w Kreischbergu w 2015 roku, gdzie w walce o podium lepszy okazał się Tim-Kevin Ravnjak ze Słowenii.

W sierpniu 2020 roku ogłosił zakończenie sportowej kariery[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
37. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Halfpipe Stany Zjednoczone Shaun White
4. 17 lutego 2010 Kanada Vancouver Halfpipe Stany Zjednoczone Shaun White
1. 11 lutego 2014 Rosja Soczi Halfpipe -

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
43. 19 stycznia 2007 Szwajcaria Arosa Big air Francja Mathieu Crepel
56. 20 stycznia 2007 Szwajcaria Arosa Halfpipe Francja Mathieu Crepel
2. 20 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Halfpipe Australia Nathan Johnstone
1. 20 stycznia 2013 Kanada Stoneham Halfpipe
4. 16 stycznia 2015 Austria Kreischberg Halfpipe Australia Scotty James
2. 11 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Halfpipe Australia Scotty James
10. 8 lutego 2019 Stany Zjednoczone Park City Halfpipe Australia Scotty James

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Szwajcaria Saas-Fee2 listopada 2007 (halfpipe)
  2. Szwajcaria Arosa26 marca 2011 (halfpipe)
  3. Szwajcaria Saas-Fee3 listopada 2011 (halfpipe)
  4. Szwajcaria Laax20 stycznia 2018 (halfpipe)

Pozostałe miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowa Zelandia Cardrona1 września 2007 (halfpipe) – 2. miejsce
  2. Korea Południowa Sungwoo16 lutego 2008 (halfpipe) – 3. miejsce
  3. Włochy Valmalenco16 marca 2008 (halfpipe) – 2. miejsce
  4. Włochy Bardonecchia7 lutego 2009 (halfpipe) – 3. miejsce
  5. Kanada Cypress14 lutego 2009 (halfpipe) – 3. miejsce
  6. Nowa Zelandia Cardrona26 sierpnia 2009 (halfpipe) – 2. miejsce
  7. Rosja Soczi14 lutego 2013 (halfpipe) – 2. miejsce
  8. Nowa Zelandia Cardrona30 sierpnia 2015 (halfpipe) – 3. miejsce
  9. Stany Zjednoczone Copper Mountain16 grudnia 2016 (halfpipe) – 2. miejsce
  10. Szwajcaria Laax21 stycznia 2017 (halfpipe) – 3. miejsce

W sumie (4 zwycięstwa, 5 drugich i 5 trzecich miejsc).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sochi 2014 halfpipe gold medallist Iouri Podladtchikov (SUI) retires. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2020-08-24. [dostęp 2020-09-16]. (ang.).
  2. Od sezonu 2010/2011 obowiązuje osobna klasyfikacja generalna freestyle