Jakub II (król Szkocji)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez HochErik (dyskusja | edycje) o 11:45, 21 kwi 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Jakub II Ognista Twarz, (ur. 16 października 1430, zm. 3 sierpnia 1460) – król Szkocji 1437–1460 z dynastii Stuartów.

Syn króla Szkocji Jakuba I i Joanny Beaufort, kuzynki Henryka IV, króla Anglii. Jakubowi udało się złamać potęgę rodu Douglasów. 3 lipca 1449 poślubił Marię, córkę księcia Geldrii Arnolda z Egmond, z którą miał 7 dzieci:

Ciekawostki

  • Jakub nauczył się krwawych rządów już jako dziecko: zabójstwo, którego był świadkiem w wieku dziewięciu lat okazało się pouczającą lekcją. 12 lat później Jakub jadł obiad w Stirling z hrabią Douglasem. Znienacka cisnął nożem i ugodził swego gościa. Douglas jeszcze żył, gdy dobili go halabardami słudzy króla. Parlament orzekł, że to sam Douglas był winien swojej śmierci, a nie król.
  • Przydomek Ognista Twarz zyskał ze względu na jaskrawoczerwone znamię na twarzy, które miał od urodzenia.

Śmierć

Jakub II oblegał angielski zamek Roxburgh w 1460 r. Używał do tego dział, w tym największego, które nazwał Lew. Kiedy zbliżała się jego małżonka, kazał wypalić z dział na jej cześć. Król sam odpalił Lwa lecz działo wybuchło, zabijając przy okazji Jakuba. Jego żołnierze z czarnym humorem stwierdzili że: Lew zagryzł swego pana. Jakub byłby zadowolony, gdyby wiedział, że jego żona Maria sama poprowadziła szturm i zdobyła Roxburgh dla ich syna - Jakuba III.