Jan Bielański
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| proboszcz parafii św. Brata Alberta Chmielowskiego w Krakowie | |
| Okres sprawowania |
1983–2005 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jan Andrzej Bielański (ur. 1939 w Odrowążu) – ksiądz katolicki archidiecezji krakowskiej, prałat, działacz społeczny w Krakowie-Nowej Hucie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1939 roku w Odrowążu w rodzinie góralskiej[1][2]. W tamtejszej parafii św. Marii Magdaleny przyjął pierwsze sakramenty święte. W 1963 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa krakowskiego Karola Wojtyły. W dalszych latach posługi duchownej pracował w parafiach w Stryszawie (kościół św. Anny), Zakopanem, krakowskich św. Floriana i św. Wojciecha oraz Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach (Arka Pana)[3]. Na początku lat 80. XX wieku zaczął realizować budowę nowego kościoła i zadanie utworzenia parafii między osiedlami Dywizjonu 303 i 2. Pułku Lotniczego w Nowej Hucie, która później została poświęcona św. Bratu Albertowi[4]. Bielański został jej pierwszym proboszczem, pełniąc w niej posługę od 1983 do 2005 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę[1][3].
W czasie stanu wojennego duchowny udzielał pomocy działaczom opozycyjnym w Nowej Hucie. W dniach 13–15 grudnia 1981 roku odprawiał msze i udzielał spowiedzi protestującym w Hucie im. Lenina. Uczestniczył w pracach punktu informacyjnego, zorganizowanego przy parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach, którego zadaniem było zbieranie danych o represjach władz. Brał aktywny udział w organizowaniu pomocy represjonowanym. W latach 1978–1987 Służba Bezpieczeństwa bezskutecznie starała się nawiązać z nim współpracę[1]. W aktach nadano mu pseudonim „Gazda”[2].
Mając na uwadze osoby niepełnosprawne i potrzebujące, oddał tymczasową kaplicę w zarządzanie Fundacji im. Brata Alberta, prowadzącej tam zajęcia terapeutyczne dla osób niepełnosprawnych intelektualnie. Bielański wspierał również inicjatywy artystyczne, na przykład twórców zrzeszonych w Nowohuckim Kole Przyjaciół Sztuk Wszelkich[4].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal Świętego Brata Alberta (2006)[5]
- Tytuł Nowohucianina Roku (2007)[4]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2018)[1]
- Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2019)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Odznaczeni KWiS [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2022-09-28].
- ↑ a b Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Zgodnie z sumieniem [online], tygodnikpowszechny.pl, 22 stycznia 2007 [dostęp 2022-09-28].
- ↑ a b Złoty jubileusz kapłaństwa [online], arch.czarny-dunajec.pl, 16 czerwca 2013 [dostęp 2022-09-28].
- ↑ a b c Ks. prałat Jan Bielański Nowohucianinem Roku [online], glos-tn.krakow.pl, 26 stycznia 2008 [dostęp 2022-09-28].
- ↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-28].
- ↑ Odznaczenia z okazji Narodowego Dnia Pamięci Duchownych Niezłomnych [online], prezydent.pl, 29 października 2019 [dostęp 2022-09-28].