Jan Duch
major dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1888 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
? |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca batalionu |
Odznaczenia | |
Jan Duch[a] (ur. 14 maja 1888 w Borszczowie[2], zm. ?) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 14 maja 1888 w Borszczowie jako syn Józefa[3].
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach pułku piechoty Nr 18. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 sierpnia 1916 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4].
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 1 pułku strzelców podhalańskich[5]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Poznań”, a jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pułk strzelców podhalańskich[6]. 14 listopada 1921 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego 1921–1923[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 380. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 4 pułk strzelców podhalańskich[8]. Z dniem 1 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, przydzielony został do Oddziału V Sztabu Generalnego. W latach 1924–1926 pełnił służbę w Oddziale I SG, pozostając oficerem nadetatowym 69 pułku piechoty w Bydgoszczy[9][10]. 1 grudnia 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 111. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Z dniem 2 września 1926 roku został przeniesiony do 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu na stanowisko dowódcy II batalionu[12][13]. W marcu 1927 roku minister spraw wojskowych przyznał mu na okres 5 lat tytuł wojskowego tłumacza z języka angielskiego[14]. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Przemyśl w celu odbycia praktyki poborowej[15][16]. W listopadzie tego roku ogłoszono jego przeniesienie do PKU Łuniniec na stanowisko komendanta[17]. W marcu 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[18]. Z dniem 31 sierpnia 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku[19].
W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Walecznych[20]
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[21]
- Krzyż Wojskowy Karola (Austro-Węgry)[21]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Major Jan Duch był synem Józefa. Na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej figuruje żołnierz urodzony w tym samym roku, o takim samym imieniu i podobnym nazwisku: „Jan Ducha s. Franciszka r. 1888”. Był to kapral podchorąży Jan Ducha[1], syn Franciszka, urodzony 16 czerwca 1888 roku, który był burmistrzem Borszczowa, został aresztowany przez NKWD 20 września 1939 roku i zostawił żonę Gabrielę oraz dwóch synów, Bolesława i Jerzego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 20.
- ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 842.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-14] .
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 211, 503.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 776.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 224.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 323, 407, 1500.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 43.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 8, 286, 351.
- ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 11.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 14 lipca 1926 roku, s. 214, tu podano, że miał być przeniesiony do 22 Pułku Piechoty w Siedlcach.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 14 września 1926 roku, s. 302, sprostowano przydział.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 105.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 138.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122, 175.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 354.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 122.
- ↑ a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 503.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
- Listy Katyńskiej ciąg dalszy. Straceni na Ukrainie. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: 1994, seria: Zeszyty Katyńskie.
- Dowódcy batalionów 38 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich
- Komendanci uzupełnień II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Borszczowie
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 69 Pułku Piechoty (II RP)
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Krzyżem Wojskowym Karola
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w XX wieku