Jan Włodarski
 pułkownik dyplomowany piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1888 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 stycznia 1934 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 Dywizja Piechoty Legionów, |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
.png){kind=small}
Jan Włodarski (ur. 23 czerwca 1888 w Kętach, zm. 9 stycznia 1934 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 23 czerwca 1888 w Kętach jako syn Jana[1]. Był oficerem cesarskiej i królewskiej armii. W 1917 ukończył skrócony kurs Szkoły Sztabu Generalnego w Lublanie[2]. W 1920 roku, w czasie wojny z bolszewikami pełnił służbę w dowództwie 2 Dywizji Piechoty Legionów. W latach 1921–1922 był słuchaczem I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu „pełnych kwalifikacji do służby na stanowiskach Sztabu Generalnego” przydzielony został do Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisko szefa Oddziału IV. W 1924 roku, w tym samym dowództwie został zastępcą szefa sztabu, a w październiku 1925 roku powierzono mu pełnienie obowiązków szefa sztabu DOK Nr IX[3]. W następnym roku przeniesiony został do Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych w Warszawie. 29 listopada 1927 roku został przeniesiony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu na stanowisko dowódcy pułku[4].
Zmarł 9 stycznia 1934 roku w Warszawie[5]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A15-4-11)[6].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- major – zatwierdzony 15 lipca 1920 ze starszeństwem z dniem 1 kwietnia 1920 w korpusie oficerów piechoty
- podpułkownik – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 204. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik – 24 grudnia 1929 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty
Ordery odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5238 (1922)[7]
- Krzyż Walecznych
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych (pośmiertnie, 12 maja 1936)
- Komandor Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia, 1929)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-09-07].
- ↑ D.Koreś, Generał brygady Aleksander Radwan-Pragłowski, s. 46.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 110 z 23.10.1925 r.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 345.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 100.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-09-07].
- ↑ Dekret Naczelnika Państwa L. 11314 V.M. Adj. Gen. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 6, s. 226)
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 237.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Dowódcy 23 Pułku Piechoty (II RP)
- Ludzie urodzeni w Kętach
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
- Oficerowie dyplomowani II Rzeczypospolitej
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Polacy w I wojnie światowej
- Pułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w 1934