Jastrzębi Kopiniaczek
 Jastrzębi Kopiniaczek wśród podpisanych formacji | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′44,4″N 20°12′28,8″E/49,212333 20,208000
| |
Jastrzębi Kopiniaczek (słow. Jastrabí hrb, Kopiniakový hrb[1]) – turnia o trzech wierzchołkach położona w Jastrzębiej Grani w słowackiej części Tatrach Wysokich. Jest jednym z dwóch wzniesień znajdujących się na odcinku pomiędzy Jastrzębimi Kopiniakami na zachodzie a Jastrzębią Turnią na wschodzie. Od Jastrzębiej Czubki we wschodniej grani Skrajnego Jastrzębiego Kopiniaka oddzielają go Jastrzębie Wrótka, natomiast od Jastrzębiej Turni oddzielony jest głęboką Jastrzębią Przełęczą. Wzniesienie nie wyróżnia się w grani[2].
Jastrzębia Grań oddziela Dolinę Jagnięcą od Doliny Jastrzębiej. Do Doliny Jastrzębiej opadają z turni dwie ściany: niższa południowo-wschodnia i wyższa południowa. Są one przedzielone prawym filarem ściany południowej. Ściana południowa jest szersza w swoich dolnych partiach i przecięta w ok. 1/3 wysokości Kopiniaczkową Drabiną, kończącą się trawnikiem nazywanym Kopiniaczkową Pościelą. Od prawej do lewej w ścianie tej wyróżnia się następujące formacje:
- prawy filar, pnący się do środkowego wierzchołka Jastrzębiego Kopiniaczka,
- prawa depresja,
- środkowy filar, łączący się w wyższych partiach z prawym,
- lewa depresja, sięgająca do bloku szczytowego,
- lewy filar[2].
Na Jastrzębiego Kopiniaczka, podobnie jak na inne obiekty w Jastrzębiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na szczyt granią z obu stron, przejście ściany południowej jest natomiast nadzwyczaj trudne (V+ w skali UIAA)[2].
Pierwsze wejścia, zarówno letnie, jak i zimowe, miały miejsce podczas pierwszych wejść na Skrajny Jastrzębi Kopiniak[2].
Turnia bywa nazywana także Jastrzębią Czubą[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-12-28].
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 69–72. ISBN 83-217-2472-8.