Zadni Jastrzębi Karb
 Zadni Jastrzębi Karb pomiędzy podpisanymi Zadnim Jastrzębim Kopiniakiem i Małym Kołowym Szczytem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′45,2″N 20°12′18,2″E/49,212556 20,205056
| |
Zadni Jastrzębi Karb (słow. Zadná karbunkulová štrbina, niem. Hintere Rotseekerbe, węg. Hátsó-Vöröstavi-rés[1]) – płytka przełęcz w zachodniej części Jastrzębiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Oddziela ona od siebie Mały Kołowy Szczyt na zachodzie i Zadniego Jastrzębiego Kopiniaka (jednego z trzech Jastrzębich Kopiniaków) na wschodzie[2].
Stoki północne opadają z przełęczy do Doliny Jagnięcej, południowe – do Doliny Jastrzębiej. Do Doliny Jagnięcej zbiega z Zadniego Jastrzębiego Karbu długi żleb z progami. Z kolei na południe z przełęczy opada długa depresja, kończąca się w środkowej części Pośredniej Kopiniakowej Drabiny, tuż na prawo od podstawy prawego filara południowej ściany Małego Kołowego Szczytu[2].
Na Zadni Jastrzębi Karb, podobnie jak na inne obiekty w Jastrzębiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło od północy z Doliny Jagnięcej (0+ w skali UIAA), natomiast wejście od strony Doliny Jastrzębiej jest skrajnie trudne (VI) – z tego powodu przełęcz nie stanowi dobrego połączenia sąsiadujących z nią dolin[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 11 sierpnia 1905 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Jadwiga Honowska, Zofia Krókowska i Jan Alfred Szczepański, 5 kwietnia 1928 r., przy przejściu granią[2].
Czasami w literaturze pojawia się błędna, polska nazwa siodła: Zadnia Szklana Szczerbina (Zadná sklenená štrbina[1])[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 15–16. ISBN 83-217-2472-8.