Jawczyce (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jawczyce
wieś
Ilustracja
Figurka przy skrzyżowaniu dróg
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

wielicki

Gmina

Biskupice

Liczba ludności (2022)

571[2]

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-020[3]

Tablice rejestracyjne

KWI

SIMC

0315005

Położenie na mapie gminy Biskupice
Mapa konturowa gminy Biskupice, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jawczyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Jawczyce”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jawczyce”
Położenie na mapie powiatu wielickiego
Mapa konturowa powiatu wielickiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jawczyce”
Ziemia49°56′49″N 20°11′00″E/49,946944 20,183333[1]

Jawczycewieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Biskupice. Znajduje się na Pogórzu Wielickim w dolinie dopływu potoku Królewskiego, przy drodze wojewódzkiej nr 966 z Gdowa do Krakowa[4].

W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jawczyce, po jej zniesieniu w gromadzie Trąbki, a po zniesieniu tej od 1969 r. w gromadzie Przebieczany. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Integralne części wsi Jawczyce[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0315011 Kępie część wsi
0315028 Leśniówka część wsi
0315034 Pod Lasem część wsi
0315040 Pod Wolę część wsi
0315057 Podsojka część wsi
0315063 Surówki część wsi
0315070 Za Górą część wsi

Zarys historii[edytuj | edytuj kod]

Około 1400 roku właścicielem Jawczyc wraz z żoną Jadwigą był Jan Bona Junta, podżupek wielicki i bocheński w latach 1410–1415 i żupnik w latach 1416–1417[7]. Następcą jego był syn Franciszek Junta z Kwaczy – wójt myślenicki. W 1449 roku właścicielem był Knith Janusz z Jawczyc, który z klasztorem na Zwierzyńcu zamienił młyn na Półwsi Zwierzynieckiej za ogrody i stawy, a około 1470 r. z racji żony Zawisza z Borzychowic herbu Róży. Wieś posiadała siedem i pół łanów kmiecych, jedną karczmę, cztery zagrody. Z tych wszystkich pól należała się dziesięcina snopowa i z konopi – cztery kity o określonej wartości sześciu grzywien na rzecz Ołtarza św. Małgorzaty. W XVI w. właścicielami byli Lubomirscy – Mikołaj Dymitr Lubomirski w 1547 r. stryjeczny brat Stanisława Lubomirskiego z Lubomierza. W latach 1650- 1680 Jawczyce były własnością Stanisława Samuela Kalinowskiego, łowczego podlaskiego. Następcą jego był Stanisław Trzebieniecki, a w 1772 r. Borkowski, kapitan wojska polskiego.

W latach 1848-1855 w skład pozostawionej przez hr. Stanisława Ankwicza, zmarłego 1840 roku, syna Jana Kantego i Kunegundy z Ankwiczówniego, masy spadkowej wchodziło jednowioskowe dominium Jawczyce w cyrkule bocheńskim[8].

W lesie na południe od wsi znajduje się zespół kurhanów z zespołu kultury pucharów lejkowatych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 45432
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 379 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2018-04-08].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Słownik Historyczno-Geograficzny Ziem Polskich w Średniowieczu [online].
  8. Krzysztof Ślusarek: W przededniu autonomii. Własność ziemska i ziemiaństwo zachodniej Galicji w połowie XIX wieku. Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne, Wydawnictwo DiG Sp. j., 2013, s. 130, 240, 303. ISBN 978-83-7181-807-3. [dostęp 2022-11-27].