Jeffrey Tate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeffrey Tate
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jeffrey Philip Tate

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1943
Salisbury

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 2017
Bergamo

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny) Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania) Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Sir Jeffrey Philip Tate[1] (ur. 28 kwietnia 1943 w Salisbury[1][2][3], zm. 2 czerwca 2017[4][5] w Bergamo[5]) – brytyjski dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był osobą niepełnosprawną, urodził się z rozszczepem kręgosłupa[2][3]. Ukończył Farnham Grammar School[1]. Odbył studia medyczne na University of Cambridge (1961–1964) i początkowo praktykował jako lekarz w szpitalu św. Tomasza w Londynie, dopiero później zainteresował się muzyką[2][3]. Od 1970 do 1971 roku przebywał na rocznym stypendium w London Opera Centre[2], następnie w latach 1971–1977 pracował w londyńskim Covent Garden Theatre[3] w charakterze korepetytora oraz asystenta Georga Soltiego i Colina Davisa[2]. Od 1976 do 1980 roku asystował Pierre’owi Boulezowi na festiwalu w Bayreuth[2][3]. Jako samodzielny dyrygent zadebiutował w 1978 roku w operze w Göteborgu, prowadząc przedstawienie Carmen Bizeta[2][3]. W 1980 roku w nowojorskiej Metropolitan Opera poprowadził Lulu Berga[2][3], zaś w 1982 roku w londyńskim Covent Garden Theatre Łaskawość Tytusa W.A. Mozarta[3]. Gościnnie dyrygował w teatrach operowych w Kolonii (1981), Genewie (1983), Paryżu (1983), Hamburgu (1984), San Francisco (1984) i Wiedniu (1986) oraz na festiwalu w Salzburgu (1985)[3].

Od 1985 roku związany był na stałe jako dyrygent z English Chamber Orchestra[1][2][3]. W latach 1986–1991 był głównym dyrygentem Covent Garden Theatre[2]. Od 1991 do 1994 roku prowadził Rotterdams Philharmonisch Orkest[1][3]. W latach 2005–2010 pełnił funkcję dyrektora muzycznego Teatro di San Carlo w Neapolu[4][5]. Od 2009 roku do śmierci prowadził orkiestrę Symphoniker Hamburg[4][5]. W jego repertuarze dominowały utwory W.A. Mozarta, Richarda Wagnera, Richarda Straussa, a także wybrane dzieła twórców XX-wiecznych[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych, w tym m.in. wszystkich symfonii i koncertów fortepianowych Mozarta z English Chamber Orchestra i pianistką Mitsuko Uchidą[2]. W 1990 roku odznaczony został komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego[2][3]. Oficer francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1995) oraz kawaler Legii Honorowej (1999)[1]. W 2017 roku otrzymał Odznakę Rycerza Kawalera[5].

Jego wieloletnim partnerem życiowym był niemiecki geomorfolog Klaus Kuhlemann[4][5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f International Who’s Who in Classical Music 2009. London: Routledge, 2009, s. 812. ISBN 978-1-85743-513-9.
  2. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 42. ISBN 978-83-224-0905-3.
  3. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3588. ISBN 0-02-865571-0.
  4. a b c d Barry Millington: Sir Jeffrey Tate obituary. theguardian.com, 2017-06-04. [dostęp 2021-09-16]. (ang.).
  5. a b c d e f The conductor Sir Jeffrey Tate has died. gramophone.co.uk, 2017-06-03. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  6. Carola Große: Sir Jeffrey Tate ist tot. spiegel.de, 2017-06-02. [dostęp 2021-09-16]. (niem.).