Jerzy Ruszkowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
docent nauk przyrodniczych | |
Specjalność: parazytologia | |
Alma Mater | |
Habilitacja | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Jerzy Stanisław Ruszkowski (ur. 14 listopada 1887 w Widzowie k. Radomia, zm. 20 lipca 1934 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski parazytolog.
Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw matematykę, potem biologię. Po rocznej przerwie podjął studia w Lozannie. Od 1913 roku w Polsce, gdzie uczył przyrodoznawstwa w Piotrkowie Trybunalskim (1913–1914), Ostrowcu Świętokrzyskim (1915–1918) i Radomiu (1918–1919). W 1930 roku habilitował się i został docentem na Uniwersytecie Warszawskim. Po śmierci Konstantego Janickiego przejął po nim prowadzenie wykładów i ćwiczeń.
Na jego cześć Stunkard nazwał przywrę Unicaecum ruszkowskii.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Znajomość ssaków wśród dzieci. Przyczynek do psychologii dziecka. Wyd. Drukarnia Polska, Piotrków 1917[1]
- Pozazarodkowy rozwój przywry Hemistomum alatum Dies.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Ruszkowski , Znajomość ssaków wśród dzieci : przyczynek do psychologii dziecka [online], polona.pl [dostęp 2020-05-17] .
- ↑ Jerzy Ruszkowski , Pozazarodkowy rozwój przywry Hemistomum alatum Dies., polona.pl, 1921 [dostęp 2020-05-17] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1987, s. 461. ISBN 83-01-00656-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Jerzego Ruszkowskiego dostępne w serwisie Polona