Jerzy Ruszkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Ruszkowski
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1887
Widzów

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1934
Piotrków Trybunalski

docent nauk przyrodniczych
Specjalność: parazytologia
Alma Mater

Uniwersytet w Lozannie

Habilitacja

1930

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Jerzy Stanisław Ruszkowski (ur. 14 listopada 1887 w Widzowie k. Radomia, zm. 20 lipca 1934 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski parazytolog.

Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw matematykę, potem biologię. Po rocznej przerwie podjął studia w Lozannie. Od 1913 roku w Polsce, gdzie uczył przyrodoznawstwa w Piotrkowie Trybunalskim (1913–1914), Ostrowcu Świętokrzyskim (1915–1918) i Radomiu (1918–1919). W 1930 roku habilitował się i został docentem na Uniwersytecie Warszawskim. Po śmierci Konstantego Janickiego przejął po nim prowadzenie wykładów i ćwiczeń.

Na jego cześć Stunkard nazwał przywrę Unicaecum ruszkowskii.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Znajomość ssaków wśród dzieci. Przyczynek do psychologii dziecka. Wyd. Drukarnia Polska, Piotrków 1917[1]
  • Pozazarodkowy rozwój przywry Hemistomum alatum Dies.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Ruszkowski, Znajomość ssaków wśród dzieci : przyczynek do psychologii dziecka [online], polona.pl [dostęp 2020-05-17].
  2. Jerzy Ruszkowski, Pozazarodkowy rozwój przywry Hemistomum alatum Dies., polona.pl, 1921 [dostęp 2020-05-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1987, s. 461. ISBN 83-01-00656-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]