Jerzy Ustupski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Ustupski
Ilustracja
Ustupski w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1911
Zakopane

Data i miejsce śmierci

25 października 2004
Zakopane

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Berlin 1936 wioślarstwo
(dwójka podwójna)
Mistrzostwa Europy
złoto Berlin 1935 dwójka podwójna
brąz Belgrad 1932 dwójka podwójna
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Warszawski Krzyż Powstańczy Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Jerzy Ustupski (ur. 1 kwietnia 1911 w Zakopanem, zm. 25 października 2004 tamże) – narciarz i wioślarz, brązowy medalista olimpijski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Największe sukcesy odnosił jako wioślarz, zdobywając brązowy medal w dwójce podwójnej, z Rogerem Vereyem, na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 r. Ukończył edukację w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie i został nauczycielem wychowania fizycznego. Narciarstwo uprawiał w zakopiańskim Sekcji Narciarskiej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a po przeniesieniu się do Krakowa zaczął trenować wioślarstwo w AZS Kraków. Największe sukcesy sportowe odnosił w dwójce podwójnej z Rogerem Vereyem. Sześć razy zdobyli tytuł mistrza Polski. W 1935 roku sięgnęli po mistrzostwo Europy. Trzy lata wcześniej wywalczyli trzecie miejsce w mistrzostwach kontynentu.

Latem Jerzy Ustupski wiosłował, a zimą uprawiał narciarstwo. Był bliski udziału także w zimowych igrzyskach w Garmisch-Partenkirchen 1936, zgłoszono go do igrzysk, miał przygotowane wszystkie dokumenty, ale tuż przed wyjazdem do Niemiec, podczas obozu narciarskiego (Dolina Pięciu Stawów Polskich) miał upadek (połamał żebra) i pozostał w kraju (sztafeta, w której miał startować, zajęła 7. miejsce).

Grób Jerzego Ustupskiego na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem

W czasie II wojny światowej działał w Armii Krajowej pod pseudonimem "Tatar"[1], został osadzony w krakowskim więzieniu Montelupich. Miał być następnie przewieziony do obozu w Oświęcimiu, ale uciekł z transportu. Pod koniec wojny w stopniu plutonowego wziął udział w powstaniu warszawskim jako radiotelegrafista AK pod pseudonimem "Krzyś"[2]. Po wojnie został dyrektorem Uzdrowiska Karpacz. Potem był burmistrzem Zakopanego (1948) oraz przez kilkanaście lat dyrektorem zakopiańskiego Centralnego Ośrodka Sportu. Taternik i ratownik górski. Działacz społeczny, był m.in. członkiem zakopiańskiego oddziału Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[1] i Związku Podhalan.

Odznaczony między innymi Krzyżem Walecznych, Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998)[3].

Rodzinne tradycje narciarskie podtrzymywała córka Hanna – brązowa medalistka Uniwersjady w Szpindlerowym Młynie (1964) w sztafecie 3 × 5 km.

Pochowany został na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem (sektor L, rząd II, grób nr 27)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Karta ewidencyjna członka ZBoWiD
  2. Powstańcze Biogramy - Jerzy Ustupski [online], www.1944.pl [dostęp 2022-02-05] (pol.).
  3. M.P. z 1999 r. nr 6, poz. 68
  4. GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze Parafii Najświętszej Rodziny w Zakopanem [online], zakopane-parafia.grobonet.com [dostęp 2022-02-05].
Karta ewidencyjna ZBoWiD Jerzego Ustupskiego

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]