Jezioro Jaśkowskie (Pojezierze Dzierzgońsko-Morąskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Jaśkowskie
Ilustracja
Zachód słońca nad Jeziorem Jaśkowskim
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Dzierzgońsko-Morąskie

Wysokość lustra

97,7-97,6 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

150,0-152,5 ha

Głębokość
• średnia
• maksymalna


7,3[1] m
16,5[1] m

Objętość

11237,5 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

III[2] (w roku 2002)

Położenie na mapie gminy Zalewo
Mapa konturowa gminy Zalewo, po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Jaśkowskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Jaśkowskie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Jaśkowskie”
Położenie na mapie powiatu iławskiego
Mapa konturowa powiatu iławskiego, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Jaśkowskie”
Ziemia53°47′36″N 19°44′35″E/53,793333 19,743056

Jezioro Jaśkowskie (niem. Jäskendorfer See, Stäbing See) – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Zalewo.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jezioro znajduje się w południowo-wschodniej części Pojezierza Dzierzgońsko-Morąskiego[3], w dorzeczu Kanał Elbląski-Drwęca-Wisła. Część wschodniego brzegu zbiornika stanowi granicę między gminą Zalewo i Miłomłyn.

Jaśkowskie jest płytkim, rynnowym jeziorem. Zasilane jest kilkoma małymi okresowymi ciekami, wody odprowadzane są w kierunku południowym, do Karnickiego. Przy północno-zachodnim brzegu jeziora leży wieś Jaśkowo, od którego wzięło nazwę.

Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]

Jezioro Jaśkowskie widziane z pomostu koło Skarpy

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 150,0 ha[2] do 152,5 ha[1]. Według danych Leydinga z połowy XX w. jezioro miało powierzchnię 137,17 ha[4]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 97,7 m n.p.m.[2] lub 97,6 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 7,3 m[1], natomiast głębokość maksymalna 16,5 m[1].

Stan czystości[edytuj | edytuj kod]

Stan czystości w 1979 r.[edytuj | edytuj kod]

Jezioro Jaśkowskie było badane przez Ośrodek Badań i Kontroli Środowiska w Olsztynie w roku 1979 (Komunikat OBiKŚ 1980). Analiza niepełnych danych z okresu letniej stagnacji, według ówczesnego systemu oceny jakości jezior, wskazywała na niewielkie przekroczenie granicy dla II klasy czystości i tym samym kwalifikowała wody zbiornika do klasy III.

Stan jeziora w 2001 r.[edytuj | edytuj kod]

W badaniach wykonanych przez WIOŚ w Olsztynie w roku 2001 Jezioro Jaśkowskie wykazało II kategorię podatności na degradację. Najmniej korzystnymi wskaźnikami był iloraz objętości jeziora i długości linii brzegowej oraz stosunek objętości wód hypolimnionu do całkowitej pojemności misy jeziornej. Zbiornik nie przyjmował zanieczyszczeń ze źródeł punktowych, okresowo jednak dopływały do niego nieczystości z przepełnionego, nie opróżnianego systematycznie szamba, znajdującego się około 30 m od brzegu. Badania stanu czystości wód przeprowadziła Delegatura WIOŚ w Elblągu na trzech stanowiskach pomiarowych, zlokalizowanych w najpłytszej północnej części zbiornika, w części środkowej (głęb. maks. 15,1 m) oraz w najgłębszym miejscu plosa południowego (głębokość maksymalna 16,5 m). W okresie wiosennej cyrkulacji wody jeziora były dobrze wymieszane i silnie natlenione (miejscami nasycenie tlenem sięgało nawet 170%). W okresie letnim tylko na powierzchni (do 2−3 m) nie odnotowano deficytów tlenowych. Przy końcu epilimnionu (4 m) stężenie tlenu spadło nawet poniżej 2 mg O2/l, a warstwa skokowa była odtleniona lub wykazywała ślady tlenu. Wody jeziora posiadały podwyższoną zawartość substancji organicznych, ChZT-Cr wahało się w granicach 29,4−36,9 mg O2/l. Stężenie fosforu i azotu w warstwie powierzchniowej oceniono jako umiarkowane. Odtlenione wody naddenne stanowisk najgłębszych obfitowały w związki fosforu (0,69 i 0,97 mg P/l) oraz sole amonowe (1,81 i 2,32 mg N/l). Zawartość chlorofilu „a” wiosną kształtowała się w granicach od 24 (część południowa) do 54 mg/m³ (część północna), latem była znacznie niższa (16−20 mg/m³). Widzialność krążka Secchiego (1,0−1,7) wskazywała na klasę III czystości wody. Sumaryczny wynik punktacji (2,71 pkt.) kwalifikował wody jeziora do III klasy czystości, o czym zadecydowały: warunki tlenowe hypolimnionu, ChZT-Cr, zawartość związków fosforu i azotu amonowego w warstwie naddennej latem, azot mineralny wiosną, chlorofil „a” oraz widzialność krążka Secchiego. Warunki sanitarne spełniały wymogi klasy I.

W oparciu o badania przeprowadzone w 2002 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[2].

Jasieniec (niem. Jäskenwald) – las leżący na południe od Jeziora Jaskowskiego, przy dawnej granicy powiatu morąskiego i ostródzkiego[5].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 371. ISBN 83-232-1732-7.
  2. a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 371. ISBN 83-232-1732-7.
  3. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 (pol.).
  4. Gustaw Leyding "Nazwy Fizjograficzne", W: "Morąg - z dziejów miasta i powiatu", Pojezierze, Olsztyn 1973
  5. Gustaw Leyding „Nazwy Fizjograficzne”, W: „Morąg - z dziejów miasta i powiatu”, Pojezierze, Olsztyn 1973